Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
Słabeusze się uginają pod chorobami, kiedyś to ludzie tacy silni byli, tylko przeciętna długość życia była niższa... Ale nie szkodzi. Na głowę nie chorowali a jak chorowali to ich rodzina ukrywała, bo to wstyd mieć wariata w rodzinie.
Jest coraz więcej chorób psychicznych. Chorób. Nie wymysłów czy jakiś tam psychicznych słabości. Chorób o różnych, często niezbadanych przyczynach. Dzieciak, który odbiera sobie życie nie robi tego z błahego powodu. Nikt nie robi czegoś takiego z błahych przyczyn. Nikt zdrowy nie popełnia samobójstwa.
Taki młody człowiek czuje głód bliskości, przynależności, duchowy. Chce się sprawdzić i wygrać a nie ma gdzie, bo konkurencja jest duża. I słyszy - za przrproszeniem- w du*ie ci się poprzewracało, ja smartphona nie miałem, PlayStation nie miałem a tak wspaniale wyrosłem. A smartphonem się dziecka nie wychowa. (Już nie wspomnę o tym, że dzieciakom się przez tiktoka podaje takie treści, że każdy by zwariował).
Te dzieci nie są wydmuchane. One są niedokochane.
I to starsze pokolenie też takie wspaniałe nie jest skoro pozwala dzieciom się tak degenerować. Niestety też jest uzależnione od technologii i leniwe.
Trochę niepotrzebnie wyciągasz tu wątek AYyEm. Niech pierwszy rzuci kamieniem ten, kto uwielbia się bawić z dziećmi, robi to zawsze ze śpiewem na ustach i nie wolałby w zamian się zdrzemnąć, poczytać albo wypić kawę w ciszy . A AyyEm akurat pisał o tym, że poświęca dużo czasu dziecku. Czasami wbrew sobie.
Trochę w ogóle nie rozumiałam nagonki na AyyEm ale to dygresja w tym wątku.
Zobacz też jak wielka jest teraz presja na dzieciakach. Mają wpajane, że muszą dobrze zdać kretyńsko wymyślone egzaminy, bo od tego zależy ich przyszłość. Ciągle się ich straszy matura i egzaminami po ósmej klasie. Jeszcze sto lat temu można było z czystym sumieniem iść do zawodówki i potem pracować. Dziś zawodówka to porażka. Można jeździć wózkiem widłowym ale po studiach <span>
No i w ogóle muszą być jakieś. Dzisiaj gada się o miłości bezwarunkowej ale tak naprawdę dzieci musza się bardzo napocić, żeby zmieścić w wytyczone ramy.
Do liceum dostają się dzieci, które lata temu nie byłyby nawet w technikum. A teraz mają skończyć bardzo trudne liceum (przeładowane dzięki PIS okropnymi i nikomu niepotrzebnymi treściami podstawy programowej). Oczywiście, przez całe liceum korki, straszenie maturą, itp. Licealiści mają średnio 37 godzin w tygodniu. Po powrocie do domu - kupa nauki. Gdzie czas na odpoczynek i regenerację?
Dodatkowo, strasznie dużo złego zrobiło zdalne nauczanie.
No i świat internetu. Rodzice nie mają pojęcia o połowie rzeczy, które ma tam miejsca, a w których to rzeczach nasze dzieci uczestniczą.
Dziś z rozrzewnieniem wspominam wychowawczynie z liceum, która zwalniała nas z lekcji po cichu gdy chciałyśmy iść na wystawę albo gdzieś tam. Kiedyś usprawiedliwiła nam tydzień nieobecności gdy chodziliśmy jako publiczność na eliminacje do konkursu Chopinowskiego. A pani dyr (już świętej pamięci) zwolniła nas na trzy dni z lekcji gdy wymyśliliśmy sobie, że zmontujemy chór na rekolekcje szkolne i zaśpiewamy porządnie pieśni postne)
Za dużo dopaminy - bo za dużo ślęczenia przed ekranem.
Za mało ruchu na świeżym powietrzu - klimatyzowane wnętrza, samochód, klimatyzowana siłownia, wszędzie smród plastiku.
Nie mam tv ale wczoraj u teściów obejrzałam fragment programu Kamper. Raz- ogromnie mnie zdziwiło jakim folwarcznym językiem mówią tam bohaterowie. Co drugie słowo pupnięte... A to ponoć jacyś celebryci są choć ja ich nie widziałam nigdzie. Po drugie - wypowiedź kobiety- ona nie ma doświadczeń bycia wśród natury, wśród drzew, na słońcu. Ona żyje w mieście.
Spojrzałam na moje dzieci na podwórku, przypomniałam sobie dwugodzinny, niedzielny spacer i miłe słońce i pomyślałam, że to, czego doświadcza ta kobieta to jest realna nędza.
Za dużo informacji
Za duży wybór
Za duża odpowiedzialność
Za wysokie progi
Za dużo światła
To nie są złe rzeczy. Ale my nie jesteśmy w stanie tego ogarnąć, głową się przegrzewa, cialo odmawia współpracy
przeszedłem ze świata książek i listów
do świata internetu i smartfonów bezboleśnie i niezauważalnie
podobnie moi znajomi
Jest piętnasta
Ciemno i szaro.
Ale mamy żarówki, więc trzeba robić.
E: a dzisiejsza młodzież ma się w tym odnaleźć sama, bez odpowiedzi na pytania, kim jest. W tempie współczesnego filmu akcji. Obnazona z intymności przez publikowane filmiki
To jakby uczyć dzieci pływać, wrzucając je do wody
a brak normalnej rodziny, miłości rodzicielskiej,
tak jak wyżej pisała Kacha
ale tak na czuja, to zgadzam się z tym, co napisała wyżej Kacha
i kłopoty młodych ludzi widzę głownie w braku oparcia w rodzicach;
moje doświadczenia, osobiste, są takie, że młodość, to najtrudniejszy okres życia
dzięki!
k.