Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Dlaczego chodzę na Mszę Trydencką?
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
Zalecam ostrożność w ocenianiu wiary po zewnętrznych gestach. Bardzo łatwo jest uklęknąć, dużo ciężej nieść krzyż Chrystusa. Powiedzenie "klęczy przed figurą, a diabła ma za skórą" nie wzięło się znikąd.
W Polsce jeszcze nie jest tak źle.
Właśnie w Szwajcarii zaczęłam regularnie uczestniczyć w NFRR i to naprawdę była odczuwalna różnica. Ale też dzięki temu odkryłam wartość "starej" mszy.
I mimo że uważam NOM za ważny brakuje mi czegoś kiedy nie pójdę na NFRR.
Sposób sprawowania mszy św, sposób modlitwy rzutuje na życie. Mnie na NOM brakuje ciszy na osobistą modlitwę, muszę specjalnie po to iść do pustego kościoła a to już nie to samo.
Żaden papież nie ma władzy nad innymi papieżami.
To są osobiste sprawy, o tym się nie mówi w internecie.
Nie mówię o dyskusjach ogólnych, bo kto ma wiedzę, niech się dzieli, ale pojawia się tu dużo pokazywania palcem.
Wydaje mi się, że miłość przede wszystkim prowadzi do Boga, nie wiedza, nie ilość przeczytanych książek, nie autorytety. Tylko miłość. Może dla wielu to herezja, ale sama mam problemy z tym, żeby kochać każdego człowieka. Bóg mnie tego uczy i chwała Mu za to.
Kiedy czytam wpisy niektórych spośród tych, którzy podważają wartość Mszy świętej, na którą chodzę, naprawdę czuję się bardzo atakowana. Jeżeli wychodzę z Mszy świętej i pogardzam ludźmi innymi ode mnie, atakuję ich i traktuję jak gorszych - a tak się czuję czytając niektóre wpisy - to czy na pewno jestem uczniem Jezusa? Nie wyobrażam sobie, że Pan Jezus rozmawiał tak z celnikami, że czuli się gorsi.
Od początku mojego poznawania i doświadczenia Boga czułam się przez Niego kochana. Czuję pokój w sercu.
Natomiast czytając niektóre wpisy czuję niepokój i na pewno nie prowadzą mnie takie osoby do Boga.
Piszę o swoich odczuciach. Po Mszy trydenckiej nie czułam się lepiej niż po zwykłej.
Przepraszam, ale emocje i chęć nieurażenia kogokolwiek nie pozwalają mi na jaśniejsze sformułowanie myśli.
> Missa Tridentina nie - jak już wspomniałam, rozwijała się latami.
Oj. Zerknij do "Quo primum tempore":
"Postanowiliśmy więc przekazać to zadanie wybranemu komitetowi uczonych; a oni, porównując na każdym etapie swojej pracy i z najwyższą uwagą starożytne kodeksy z Naszej Watykańskiej Biblioteki oraz odpowiednie (oryginalne lub poprawione) kodeksy z innych źródeł, konsultując to ponadto z pismami uznanych starożytnych autorów, którzy zapisali nam w testamencie treści dotyczące odprawianych świętych rytów, odtworzyli w ten sposób sam Mszał w pierwotnej formie i rycie świętych Ojców. Gdy efekty tej pracy zostały poddane dokładnemu rozpatrzeniu, a następnie poprawieniu, wówczas My, po głębokim rozważeniu, nakazaliśmy, iż końcowy ich wynik będzie bezzwłocznie wydrukowany i wydany w Rzymie, tak aby wszyscy mogli cieszyć się owocami tej pracy: aby księża wiedzieli jakich modlitw używać, oraz jakich odtąd, przy odprawianiu Mszy św., rytów i ceremonii przestrzegać."
> Nie można wprowadzać niczego, co by było sprzeczne z dotychczasową wiarą.
Nie można i nikt tego nie robi.
Dokładnie tak samo, jak NOM-y. Pobożni księża by odprawiali pobożnie, a pozostali byle jak. Od początku XX wieku działał tzw. ruch liturgiczny, który dążył do odnowienia pobożności liturgicznej, bo sytuacja była zła. Próbowano temu zaradzić drukując mszaliki i rozprowadzając wśród świeckich, ale to niewiele dawało. Zresztą dziś też niewiele osób na Mszach Trydenckich śledzi modlitwy w mszalikach, bo jest to niepraktyczne. Po różnych kombinacjach, jak przybliżyć starą liturgię świeckim ostatecznie stworzono nowy ryt. Możemy się zżymać na jego różne niedoskonałości, ale z naszego punktu widzenia nastąpiła fundamentalna zmiana.
ja kocham mój mszalik
prawie zawsze biorę i jak nie mam to brakuje
jak z dziećmi to wiadomo, nie śledzę pilnie, ale zawsze się przyda, że podczas Kanonu jakąś ilustracją się zajmą
jak mogę się skupić to BARDZO korzystam
ale już nie będę opisywać jak
u mnie jest raz tak, raz tak
czasem wybitnie wzruszają mnie kyriale, czasem części zmienne, czasem śledzę treść listu bo potem nie będzie po polsku, czasem śledzę prefację lub Kanon słowo po słowie, czasem po łacinie sobie poczytam i sprawdzam czy rozumiem
czasem patrzę jak ksiądz okadza ołtarz, czasem na ministrantów
każda Msza jest inna i nie wiem co szczególnie będzie "akurat dla mnie", ale lubię mieć mszalik bo jak jest wewnętrzna potrzeba to szukam, zerkam, czytam
jak danego dnia brak predyspozycji psychiczo-fizycznych do skupienia, wyciszenia to Mszalik pomaga mi się zebrać