Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Maluchy na Mszy Świętej
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
W niedziele jest kiepsko. Ona z marszu chce wychodzić, bo na jej poziomie to widzi tylko nogi ludzi i nic więcej. Staram się stanąć z boku gdzie jest jakaś kapliczka, żeby było coś interesującego, ale kiepski to pomysł, bo ją ten tłum przeraża chyba. Żeby usiąść z przodu musiałabym dużo wcześniej przyjść, a ja przychodzę raczej na ostatnią chwilę, żeby jak najdłużej wytrzymała. I tak źle i tak niedobrze.
Msze dziecięce omijamy szerokim łukiem. I ostatnio ciągle chodzimy na zmiany, bo nie ma opcji wyjścia poza kościół, bo głośniki nie działają na zew. Włączane są tylko latem.
z roczniakiem to już inna historia
Jak są święta i bym chciała się skupić na mszy to mąż idzie z dziećmi na ich msze, a ja sama.
Najgorsze są straszę osoby co patrzą i fukają na dzieci.
No właśnie moje dzieciaki nie wysiedzą całej mszy w ławce.
Sama nie lubię mszy dla dzieci, bo i biegają wszędzie.
Wiem jak pójdę na normalna msze to moje dzieci mogą komuś przeszkadzać.
Może jeszcze rok i będzie dobrze.
Bo synek siedzi bez problemu gorzej córki .
Paniom fukającym (ale to raczej na Różańcu) mówię spokojnie: "Jeśli dzieci nie będą przychodziły, to kto za mnie i za Panią się pomodli, jak sami już nie będziemy mogli?"
Działa świetnie i przejęła to moja M. Akurat na faceta z dziećmi rzadziej fukają.
Za to w tej parafii na innych Mszach to już nam się i wypraszanie z kościoła zdarzyło jak mi dziecko głośniej ziewnelo, bo przeszkadza struszkom
pisałam to kiedyś w innym wątku, którego teraz nie znajdę -
w parafii obok nas grupa mam z małymi dziećmi poprosiła ks. Proboszcza, żeby odprawiać Mszę św. dla rodzin z małymi dziećmi (nie dla dzieci!).
Propozycje "ramowe", które wspólnie z ks. Proboszczem zostały ustalone.
1. Cała liturgia jest "normalna" - czyli, jak na Mszy św. zwykłej. Żadnych piosenek zamiast części Mszy św., żadnych "zdziecinnień"
Czytania czytają Ojcowie, Psalm śpiewa ktoś z rodziców
2. Homilia jest dla RODZICÓW, i trwa do 5 minut.
3. Pieśni są zgodne z przepisami litirgicznymi, trwają tyle, co akcja liturgiczna. Np. Na wejście - 1 zwrotka (tyle, ile ksiądz idzie do ołtarza), itd.
Po zakończeniu Mszy św., jeśli jest taka ochota, można coś bardziej "dziecięcego zaśpiewać". Ale PO.
Pieśni przygotowują rodzice, są wydrukowane kartki A4 z nimi +czytaniami i Ewangelią
4. Ogłoszenia parafialne - ksiądz wybiera 1 ważne, lub odsyła do gabloty i strony internetowej.
5. Rodzice siedzą z dziećmi, i pilnują, żeby nie latały po ołtarzu i okolicy. (Ruchliwe jednostki siadały "z boku" i wędrowały po schodkach, a nie centralnie przed wszystkimi)
6. Cała niedzielna Msza św. zamyka się w 30 minutach.
Proboszcz był otwarty na propozycję, i jako "eksperyment duszpasterski" ta Msza św. wystartowała 3 lata temu, w Adwencie. Miała być tylko na Adwent właśnie, a została do tej pory - i przychodzą co rusz nowe rodziny, którym się pojawiają małe dzieci.
Na początku było trochę buntu w parafii, że "czemu nie Msza dla dzieci", księża cierpliwie tłumaczyli na kolędzie, a my - jak ktoś nas pytał - odsyłałyśmy na "Mszę dla dzieci' do dwóch parafii obok (do 10 min. na nogach) - które od lat odbywały się o tej właśnie porze co "nasza Msza św.".
Może warto pomysł w swojej/ lub innej parafii wprowadzić?
k.
Nie chcę żeby to nieskromnie zabrzmiało, ale zaprzyjaźniliśmy się z nim (to święty człowiek!!!) i jak on z czasem wszedł w naszą 'dzieciową' rzeczywistość to przychylniej odnosił się do zachowań dzieci na które rodzice nie mają wpływu.
Teraz w razie ryków czy wycieczek są żarty z ambony, a zdarzają się i błogosławieństwa podczas posługi w konfesjonale (szybki krzyżyk).
Od 2 lat jest też Msza św. w dogodnych godzinach. Stary proboszcz został jako emeryt, nowy ma misję ewangelizacyjną w stosunku do dzieci; bardzo się stara tylko "udziecinnienia" robi i ogłoszenia przeciąga. Rodzice też z roku na rok lepiej sobie radzą. Takie coś jak u @kowalka to moje osobiste marzenie.
Na początku można "grunt" modlitwą i drobnymi umartwieniami ruszyć, a potem działać.
Moje marzenie czekało z 5 lat, jak trafiło na dobrą glebę - grupy ludzi, parafii (nie mojej) z "wolną godziną" i otwartym na nowe ks. Proboszczem (starszym już człowiekiem), i wspaniałym ks. Łukaszem, który w lot zrozumiał wszystko, o co nam chodzi.
Posługiwał na tej Mszy św. rok, potem został przeniesiony do innej parafii.
Teraz są inni księża, ale charakter "dla rodzin z małymi dziećmi" został.
k.
Z mojej obserwacji wynika, że dzieci bardzo potrzebują uczyć się odpowiedniego zachowania na mszy, poprzez uczestnictwo w niej. Z każdą kolejna mszą - o ile była konsekwencja (tzn nie pozwalaliśmy na "szaleństwa" w kosciele) bylo lepiej. Wprawdzie 2,5latka ma niejaki problem z usiedzeniem na pupie, ale pomaga sadowienie się z ławkach i branie jej pomiędzy nas. Zawsze jesteśmy w jednej z przednich ławek...z tyłu sobie ludzie potrafią gadać, wchodza, wychodza - tam to dopiero nie ma skupienia
Nie pozwalamy na [przekaski na mszy, nie dajemy zabawek ani ksiązeczek. Jak jest wyjkątkowo źle, jedno z nas wychodzi przed kościoł, ale to chyba raz się zdarzyło tylko, góra dwa..
Dzieciaki oczywiście - miewają gorsze dni, wtedy wychodzimy z kościoła poirytowani i zmęczeni, ale w przewadze jest ok.
Zawsze po 4 rż. następowała duża poprawa.
Niektórzy synowie zawsze zachowywali się bdb.
Różne są te temperamenty, no
Dużo pomagało, jak u jana_u, uczestnictwo z dziećmi we Mszy św. w tygodniu - czyli max. 1/2 godz.
k
W tygodniu najmłodsza córka nie wysiądzie zawsze chce chodzić, jak już jest ciężko to wychodzę na dwór.
Czasem maluchowi daje mi jakąś przekąskę, wiem że tak nie można.
Dobre owoce i dla dorosłych i dla dzieci.
Kiedyś "Niedziela" przytaczała takie badania, że mamy, które mają dzieci na 10 (dziesięć!) lat "wypadają" z kościoła - tzn. zarówno ze względu na "techniczne" sprawy, jak i na to, że są "skazane" na kazania dla dzieci, a nie na formację dla siebie.
(wracają podczas przygotowań do I Komunii dzieci)
Tylko jeszcze scholke zwiazac i zakneblowac i bedzie calkiem dobrze.
Chodzimy tez ze wzgledow czysto towarzyskich - najwiecej znajomych spotykamy wtedy, mozna przed kosciolem porozmawiac, umowic sie w tygodniu itd.
k.
Poki co koncentrujemy sie na stopniowym urabianiu Celebransa. Jest naprawde coraz lepiej.
Dzieci nie rozumiały, że nie mogą przynosić samochodzików ani ciastek skoro inne dzieci mogły.
Od dawna tylko Msza normalna i pierwsza ławka tak jak u @Malgorzaty.
Triduum paschalne również, ( w wilk Sob poszedł tylko 7 latek z tatą bo któreś było chore i musiałam zostać. Ale żeby nie to byśmy poszli wszyscy.
Lubimy z dziećmi chodzić na roraty, bo wtedy jest konkretnie i poniżej godziny, bo się dzieci do szkoły spieszą i nie ma ogłoszeń.
Nam się zdarzył taki jeden egzemplarz na sześcioro dzieci - i dopóki się nie pojawił, twierdziłam, że jak się od małego dziecko chodzi do kościoła to potrafi odpowiednio się zachować. Teraz nie krytykuje innych, bo wiem, że niektóre dzieci muszą dorosnąć.
U nas to wyglądało tak,że piątka siedziała oddzielnie, a ten jeden był pilnowany przez nas oboje. Jak mąż pracował sama nie byłam w stanie z nimi uczestniczyć we mszy św.,
jak tylko mieliśmy dla niego opiekę zawsze zostawał w domu.
W tej chwili ma 15 lat i jest bardzo powaznym młodym człowiekiem i potrafi zwrócić uwagę starszym paniom, które uważają że kościół jest miejscem spotkań towarzyskich
go diagnozować w kierunku aspergera