Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
"Nasza przygoda z Edukacją Domową"
Spodobał mi się ten artykuł.
E:Lepiej?????
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Komentarz
Wielka szkoda, ze sie poddali !
Myślę, że uniknięciem "wyściugu" ad ocen, jest szkoła u Sawickich. Namor mylę się???
homeschoolersów... Bo jak dotąd nie spotkałam się z opisem ciemnej
strony domowej szkoły, która byłaby aż tak ciemna, że oddaje się jednak
stery szkole publicznej. Wszyscy mówią: no co ty, dwie trzy godziny
dziennie, a potem normalne życie, z którego też uczyć się można...
książek nie czytacie? na spacery nie chodzicie? dasz radę.
Choć z drugiej strony, na przykład ten fragment:
"Na pewno są edukatorzy, którzy potrafią swoje dzieci biegle nauczyć
kilku języków obcych, historii, biologii, informatyki, fizyki i chemii,
mają zaplecze laboratoryjne, boisko pod nosem i innych edukatorów po
sąsiedzku, z którymi współpracują".
Albo wylejcie na mnie kolejne wiadro zimnej wody, albo potwierdźcie, że w
domowej edukacji nie chodzi o to, żeby dzieci kształcić na omnibusów i
ładować w nie wszelką możliwą wiedzę na poziomie niemal uniwersyteckim.
Ile tych dodatkowych zajęć musi być, żeby rodzic nie wyrabiał?
Z jednej strony czuję niepokój, że wreszcie ktoś napisał szczerą prawdę o
domowym. Z drugiej myślę, że trzeba dużej pokory i powściągliwości
ambicji, żeby domowej podołać i nie zassać się na takim ładowaniu w
dziecko jakby Cambridge w domu robiło. Bo wtedy to się musi sypnąć, i to
już na drugiej klasie szkoły podstawowej.
Uważam, że dojrzała, przemyślana przez całą rodzinę decyzja powinna zostać uszanowana. A na pewno nie można dyskredytować rodziców w oczach dziecka.
Tak tylko wtrąciłam, osobiście wierzę, że większość przemyślała to i przygotowała się porządnie do zadania.
@Dorunia U mnie akurat w najbliższej rodzinie dwie osoby straciły rok życia-jadąc do amerykańskiej szkoły. I tez ludzie patrzyli na rodziców z politowaniem, że strata, że po co. A dla nich to była lekcja życia, świetnie się bawiły i dużo nauczyły.
E: taaaa, słyszałam rodziców...Zmieniam, bo przykro patrzeć
(To do wpisu aggi)
@Agga, to co piszesz o scenariuszach ED... myślę podobnie, choć wyrocznią się nie czuję, bo dzieci ledwie paroletnie mam. My na razie ścieramy się z opinią dziwaków, bo z przedszkola nie korzystamy. Ale żebym się tym jakoś przejmowała???
Moja czterolatka ostatnio jakiejś pani tłumaczyła, że my mamy przedszkole takie domowe i jakby mama była w szpitalu, a tata był chory to tak, to musiałyby pójść do przedszkola, ale teraz nie. Dziecięca logika, ale dość słuszna...
No nic. Piszcie, piszcie. Ciekawam, co na to @Namor i @Namorowa, @Agnieszka63, @Taw...
domowym. "
k.
Ładnie pisze ta babeczka o sakramentach. Że poczuli się spokojni o dzieci w szkolnej rzeczywistości, skoro je oddali Jezusowi.
O ED myślę, bo nie chcę, żeby dzieci wlazły mi za wcześnie w bagno. Ale też ważny jest dla mnie, jeśli nie najważniejszy, taki laicki wymiar - obecna szkoła, program, relacje nauczyciel-uczeń kształtują człowieka na przygłupawy trybik w maszynie. To tak, jak pisze @agga - wcale nie niepokoi mnie myśl, że mi się dziecię nie znajdzie za biurkiem w biurze w jakiejś bezsensownej, automatycznej robocie.
Ważniejsze jest, by miało poczucie, że własną pracą i zainteresowaniem jest w stanie nabyć każdą wiedzę i umiejętność.
Dzisiaj nas sąsiadka nakryła w pobliskich Niepołomicach, że do muzeum na Zamku idziemy - ależ zdziwiona była. Z dziećmi obrazy oglądać??
Uczenie się pierdół na dost. i nie więcej też jest cenną bardzo umiejętnością
My jesteśmy od początku na ED, teraz syn jest w II klasie. I mamy problem z dyscypliną. Pracujemy nad tym. Tzn. mamusia się stara, a synek kombinuje, jak się nie poddać tym staraniom. Poszłam z dziećmi na lekcję angielskiego jako obserwator (chodzą 1x w tyg.) i wcale tam nie było lepiej, bym powiedziała, że gorzej. Myślę więc, że w naszym przypadku zwalenie problemu na szkołę i tak go nie rozwiąże. Planujemy dowozić (ach te kłopotliwe dojazdy.....) go na spotkania drużyny zuchowej. Z zajęciami dodatkowymi staramy się nie przesadzać, najlepiej organizować je w pobliskim zasięgu. Wychodzimy z założenia, że i tak dzieci dziedziczą uzdolnienia po przodkach i najważniejszy jest kontakt także "naukowy" z najbliższymi. Rozwijamy przede wszystkim te uzdolnienia, które sami mamy.