Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Dlaczego Polacy nie chcą mieć dzieci?
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
W przeszłości, życia w małżeństwie i rodzinie, młodzi uczyli się w sposób spontaniczny i naturalny w codzienności. Dziś już tak nie jest. Nasze dzieci doświadczają skutków sekularyzacji, kryzysów kulturowych i antropologicznych. Dlatego potrzeba jest osobnego, wieloletniego przygotowania do małżeństwa, które rozpoczyna się już od najmłodszych lat" – mówi Gambino. Dzieciom trzeba jasno mówić, czym jest małżeństwo, trzeba je wychowywać do zdrowego i zrównoważonego życia seksualnego w perspektywie małżeństwa i otwarcia na życie. Dzięki świadectwu chrześcijańskich rodzin młodzi mogą odkryć, że przyjęcie nowego życia w małżeństwie jest największym darem, jaki może ich spotkać.
To trochę jakby zabić siebie.
Albo być kompletnie niezdolnym do miłości drugiego, bo kogo łatwiej pokochać niż własne dziecko. Kogo?
Z drugiej strony znam parę osób, które dzieci miało dopiero po ustatkowaniu się- kariera zrobiona, dom zbudowany, nic, tylko rodzić i plodzić
O tylu już traumach czytałam w internecie, że doszłam do wniosku, że nie sposób wychować dziecko nie skrzywdziwszy go ciężko.
Po cóż więc wychowywać? Po co sprowadzać na ten świat kolejną straumatyzowaną istotę?
1) skrajny egoizm - dzieci nie znoszę, ale seks mi się należy jak psu buda. 100% antykoncepcji nie ma, więc wpadka może się zdarzyć, jak się zdarzy, to się pozbędę;
2) paniczny lęk, dramatycznie niska samoocena - nie dam rady, nie potrafię, jestem sama, nikt mi nigdy nie pomoże.
Takie moje obserwacje.
"Abp Grzegorz Ryś, metropolita łódzki, zostanie nowym kardynałem. Na tle polskich hierarchów jawi się jako hierarcha otwarty, ale jego podejście do spraw światopoglądowych rozczarowuje."
Ale bardzo nie podoba mi się, ostatnio często spotykana, retoryka o zabijaniu z "miłości".
Wręcz osoby, które urodziły i wychowują chore dziecko słyszą, że są mało wrażliwe i samolubne. Bo dla własnego ego skazują dziecko na ... życie.
Punkt 1 to właśnie niezdolność do miłości w ogóle. Nie umiem sobie wyobrazic, że człowiek kocha kogoś, a wlasnego dziecka nie. Jakoś mi się to nie mieści.
Jak myślisz czym kierowały się kobiety w obozach, które zabijały swoje nowonarodzone dzieci?
Ona też chce chronić swoje dziecko przed czymś gorszym.
Ale z posiadaniem dzieci w Polsce wiążą się przykrości. Przykre jest zetknięcie się z cierpieniem własnych dzieci. Te dzieci cierpią przez inżynierię społeczną, która jest użyta przeciwko nim w portalach społecznościowych i innych usługach internetowych. Cierpią przez system nauczania. I przez wiele innych składników tej całej "cywilizacji śmierci", wobec której nawet dorosły człowiek jest bezradny.
Łatwiej (i dużo taniej) jest ochronić i dopilnować dwójkę dzieci, niż ich gromadkę. Taką mamy rzeczywistość.
https://opoka.org.pl/News/Polska/2023/dzietnosc-w-polsce-czy-polacy-chca-miec-dzieci-i-co-wplywa-na
Ale wiem, o co chodzi.
Nastoletni kot nie przyłoży ci tępym narzędziem między oczy.
Moje wspomnienia z jednego dnia wakacji z dziećmi - poranek - jeden dzieć zerwał pół paznokcia z nogi. Drugi przy każdej okazji bierze wąż ogrodowy i chlapie po wszystkich (niespełna dwulatek, nic nie kuma z tłumaczeń). Nie zdążysz ugryźć kanapki a musisz wstawać i lecieć za bąblem. Wyjście nad morze. Po drodze jedno się zaplątało w akację, bo chciało zobaczyć, jak dziki zryły ziemię. A jedno się boi, bo ta ścieżka strasznie wygląda, i ten opuszczony pensjonat. -mamo, czy ktoś tam umarł ? Plaża -Dwoje z tatą w wodzie, małemu daje chrupki z nadzieją, że poczytam. Wychodzą pozostali, też chcą chrupki. Koniec czytania, wyrywają sobie te chrupki, jakby w życiu nic nie jedli. Przylatują strasznie agresywne osy. Jedna mnie gryzie gdy próbuję odgonić ja od najmłodszego. Uciekamy z plaży, idziemy na lody. Przylatują osy. Znów odganianie, jedne lody lądują na chodniku. Wracamy do domu, jemy kolację. Mały zdejmuje pieluchę i, za przeproszeniem, robi co ma zrobić na dywan. Sprzatamy. Patrzymy - nie ma córki. Szukamy. Znajdujemy ja po kwadransie śpiącą w takiej rattanowej kanapie na balkonie. W tej skrzyni, zamkniętą. Kąpiemy towarzystwo, usypiamy, nie mamy siły do siebie gęby otworzyć. Budzi nas krzyk, bo osa ugryzła najmłodszego w policzek...
York ci nie da tyłu emocji, roboty, wyzwań.
Także media, które są częścią inżynierii społecznej służącej polityce, naświetlają problem z odpowiedniej strony. Statystyka jak służyła propagandzie, tak nadal służy. No i mamy na topie mężczyzn, którzy rodziną są niezainteresowani, kobiety których nierealne oczekiwania dyskwalifikują 80% męskiej populacji. Itd itp. Małżeństwa są w rozsypce, to i warunków, aby mieć te dzieci, po prostu nie ma
Monia, coś dla Ciebie.
‐------
Przecież jak masz dzieci nastolatki i maluchy to chyba normalne że lepsze są oddzielne pokoje.