Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
Do żony do szpitala trafiają już dzieci z Ukrainy. Dziś chory na raka 9 latek waga 12 kilo a brzuch jak u afrykańczyka głodującego. W marcu miał mieć przeszczep szpiku na Ukrainie. Teraz umrze. Tych dzieci przyjechały setki.
ale to za komuny, więc się nie liczy
W telewizji pokazali wczoraj kości chudych dzieci zastrzelonych pod Nairobi: pokazali świeże groby. Świeże groby zawsze wzruszą niezależnie, gdzie kopane. Jak porosną, wyjdzie na jaw kto szczuł i co było grane.
To w odpowiedzi na to żebym nie kłamał że ciąża to człowiek.
A prąd do tycz "elektryków" to skąd weźmiesz?
Jeszcze gorzej i trudniej będzie, nie ma co rozpaczać. Najlepiej nie zwracać na to uwagi; u mnie tez okrutna drożyzna, dobre carlsberskie dusze wspomogły żartkiem.
Myślę, że i w Polsce są jeszcze miejsca, w których się ludzie wspierają.
Pan, Bóg radzi o swojej czeladzi.
Klarcia przeżyła 30 lat bez samochodu, a w Niemczech tylko za Myszatego auto miała.
Znowu poruszam się komunikacja miejską i podobnie mają moi sąsiedzi.
Ile Ty masz lat Dziecko? Nie opowiadano Ci w domu, jak podczas okupacji było?
Siostra mojego dziadka mieszkała we Włocławku, była krawcową to ją niemiecka rodzina "na roboty" wzięła. Mówiła, że bardzo dobrze u nich miała, było ciepło i nie było głodu, nic innego poza szyciem nie kazali jej robić.
Na wsiach, gdzie nie było w pobliżu partyzantki, ludzie całkiem dobrze się mieli. Niemcy ich nawet za bardzo nie gnębili.
Wszyscy moi bliscy ucierpieli od sowieckich bandytów, a nie od Niemców.
W tym czasie widziałem naocznie, jak Niemcy odłączali dzieci od matek. To oddzielanie matek od ich pociech najbardziej mną wstrząsnęło. Najgorsze tortury, jakie zniosłem, były niczym w porównaniu z tym widokiem. Niemcy zabierali dzieci, a w razie jakiegoś oporu, nawet bardzo nikłego, bili nahajami do krwi - i matki i dzieci. Wtedy w obozie rozlegał się pisk i płacz nieszczęśliwych. Nieraz matki zwracały się do Niemców z prośbą o żywność dla zgłodniałych i zmarzniętych dzieci. Jedyne, co mogły otrzymać, to uderzenie laską lub bykowcem. Widziałem, jak Niemcy zabijali małe dzieci (...) Warunki higieniczne były straszne. Wszy, brud, pchły, pluskwy wprost żywcem pożerały ludzi”. - Leonard Szpuga, wysiedlony rolnik z Topólczy[5]