Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Wpadki i gafy...coś ku poprawie humoru
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
Mam jeszcze jedną historię
W liceum 4 kl , lekcja biologii nauczycielka wybiera kogoś do odpowiedzi , i słyszę tylko do odpowiedzi proszę ..... .....ska.
Konsternacja rozglądam sie po sali z paniką w oczach i pytającym spojrzeniem , próbuje potwierdzić czy to na pewno ja, niestety koledzy potwierdzają. Wstaję zrezygnowana i mówię pani profesor jestem dzisaj nie przygotowana, co było równoznaczne z pałą. A na to nauczycielka ale ja mówiłam Magda Kowalska!
A ja jej- A ja żartowałam że jestem nie przygotowana.
kobieta była spoko bo nie wpisała mi nic.
Mój mąż ma też swoje dwie znamienne wpadki.
pierwsza. Jako młode nastoletnie dziewczę zapytałam go co to jest seks analny, on mi odpowiedział, a ja mocno zniesmaczona zapytałam skąd wie takie rzeczy , on mi odpowiedział- no Ania mieszkało sie te pięć lat w męskim internacie. ( zabiłby mnie gdyby wiedział że to pisze)
I druga gafa ( zabiłby mnie drugi raz) czekaliśmy gdzieś kiedyś na kogoś ja stałam na schodku i bawiliśmy sie spadałam tak bezwładnie on mnie łapał, ale stałam przodem do niego, mówię widzisz jakie mam do ciebie zaufanie, odpowiedział- Będę wiedział że masz do mnie zaufanie jak się zaczniesz puszczać od tyłu!
Mama zostawiła na kuchence obok gotującego się rosołu wyrastające w garnku ciasto drożdżowe. Wychodząc poinstruowała mnie, że jak ciasto za bardzo wyrośnie mam wziąć łyżkę i zamieszać. Jakoś nie dotarło do mnie to polecenie.
Ciasto wyrosło ogromne! Największe od strony gotującego się rosołu bo tam było najcieplej. Doszło do tego, że kipiało do rosołu. Ratowałam sytuację jak mogłam, podtrzymywałam łyżkami, rękami ale na próżno.
W akcie desperacji krzyknęłam do mojej siostry: "Biegnij do mamy i powiedz, że ciasto kipi!"
Siostra w pośpiechu założyła gumofilce taty. Takie wiecie, co się w nich do stajni chodzi.
Przebiegła przez ulicę człapiąc niemiłosiernie, stanęła u progu kościoła w którym akurat trwało przeistoczenie i krzyknęła: "Mamo! Ciasto kipi!"
Zanim mama przecisnęła się przez tłum i wyszła z ławki moja siostra zdążyła dobiec do połowy długości kościoła i krzyknęła: "Szybko! Bo do rosołu nakipi!"
Podobno cały kościół trząsł się ze śmiechu.
No bo rzecz dzieje sie w Niemczech. Bedac mloda studentka, lat 24, poszlam do supermaretu na zakupy. Kupilam m.in. wino. Stoje przy kasie, pani skanuje kolejne rzeczy, dochodzi do wina i pyta ile mam lat. Ja w roztargnieniu pamietam tylko regule "na odwrot", ktora stosuje o jeden raz za duzo i mowie:
-czterdziesci dwa
Pani szczeka opadla. W koncu mowi:
-swietnie pani wyglada! Myslalam, ze ma pani 16 lat i juz nie chcialam wina sprzedawac!
I jeszcze do kolezanki w drugiej kasie wola:
- widzisz ta pania? Wiesz ile ona ma lat??? 42! A popatrz jak mlodo wyglada!
Ja - myślami mocno za oknem, zupełnie nie w temacie ...
Nauczycielka to zobaczyła i wyrwała mnie do odpowiedzi ...
... panika ... ostatnie co usłyszałam było ... było ... plankton ....
A!....
WIELORYB! - odpowiadam
Dopiero ryk śmiech na sali mnie "obudził"
Dużo przypalow nie mialam ale ten pamiętam niestety dobrze. Pracowalam wtedy w Anglii, mialam pewne sprzatanie i rano dzwoni telefon, ja nieodbieram nieznajomych nr chyba ze mnie natchnie, a to potem się okazalo, ze dzwonil gość bym dziś nie przychodzila sprzatac. Wchodze do niego i krzycze na dom hello!!! Odzewu nic, wiec myślę, ze go nie ma? Na szczęście stacjonowalam wylacznie w kuchni, i niebawem slysze z mini piętra jakieś odglosy, a on baraszkowal ze swa dziewczyna, oszczedze opisywania co i jak. I moja konsternacja, co robić, wyjść cichaczem?! Ale jakoś podloga na korytarzu mi skrzypnela, ze chyba poznali, ze cos tu nie tak wiec nie ma odwrotu, zamknelam się w kuchni i robilam swoje dopóki nieprzyszli na śniadanie z glupiutkimi minami. Jak juz wyszlam od nich to w końcu moglam się pośmiać glosno
w końcu się dodzwoniłam - na powitanie : "Szczęść Boże"... cisza...
okazało się że jednak tym razem wybierałam nr do lekarza...
nie wiem jakim cudem udało mi się przeprowadzić tę rozmowę...
I się przedstawił:
- Dzień dobry. Tu Tataratka. ( w sensie że tata Radka)
Goście spłoszeni zaczęli się przepychać do drzwi, musiałam ich uspokajać, że to o dzieci chodziło.
Pracowalam kiedys w bardzo ciekawy miejscu. Ze swietnymi ludzmi i na bardzo spokojnym stanowisku. Tzn. kontakt z ludzmi ograniczony, jedynie artysci, a cala reszta ludzi zatrzymywala sie w sekretariacie
Pech chcial, ze Sekretarka wziela 3 dni wolnego. Poproszono mnie o zastepstwo.
Bronilam sie, ale nalegano. Mialam malutki zakres obowiazkow w porownianiu do Sekretarki przez te 3 dni.
Juz pierwszego dnia zaliczylam przypal
Mialam polaczyc telefonicznie mojeg Dyrektora z Dyrektorem Wydzialu Oswiaty i Kultury (chyba).
Dzwonie, gadam z tamtejsza Sekretarka, a potem myslac, ze gadam z tamtym Dyrektorem zagadalam z wlasnym jak do tamtego.
Rodzice mowili, ze w tv bedzie lecial Tarzan.
Ja, bardzo chcialam obejrzec ten film.
Podali mi, ze wtorek o 15.
Umialam juz czytac, wiec chcac sie upewnic, ze ten film bedzie we wtorek o 15, wzielam tv i szukam po kazdym dniu tego Tarzana.
Patrze i nie ma, nie ma we wtorek, w inne dni tez nie ma.
Za to bym Tarzan.
I nie obejrzalam.
(Po prostu mial byc
- musimy odkręcić koło a pani ma tu zabezpieczenie na kluczyk, czy ma pani klucz do tego?
- tak oczywiście (zaczynam szukać, nie mając pojęcia gdzie to mam i jak wygląda)
szukam.....
- a mógłby mi pan powiedzieć jak to wygląda?
- no wie pani, taki (tu wykonuje gest ręką)
- Aha! (nadal nie mam pojęcia czego szukać)
szukam
coś widzę
- o juz mam! (mówię z tryumfem, podnosząc do górty to co znalazłam)
Panowie mechanicy, wzrok na mnie, potem na siebie, potem na mnie
- proszę pani to jest HAK HOLOWNICZY:_))
Ja miałam podobną historię. Jakiś czas temu w czasie wakacji moja przyjaciółka dostała na parę tygodni pod opiekę dwa psy. Właścicielka psów mówiła o nich per "dzieciaczki moje" co oczywiście z przekąsem podchwyciłyśmy. Pieski żywione były metodą BARF (biologically apropriate raw food) - żadnej sztucznej karmy, tylko surowe naturalne, dużo podrobów, mięsko najlepiej z sierścią/piórami i treścią żołądkową itp...
Wcale nie było łatwo nabyć takie rzeczy, więc wybrałyśmy się na miejscowy targ w poszukiwaniu karmy dla piesków. Po dłuższych poszukiwaniach w końcu w jednej z budek trafiłyśmy na asortyment "bogatszy" nieco niż schabowe i pierś z kurczaka.
Przyjaciołka do mnie (z ekstazą w głosie):
- Zobacz, zobacz są kurze łapki i bebech!!!
Na to ja z równym entuzjazmem:
- Och cudownie! Dzieciaki będą zachwycone!!!
Mina sprzedawcy bezcenna
pan sie zasmial, mowi, ze diselek, meza pamieta i spoko, tankujemy.
od wtedy zawsze z daleka wita mnie i pyta, za ile maz pozwolil tankowac...
Nasz syn Javier dziecięciem będąc miał bardzo ambiwalentny stosunek do języka. Znał cztery słowa: chuj (znaczyło: fuj, nie chcę, brzydkie), leleń (wszystko spiczaste, ruszające się albo kudłate), grrryn (wszystko okrągłe i śliskie) i alleluja (okrzyk radości i wesela).
I tak kiedyś w piaskownicy siedząc zaczął naprzemiennie krzyczeć Chuj! Alleluja! Chuj! Alleluja!!!
Za blokiem palił się śmietnik i zawiewało smrodkiem - jak zawiało było "chuj", jak przestawało śmierdzieć wołał "Alleluja",