Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
A kuku !
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
Trening wygląda tak: rozgrzanie mięśni, rozciąganie, ćwiczenia fizyczne, potem pokazuje różne chwyty i kopnięcia, ćwiczy je. Na koniec trochę pojedynków. Zbiórka, ogłoszenia i do domu.
Nie wiem jak ćwiczenia rozciągające mają przywoływać złe duchy.
Fakt jest taki że jeśli ktoś doda do ćwiczeń rozciągających medytację to wtedy jest się o co martwić.
Nie można powiedzieć że zupa kalafiorowa jest szkodliwa dopóki nie doda się do niej chloru że tak to przedstawię.
---
Bo najzwyczajniej w świecie nie znają się na krav-madze. Często gęsto gdy wypływa jakiś temat w zagrożeniach na konferencjach, nagle robi się zryw wśród "proroków", że ten czy tamtej jest akurat w tym temacie uwikłany. Przypadek? Nie sądzę.
Księża egzorcyści są przydatni i ich posługa również, niemniej jednak to co mówi demon, nawet pod "przymusem z góry", nie musi być prawdą. Co mówi demon jest stolca warte zawsze i wszędzie i tak powinno być traktowane. Niestety wielu egzorcystów po prostu słucha demonów i wyrabia sobie zdanie na wiele spraw. Widać diabeł mądrzejszy od księdza.
mi się wydaje, że @Savia chodzi o doświadczenie tych księży, czyli historie osób opętanych/zniewolonych, a nie o to, co się dzieje podczas egzorcyzmu.
ale nie zrozumiałam pierwszego akapitu.
Słowo „kyokushin” tłumaczone jest najczęściej jako ekstremum prawdy, dążenie do poznania prawdy, zaś nazwa Kyoku-shin-kai oznacza stowarzyszenie na rzecz poznania ostatecznej (najwyższej) prawdy[1]. W wolnym tłumaczeniu również droga ku prawdzie.
Przysięga Dojo
Będziemy ćwiczyć nasze serca i ciała dla osiągnięcia pewnego i niewzruszonego ducha.
Będziemy dążyć do prawdziwego opanowania sztuki karate, aby kiedyś nasze ciało i zmysły stały się doskonałe.
Z głębokim zapałem będziemy starać się kultywować ducha samowyrzeczenia.
Będziemy przestrzegać zasad grzeczności, poszanowania starszych oraz powstrzymywać się od gwałtowności.
Będziemy spoglądać w górę ku prawdziwej mądrości i sile, porzucając inne pragnienia.
Będziemy wierni naszym ideałom i nigdy nie zapomnimy o cnocie pokory.
Przez całe nasze życie, poprzez dyscyplinę karate, dążyć będziemy do poznania prawdziwego znaczenia drogi, którą obraliśmy.
Z wikipedii jakby co.
Nazwa "Shōtōkan" oznacza "budynek, miejsce, salę, w której uczy Shōtō" (mistrz o tym imieniu). Wyraz "shōtō" oznacza "falowanie sosen" (w znaczeniu: "szumu wiatru wśród sosen") i był to pseudonim Gichina Funakoshi (w różnych źródłach podaje się, że podpisywał w ten sposób swoje prace kaligraficzne lub był to jego pseudonim literacki).
Główną zasadą w karate shōtōkan jest: zaczynaj blokiem i kończ blokiem. Mistrz Funakoshi twierdził, że żadnego kroku kata nie wolno wykonywać bez zrozumienia ruchu. Nauczycieli zważających jedynie na czystość techniki nazywał technikami, karatekami zostawali tylko ci, którzy zrozumieli sens shōtōkan. Ta idea znajduje swoje odzwierciedlanie w półkontaktowej walce kumite – techniki w walce są wykonywane z pełną siłą bez głębszej penetracji celu (dopuszczalny jest lekki kontakt). Aby technika została zaliczona musi być wykonana z odpowiednio stabilnej pozycji i z należytą siłą.
Widać różnicę?
(jap. 武道 budō?) – droga walki, sztuka wojny.
Termin budō jest bliski dwu innym: bujutsu (technika, sztuka walki) i bugei (ćwiczenie umysłu i ciała poprzez uprawianie sztuk walki).
W erze Meiji oraz w początkach ery Shōwa pojawiło się wymaganie wyższego „uduchowienia” japońskich sztuk walki. Ponieważ dotychczas stosowany termin bujutsu implikował trening natury raczej technicznej, wskazywano, że powinno pojawić się nowe określenie odzwierciedlające właśnie tę duchową naturę sztuk i sportów walki.
mi się wydaje, że @Savia chodzi o doświadczenie tych księży, czyli historie osób opętanych/zniewolonych, a nie o to, co się dzieje podczas egzorcyzmu.
---
@malagala
Znam. Uważanych za autorytety w OwDŚ w Polsce. Też mi się w głowie nie mieści.
Tak z ciekawości czy ktoś wie jakimi stylami walki posługują się ochroniarze w Watykanie?
Poza tym cytując wikipedię:
W niektórych jednak stylach sztuka ta zmieniła swój charakter z utylitarnego systemu walki (karate okinawskie) na system psychofizycznego doskonalenia się, gdzie na pierwszy plan wysuwa się aspekt „drogi” - jap. dō, chińs. tao (dao) - którą kroczy się całe życie, jako symbolu niekończącego się procesu dążenia do doskonałości. Stąd spotykamy także nazwę karatedo (pisane w transkrypcji Hepburna jako karate-dō).
I znając też różnych kapłanów, biorę na poprawkę...
Kiedy upada nasza cywilizacja zaczyna się próba syntezy Zachodu ze Wschodem, poczyna fascynować kult siły i sprawności, wielokrotnie tak już było w historii.
Wszystkie regularne sztuki walki dozwolone są od lat 12, może nie jest dobrze wprowadzać je dla młodszych dzieci, czy to nie przenosi zainteresowań zbytnio w kierunku kultu pięści?
Hidetaka Nishiyama (przepisy sędziowskie ITKF):
Karate tradycyjne jest sztuką samoobrony, która wyodrębniła się z uprawianego w Japonii budō (sztuki wojennej). Jest oparte na sztuce walki bez użycia broni, która rozwija się od tysięcy lat. Karate tradycyjne skupia się na rozwijaniu ludzkiego charakteru do takiego poziomu, że zwycięstwo nad przeciwnikiem jest osiągane bez użycia przemocy.
I znając też różnych kapłanów, biorę na poprawkę...
---
Strzał w stopę.
Ten sam Gabriel Amorth mówi, że demona się wyrzuca, a nie słucha oraz że cokolwiek demon mówi w trakcie modlitw to mówi to by wytrącić z równowagi kapłana i wprowadzić go w błąd. I słowa tegoż Gabriela Amortha zawsze daję jako argument na słuchanie demonów przez egzorcystów.
Ale dobrze, że przynajmniej z autorytetem Amortha się zgadzamy.
Co ciekawe, bardzo wczesne karate nie było w ogóle połączone z duchowością i bazowało tylko na technikach. Takim też znów się staje w naszym kręgu kulturowym.
@Marcelina, nie mówię o reprezentacyjnych strażnikach, a prawdziwych ochroniarzach. Halabarda średnio się sprawdza w terenie.
Postmodernizm
Wszystko wolno! Hulaj dusza!
Do niczego się nie zmuszaj!
Niczym się nie przejmuj za nic!
Nie wyznaczaj sobie granic!
I nie próbuj nic zrozumieć,
Nie pochodzi - mieć - od - umieć.
Możesz wierzyć, lub nie wierzyć,
Nic od tego nie zależy.
Nie wyznaczaj sobie zadań -
Kto się nie wspiął - ten nie spada,
A kto pragnie być na szczycie -
Będzie spadał całe życie.
Nie stać cię na luksus troski,
Jesteś wszakże dziełem boskim,
No a Boga przecież nie ma,
Więc to tyle na ten temat.
Wszystkie mody, wszystkie style
Równie piękne są - i tyle.
(Lub, jak chcesz, równie szkaradne -
Konsekwencje tego żadne).
Zachwyt tyle wart, co wzgarda,
Stryczek tyle, co kokarda,
Prawda tyle, co jej brak,
Smaku brak - tyle co smak.
Bo to o to w końcu chodzi
By niczego nie dowodzić.
Nie wykuwać tarcz utopii
I nie kruszyć o nie kopii.
Nie planować i nie marzyć.
Co się zdarzy - to się zdarzy;
Nie znać dobra ani zła:
To jest gra - i tylko gra!
Ktoś się wzburza, że tak nie jest,
Niech się wzburza! - Ty się śmiejesz!
Nie daj wzburzać się, ni wzruszać:
Wszystko wolno! Hulaj dusza!
- Oj, nie wolno rzeczy wielu,
Kiedy celem jest - brak celu...
(Zwłaszcza, jeśli duszy nie ma -
I to wszystko na ten temat).
Jacek Kaczmarski
---
Przez jednego może i tak. Ale nie przez wielu niegłupszych kapłanów i nie przez owoce takie "egzorcystycznej posługi".