Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Dzień Kobiet "po Bożemu" :)
"Żadna kobieta nie jest tylko kobietą" (Św. Edyta Stein)
8.03.2016
"Prawdziwe bohaterki, jakie znajdujemy w każdym środowisku, w życiu rodzinnym i zawodowym czy w ukryciu klasztornym, dokonujące cudów miłości i cudów osiągnięć w pracy. Mówią o nich kroniki kościelne i zna się je z własnego doświadczenia: matki opromieniające dom swoim ciepłem i światłem, wychowujące dziewięcioro własnych dzieci, przekazujące im pełnię błogosławieństwa na dalszą drogę życia i dla przyszłych pokoleń, o sercu zawsze otwartym na wszelki cudzy ból; skromne nauczycielki i drobne urzędniczki utrzymują nieraz całą rodzinę własną pracą zawodową, a przy wszystkich obowiązkach domowych znajdują jeszcze czas i pieniądze na różne cele kościelne i dobroczynne; zakonnice, czuwające nocą na modlitwie za zagrożone dusze i podejmujące dobrowolną pokutę jako zadośćuczynienie za grzechy innych. Skąd czerpią one siły do spraw przerastających ich naturalne możliwości i zachowują jednocześnie niezmącony spokój i pogodę w najsilniejszym nawet wyczerpaniu nerwowym i psychicznym?
Umieć o sobie zapomnieć, wyrzec się wszystkich osobistych pragnień i praw, mieć serce otwarte na wszelki cudzy ból i potrzeby - oto ideał osiągalny tylko dzięki codziennemu, zażyłemu obcowaniu ze Zbawicielem... Kto Go nawiedza w Eucharystii i z Nim omawia swoje sytuacje, kto się pozwala oczyszczać uświęcającej mocy ołtarza i sam w Ofierze Chrystusowej Mu się oddaje, kto Go w świętej Komunii przyjmuje do swego wnętrza, ten wnurza się coraz głębiej i silniej w prąd życia boskiego kształtując swe serce na wzór Serca Bożego.
Gdy kobieta usiłuje stać się tym, czym powinna, pozwala drzemiącemu w niej człowieczeństwu dojrzewać do doskonałego rozwinięcia.Dojrzewać w miłosnym zespoleniu z drugim - co owocnie ten proces wspomaga - a jednocześnie innych pobudzać do dojrzewania, jest najgłębszą tęsknotą kobiety. Ta tęsknota, odpowiada jej wiecznemu przeznaczeniu. Jest specyficznie kobieca, a nie po prostu człowiecza, co widać w konfrontacji z pragnieniami specyficznie męskimi. Te ostatnie ukierunkowane są silniej na działalność zewnętrzną, na czyn i dzieła oraz osiągnięcia obiektywne;
Możemy zatem zebrać wszystkie kobiece cechy w jednym słowie: macierzyństwo zacieśnione nie jedynie do środowiska rodzinnego i przyjacielskiego, ale rozciągnięte wszędzie tam, gdzie będzie cierpienie i zniechęcenie, na wzór Matki Miłosierdzia i dlatego zakorzenione w Miłości Bożej, tak szerokiej jak świat". Św. Edyta Stein
Jeśli jesteś kobietą - podziękuj Stwórcy, że stworzył Cię tak cudownie, a jeśli mężczyzną - podziękuj dziś wraz ze Świętym Janem Pawłem II za wszystkie spotkane kobiety:
"Dziękujemy ci, kobieto, za to, że jesteś kobietą! Zdolnością postrzegania cechującą twą kobiecość wzbogacasz właściwe zrozumienie świata i dajesz wkład w pełną prawdę o związkach między ludźmi.
Podziękowanie Panu Bogu za Jego zamysł określający powołanie i posłannictwo kobiety w świecie, staje się także konkretnym i bezpośrednim podziękowaniem składanym kobietom, każdej kobiecie za to, co przedstawia sobą w życiu ludzkości".
"Dziękujemy ci, kobieto-matko, która w swym łonie nosisz istotę ludzką w radości i trudzie jedynego doświadczenia, które sprawia, że stajesz się Bożym uśmiechem dla przychodzącego na świat dziecka, przewodniczką dla jego pierwszych kroków, oparciem w okresie dorastania i punktem odniesienia na dalszej drodze życia.
Dziękujemy ci, kobieto-małżonko, która nierozerwalnie łączysz swój los z losem męża, aby poprzez wzajemne obdarowywanie się służyć komunii i życiu.
Dziękujemy ci, kobieto-córko i kobieto-siostro, która wnosisz w dom rodzinny, a następnie w całe życie społeczne bogactwo twej wrażliwości, intuicji, ofiarności i stałości.
Dziękujemy ci, kobieto pracująca zawodowo, zaangażowana we wszystkich dziedzinach życia społecznego, gospodarczego, kulturalnego, artystycznego, politycznego, za niezastąpiony wkład, jaki wnosisz w kształtowanie kultury zdolnej połączyć rozum i uczucie, w życie zawsze otwarte na zmysł "tajemnicy", w budowanie bardziej ludzkich struktur ekonomicznych i politycznych.
Dziękujemy ci, kobieto konsekrowana, która na wzór największej z kobiet, Matki Chrystusa - Słowa Wcielonego, otwierasz się ulegle i wiernie na miłość Bożą, pomagając Kościołowi i całej ludzkości dawać Bogu "oblubieńczą" odpowiedź, wyrażającą się w przedziwnej komunii, w jakiej Bóg pragnie pozostawać ze swoim stworzeniem" Św. Jan Paweł II
ze strony sióstr karmelitanek
8.03.2016
"Prawdziwe bohaterki, jakie znajdujemy w każdym środowisku, w życiu rodzinnym i zawodowym czy w ukryciu klasztornym, dokonujące cudów miłości i cudów osiągnięć w pracy. Mówią o nich kroniki kościelne i zna się je z własnego doświadczenia: matki opromieniające dom swoim ciepłem i światłem, wychowujące dziewięcioro własnych dzieci, przekazujące im pełnię błogosławieństwa na dalszą drogę życia i dla przyszłych pokoleń, o sercu zawsze otwartym na wszelki cudzy ból; skromne nauczycielki i drobne urzędniczki utrzymują nieraz całą rodzinę własną pracą zawodową, a przy wszystkich obowiązkach domowych znajdują jeszcze czas i pieniądze na różne cele kościelne i dobroczynne; zakonnice, czuwające nocą na modlitwie za zagrożone dusze i podejmujące dobrowolną pokutę jako zadośćuczynienie za grzechy innych. Skąd czerpią one siły do spraw przerastających ich naturalne możliwości i zachowują jednocześnie niezmącony spokój i pogodę w najsilniejszym nawet wyczerpaniu nerwowym i psychicznym?
Umieć o sobie zapomnieć, wyrzec się wszystkich osobistych pragnień i praw, mieć serce otwarte na wszelki cudzy ból i potrzeby - oto ideał osiągalny tylko dzięki codziennemu, zażyłemu obcowaniu ze Zbawicielem... Kto Go nawiedza w Eucharystii i z Nim omawia swoje sytuacje, kto się pozwala oczyszczać uświęcającej mocy ołtarza i sam w Ofierze Chrystusowej Mu się oddaje, kto Go w świętej Komunii przyjmuje do swego wnętrza, ten wnurza się coraz głębiej i silniej w prąd życia boskiego kształtując swe serce na wzór Serca Bożego.
Gdy kobieta usiłuje stać się tym, czym powinna, pozwala drzemiącemu w niej człowieczeństwu dojrzewać do doskonałego rozwinięcia.Dojrzewać w miłosnym zespoleniu z drugim - co owocnie ten proces wspomaga - a jednocześnie innych pobudzać do dojrzewania, jest najgłębszą tęsknotą kobiety. Ta tęsknota, odpowiada jej wiecznemu przeznaczeniu. Jest specyficznie kobieca, a nie po prostu człowiecza, co widać w konfrontacji z pragnieniami specyficznie męskimi. Te ostatnie ukierunkowane są silniej na działalność zewnętrzną, na czyn i dzieła oraz osiągnięcia obiektywne;
Możemy zatem zebrać wszystkie kobiece cechy w jednym słowie: macierzyństwo zacieśnione nie jedynie do środowiska rodzinnego i przyjacielskiego, ale rozciągnięte wszędzie tam, gdzie będzie cierpienie i zniechęcenie, na wzór Matki Miłosierdzia i dlatego zakorzenione w Miłości Bożej, tak szerokiej jak świat". Św. Edyta Stein
Jeśli jesteś kobietą - podziękuj Stwórcy, że stworzył Cię tak cudownie, a jeśli mężczyzną - podziękuj dziś wraz ze Świętym Janem Pawłem II za wszystkie spotkane kobiety:
"Dziękujemy ci, kobieto, za to, że jesteś kobietą! Zdolnością postrzegania cechującą twą kobiecość wzbogacasz właściwe zrozumienie świata i dajesz wkład w pełną prawdę o związkach między ludźmi.
Podziękowanie Panu Bogu za Jego zamysł określający powołanie i posłannictwo kobiety w świecie, staje się także konkretnym i bezpośrednim podziękowaniem składanym kobietom, każdej kobiecie za to, co przedstawia sobą w życiu ludzkości".
"Dziękujemy ci, kobieto-matko, która w swym łonie nosisz istotę ludzką w radości i trudzie jedynego doświadczenia, które sprawia, że stajesz się Bożym uśmiechem dla przychodzącego na świat dziecka, przewodniczką dla jego pierwszych kroków, oparciem w okresie dorastania i punktem odniesienia na dalszej drodze życia.
Dziękujemy ci, kobieto-małżonko, która nierozerwalnie łączysz swój los z losem męża, aby poprzez wzajemne obdarowywanie się służyć komunii i życiu.
Dziękujemy ci, kobieto-córko i kobieto-siostro, która wnosisz w dom rodzinny, a następnie w całe życie społeczne bogactwo twej wrażliwości, intuicji, ofiarności i stałości.
Dziękujemy ci, kobieto pracująca zawodowo, zaangażowana we wszystkich dziedzinach życia społecznego, gospodarczego, kulturalnego, artystycznego, politycznego, za niezastąpiony wkład, jaki wnosisz w kształtowanie kultury zdolnej połączyć rozum i uczucie, w życie zawsze otwarte na zmysł "tajemnicy", w budowanie bardziej ludzkich struktur ekonomicznych i politycznych.
Dziękujemy ci, kobieto konsekrowana, która na wzór największej z kobiet, Matki Chrystusa - Słowa Wcielonego, otwierasz się ulegle i wiernie na miłość Bożą, pomagając Kościołowi i całej ludzkości dawać Bogu "oblubieńczą" odpowiedź, wyrażającą się w przedziwnej komunii, w jakiej Bóg pragnie pozostawać ze swoim stworzeniem" Św. Jan Paweł II
ze strony sióstr karmelitanek
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Komentarz
piękne
dziękuję