Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
wielodzietni jak dinozaury
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
Wiele zniosę ze strony przestraszonego, głodnego, zmęczonego, obolałego itp maluszka ale zachowania będące wynikiem jedynie braku zainteresowania rodziców lub przekonania, że dziecko to przecież tylko dziecko ojej ej i bądźmy wyrozumiali powodują, że jeży mi się sierść na karku i lekko obnażają się kły.
Taka moja obserwacja: matki doskonale wiedzą, jak by wychowały cudze dziecko, ale od ich własnego wara. "Tamte"są rozpieszczone i niewychowane. "Moje" takie wrażliwe, przecież to dziecko.
Przeraża mnie ta tendencja do robienia wszystkiego, łącznie z oczekiwaniami od otoczenia postępowania zgodnie z planem matki by synom za wszelką cenę oszczędzić przykrych konsekwencji-wymuszanie zmiany oceny, usunięcia uwagi, przesunięcia terminu sprawdzianu itp. Na szczęście org uświadamia mi ze są jeszcze normalne matki uczące swych synów męskości.
Męczą mnie np grupy romskie -krzykliwe, hałaśliwe i pośród nich dzieci, którym wszystko wolno.
Może to kwestia kultury w sensie mentalności ale mnie ten wschodni, głośny model wychowania i pozwalania dzieciom niemal na wszystko nie odpowiada. Trudno. Ja tez jako dorosły nie robię w miejscach publicznych tego na co pozwalam sobie w domu czy w gronie rodzinnym lub przyjaciół.
Od dzieci też oczekuję tego samego.
Bardzo fajna scena była w jakimś polskim filmie-kelnerka obserwuje dziewczynkę, której rodzice zajęci sobą nie zauważają, nie zwracają uwagi na nieodpowiednie zachowanie. Dziewczynka drażni psa. Kelnerka podchodzi i bierze dziecko za rączkę mówiąc "tak nie wolno. Nie wolno bic pieska. nie wiesz?no nie wiesz...skąd masz wiedzieć, jak mama nie wychowala. Mama nie wychowała ". Przechodząc obok rodziców z naciskiem powtarza " tak. Mama nie wychowała. To wychowania ulica".
Sadza dziecko przy stoliku , dziecko nagle grzecznieje.
Moim zdaniem świetne podsumowanie.
A czemuż by dziecko nie mogło bić pieska?
Przecież to tylko dziecko. Ono się dopiero uczy życia. Oj. Ma ochotę uderzyć pieska niech uderzy. Wielkie mi co. Przecież to dziecko i tylko pies.
Czemuż by nie mogło uderzyć innego dziecka. Dorosłego.
To tylko dzieck9
Trzeba uczyć dzieci ze nie wszędzie na wszystko mogą sobie pozwolić.
Szacunek dla innego człowieka jest ważny i to trzeba przekazywać dzieciom. Szacunek dla czyjejś pracy.
Trzeba dzieciom stawiać granice bo to jest niezbędne w wychowaniu.
Dyskutujecie o rzeczach o których nie przyszłoby mi do głowy dyskutować. Jak to przewijanie dziecka. Jak muszę to zrobić na siedzeniu w restauracji, gdy nie ma innej mozliwosci to robię to tak ze nikt poza mną tego nie widzi.
Nie robiłabym z tego nigdy tematu do rozmów tak szerokich..
A przewinięcie dziecka na stole ostentacyjnie podobało mi sie jedynie gdy zrobiła to kiedys Anna Mucha na stacji benz zeby zamanifestować to ze toalety nie są do tego przygotowane ;-)
Moje oseski ćlamkają nawet język, nie są bezgłośne (może to kwestia rodzinnej wiotkości). Byłam ostatnio z jednym takim 4-mies. na debacie o ED, siadłam na końcu, żeby maksymalnie nie rozpraszać, uff... 1, 5 godz. spała, jak już poćlamkała swoje, po przerwie słuchałam zza drzwi, bo widziałam, że kondycja bezszelestności jej spada. Na cichej Mszy tradycyjnej wymiękam, unikam.
gdy zadzwoniła do mnie wychowawczyni z problemem dotyczącym mojej córki , to szczerze powiedziałam, że też to widzę i nie podoba mi się takie zachowanie i zrobię, co mogę , wyraziłam swoje zdanie szczerze
ale mam znajomych, którzy zawsze bronią swoich dzieci, a szczególnie przed systemową szkołą , zawsze bronią , przed każdym
byliśmy na wyjeździe kiedyś urlopowym z innymi rodzinami z dziećmi- ja szłam z moimi spać grzecznie po 22 i wtedy jeszcze inne dzieci uciszałam, bo rodzice mieli czas dla siebie i dzieci robiły co chciały
i słuchałam ,że przesadzam, że to wakacje, albo słyszę, że jestem za sztywna, albo ,że za dużo wymagam....
zgadzam się z @kociara zdrowy rozsądek- ja nauczyłam się wynajmować opiekunkę i zostawiać dzieci, chociaż czasem serce mi krwawi, bo ja lubię mieć dzieci przy sobie jako mama - kwoka
coś w tym jest
ale fakt, że należymy do niemodnej dziś mniejszości , trochę nas do dinozaurów zbliża
jesteśmy znakiem zapytania dla wielu
często obalamy mity przeróżne ( te na temat wielodzietności)
przestałam do tego przywiązywać wagę
ludzie zawsze będą gadać, zawsze coś się komuś nie spodoba...i to jeden z dowodów na to, że nie muszę się dostosowywać do wyimaginowanych norm społecznych ( bo to co innego niż ogólnoprzyjęte normy dobrego zachowania)
jak ktoś nie ma dzieci - ludzie pytają dlaczego ( mało ich obchodzi, że ktoś od lat się np stara i po prostu z jakiejś przyczyny nie może)
jak ktoś ma jedno, pytają kiedy następne
jak masz następne, to pytają dlaczego taka mała przerwa pomiędzy dziećmi
jak masz dwie córki, to twierdzą, że synek by się przydał ( lub na odwrót)
masz parkę i jesteś w ciąży - no po co , skoro masz parkę
dajesz dzieciom słodycze - źle
nie dajesz - jesteś zołza
chodzisz do szkoły i gadasz z nauczycielami - jesteś upierdliwym rodzicem
nie chodzisz do nauczycieli - nie interesujesz się dzieckiem itd itp
osiwieć można
więc lepiej wrzucić na luz ;-)
Hahaha!!! @Marcelina , popieram. My też (prawie) zawsze uśmiechnięci (nawet jak czasem ciężki dzień to jeszcze bardziej). Słowami nie trafisz, świadectwem życia tak