Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Bojowa pieśń tygrysicy
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
w wychowaniu azjatyckim są elementy przemocy, takiej subtelnej ( lub nawet nie)
to jest coś innego niż w naszej kulturze, ale teraz jakoś ciężko uchwycić mi to w słowa
tak troche obok tematu.. Ta smiejaca ikonka, ktorej czesto uzywasz, sprawia w Twoich postach wrazenie szyderstwa. Jesli to niezamierzone, proponuje uzywac innego emotikonu.
-------------------
Nigdy w życiu już jej nie użyję. A inni oczywiście mogą, ile chcą!
No nie wiem, co gorsze.
ja też nie lubię tego współczesnego bałaganu w wychowaniu
i ręce mi opadają bo z trudem ( jak może pamiętasz) wysłałam kilka lat temu starszych do Gimnazjum i Liceum Klasycznego , tam nasiąknęli trochę duchem, przedmiotami które teraz są na wyginięciu, ale niestety rodzina przychodzi "z pomocą"
smarkfony, laptopy w prezencie, wyjazdy, spełnianie zachcianek, przyzwolenie na rzeczy na które ja się nie zgadzam itd. itp.
żyję teraz w ogromnym stresie bo przyszedł sprawdzian na to jak wychowałam i co zasiałam w dzieciach
i co się tak naprawdę przyjęło w nich ( bo siać sobie mogłam)
prawdziwa próba ognia
Z miłością między matką chińską a jej córkami nie było najmniejszych problemów, nie raz o tym wspominała. Łączyły ich silne więzy, podobnie jak z ojcem, który godził się na chińskie wychowanie swoich dzieci.
e: Córki nie pracowały dlatego, że kochały matkę, ale dlatego, że nie miały innego wyjścia, musiały ćwiczyć, bo matka przy nich cały czas była podczas ćwiczeń. To bardzo wzmacniało więzi między nimi.
Miłość do muzyki (którą ma każdy człowiek) połączona z solidnym wytrwałym ćwiczeniem, pracą (również talentem grającego) prowadzi do wydobycia piękna, doskonałości dzieł wielkich kompozytorów.
Przeczytaj ksiazke i odpowiedz sobie na pytanie, czy chcialabys tak dzieci wychowywac. Sama uczylam sie wiele lat gry na instrumencie, wiec wiem jak to jest, nie zawsze sie chce, czasem po prostu trzeba. Metody metodami, ale despotyczna, zimna matka jest po prostu przerazajaca.
Ale w sumie nie o tym chciałam, tylko o stylach wychowania. Już kiedyś pisałam, praiwe wszystko da się nadrobić oprócz poczucia niekochania. Kogoś nauczyli sprzątać, kogoś nie - kogoś nauczyli systematycznie odrabiać lekcje, kogoś nie. W dorosłym życiu coś tam będą mieli do nadrobienia, będzie im trochę trudniej. Ale jeśli wiedzieli, że mama i tata kochają, to wszystko się da.
To nie do chińskiej matki, aczkolwiek tam było o targowaniu wyrazami miłości (za pierwsze miejsce uściski, za trzecie już nie).
Kiedy patrzę na rozbite zachodnie rodziny - na dorosłych synów i córki, którzy nie mogą znieść bliskości rodziców ani nawet z nimi rozmawiać - jakoś nie chce mi się wierzyć, żeby zachodni model wychowania był gwarancją szczęścia. To niewiarygodne ilu zachodnich rodziców mówi w podeszłym wieku, ze smutkiem kiwając głową: "Jako rodzic nigdy nie będziesz górą. Choćbyś stawał na głowie, dzieci na starość cię znienawidzą".
Z kolei nie uwierzycie, ilu spotkałam na swojej drodze młodych Azjatów, którzy - w pełni świadomi bezwzględnej surowości i wygórowanych wymagań rodziców - bez skrępowania deklarują wobec nich swą wdzięczność i przywiązanie, nie zdradzając przy tym cienia urazy bądź rozgoryczenia. (s. 123)
Zwłaszcza to, co piszecie o miłości/jej braku , o kontakcie z ojcem itd
-----------
Jak przeczytasz, to przyznasz mi rację
Ci Azjaci nie znają pojęcia toksyczny rodzic.
Ale mi się wydaje, że głównym problemem jest rozpowszechniony ostatnio w naszej kulturze egoizm. Dorosły człowiek ma jakiś problem, idzie to psychoanalityka i ten mu wmawia, że widocznie był niekochany w dzieciństwie. Dziecko wymaga nierealnych rzeczy od rodziców, rodzice od dziecka, matki nie wiedzą, że dzieci wychowuje się dla ludzi a nie dla siebie, na starość ( o ile 50 latki mogą być stare) rozbijają dzieciom małżeństwa wymagając od dorosłych dzieci aby byli ich partnerami życiowymi, myśląc, że jak urodziły i wychowały to im się to należy, młodzi uważają, że świat i ludzie istnieje tylko po to aby spełniać ich zachcianki i błędne koło się toczy.
--------------
Ja np. wpadłam w kompleksy, że w ogóle nie pilnuję moich dzieci jeżeli chodzi o grę na instrumentach (m.in. słuchu nie mam za grosz i nie zalezy mi) i jak wiele przez to tracą.
-------------
Nie to miałam na myśli, źle użyłam słowa "sukces", ale chodziło mi o tą powszechną miłość do Chopina na każdym szczeblu. Gdy byliśmy w Żelazowej Woli to Azjaci stanowili wiekszość zwiedzających. Muzyka Ch. jest trudna i wymaga wiele pracy i ćwiczeń, kultura chińska nie ma z tym problemu.
To nie do chińskiej matki, aczkolwiek tam było o targowaniu wyrazami miłości (za pierwsze miejsce uściski, za trzecie już nie).
-------------
@Marcelina, tamta rodzina nie miała problemu z poczuciem niekochania, absolutnie nie. Czy uważasz, że to jest możliwe, kiedy spędza się z dziećmi każdą wolną chwilę?
Obojętność rodziców, pod płaszczykiem dawania im wolnego wyboru to jest własnie problem postmodernizmu i stąd bierze się poczucie niekochania.
e: tam był problem jedynie z poczuciem samodzielności jednej z córek, ale wg mnie dlatego, że żyli w liberalnym społeczeństwie zachodnim, gdzie w większości jest przyzwolenie na spełnianie zachcianek dzieci, dawanie im tzw. wolnego wyboru.
Mąż nie rozumie mnie dlaczego ja nie mam takich uczuć, ani zamiarów w stosunku do moich rodziców.Ani oni tego ode mnie nie oczekują.
Ja za to bardzo go rozumiem dlaczego on myśli tak jak myśli.
Jego mama zajmowała się wychowywaniem swoich dzieci.Po prostu była z nimi w każdej chwili.W ten sposób wytworzyła się miedzy nimi tak silna relacja ( fascynująca i niezrozumiała dla mnie), że wszystkie ewentualne błędy rodzicielskie przy niej bledną.
---------------
Dobrze, matka chińska wymagała z miłości - to widać z tej książki.
Poczucie niekochania po za skrajnymi przypadkami zaniedbań z powodu patologii w rodzinach i alkoholizmu rodziców, jest wmawiane. Wiem to po moich dzieciach, którym pewne osoby uporczywie sugrerują, że mama ich nie kocha. Chce dla nich źle bo ma ich za dużo i jest zimnosucza. Po za tym wielu moich znajomych dowiedziało się u różnych,, terapueutów" , że ich problemy w pracy czy z własnym charakterem wiążą się z niekochaniem przez matkę, która to chodziła na 8 godzin do pracy lub nie kp i inne bzdety i tak człowiek zamiast pracować sam nad sobą, samodyscypliną zwala na rodziców. Taka moda jest. Nie potrafi jeden z drugim skosić trawnika, odkręcić kranu bo go mama za mało kochała, nosz kurde...weź się ogarnij chłopie, jesteś d... czy mężczyzna, chciało by się po wojskowemu powiedzieć. Zapomina się, że rodzic ma do powiedzenia coś do 18 rż a potem człowiek musi być niezależną egzystencją.
W dodatku nie wiadomo w dzisiejszych czasach gdzie jest granica pomiędzy tresurą i żądaniem sukcesu za wszelką cenę ( często w kierunku niezgodnym z predyspozycjami danego człowieka) a wychowaniem bezstresowym.
-----------------------
Przecież nawet sposób w jaki pisana jest książka, zaprzecza tezie, że tamta chińska matka jest zimna i despotyczna
---
@Aniela,
O tym, że i w tej dyskusji, i w artykule p. Zalewskiego, oraz we fragmentach książki, które przeczytałem, nacisk jest położony na zdyscyplinowanie. A ja cały czas, do znudzenia, powtarzam to samo - zdyscyplinowanie jest wtórne.
Wyobraźmy sobie leniwego ojca rodziny z piwkiem w ręku na kanapie przed telewizorem, który nie kiwnie palcem, by cokolwiek zrobić w domu, zająć się dziećmi, do pracy chodzi z przymusu, gdzie też się leni. Powiedzielibyśmy - człowiek porażka.
Otóż ten pan kocha wędkować. I potrafi spędzić kupę czasu dobierając przynętę w sklepie, wstanie w sobotę o 3.30 by jechać na ryby, będzie oszczędzał, by kupić lepszy sprzęt; będzie się dokształcał w temacie, przeglądał fora, czytał książki. Systematycznie, w sposób zdyscyplinowany; pokona wiatr, deszcz, niewyspanie, zimno, niechęć do książek i nieumiejętność ogarniania nowych technologii.
powyższe jako rozwinięcie prostego zdania ze św. Tomasza: Nierzadko zdarza się, że z powodu miłości i ci którzy zaniedbują swoje obowiązki, oddadzą się pracy.
.
@jukaa właśnie dostałem książkę; muszę wymyślić jakąś strategię odraczania gratyfikacji, by wykonać obowiązki w pracy, a potem przeczytać
--------------------
Zauważyłam, że nastoletnie dzieci, z którymi mam ED są jakby bardziej do mnie przywiązane, niż dzieci starsze były w wieku tych edukowanych domowo, pomimo oczywistych błedów wychowawczych jakie popełniam. Np. zapisują się w kolejce, kto siedzi koło mnie w autobusie/tramwaju, gdy jedziemy na miasto
----------
@Anawim
Dlaczego chcesz wmówić chińskiej matce, że wychowywała bez miłości?
Czy ja piszę po chińsku?