Witaj, nieznajomy!

Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!

Finanse domowe

1679111228

Komentarz

  • bardzo szybko zarabiałam korkami...ucząc dzieci znajomych moich rodziców...za grosze...dla mnie to były duże pieniądze. Nigdy nie dostawałam kieszonkowego, a nie pochodzę z wielodzietnej rodziny...tylko standardzik 2+2

    Od końca podstawówki do końca studiów uczyłam innych
    mieszkałam w mieście...jeździłam na brzegi Poznania i winniczki zbierałam i do skupu oddawałam...( nie z inicjatywy moich rodziców, tylko z mojej własnej)- swoją drogą super przygoda
    po maturze w wakacje przed studiami pilnowałam niemowlaka, sprzedawałam w sklepie odzieżowym i pracowałam w "Świecie Książki" pakując paczki
    serio wielu rzeczy w życiu zasmakowałam i popróbowałam a teraz jestem wielodzietną, szczęśliwą matką i mam zaradne , szczęśliwe dzieci  ;)
  • jak mnie stać to im daję, jak akurat nie - to one pretensji nie mają i potrafią sobie poradzić - taki sukces wychowawczy
  • To po co szla? Jak nie chciala, bezsensu...


    Podziękowali 1madzikg
  • mój piątoklasista rwie się do pracy...i płacze jak mu tłumaczę mu, że na legalu jeszcze nie może...a on chciał stragan z lemoniadą pod kamienicą latem ustawić...no chęci i inicjatywę facet ma :)
    Podziękowali 1Katia
  • edytowano styczeń 2018
    Elunia powiedział(a):
    MonikaN powiedział(a):
    To po co szla? Jak nie chciala, bezsensu...


    bo tanio  :D


    Acha, bo na Woodstocku tez tanio, a fun większy. 

    Mspanc
  • Wg mnie jest tak, że jak komuś jest źle, bo brakuje, bo nie ma wakacji, bo nie ma swoich groszy, to szuka. Ja nie potrzebowałam pracować, bo mogłam prosić rodziców. Nie chciałam tego robić i nie prosiłam. Pracowałam sama, bo zawsze mi zależało na niezależności i bardzo wcześnie byłam samodzielna. Pracowałam zbierając truskawki, maliny, pracując u innych w ogródku, sprzątając u innych etc. I była to bardzo ciężka praca, wiele osób wymiękało po jednym dniu. Kto pracował cały dzień schylony przy zbieraniu owoców to wie.  Ale jeden płacze, że głodny, ale nie wstanie do lodówki, inny wstanie i nie będzie czekał, aż ktoś mu poda.
    Podziękowali 2kiwi Katia
  • edytowano styczeń 2018
    sylwia1974 powiedział(a):
    mój piątoklasista rwie się do pracy...i płacze jak mu tłumaczę mu, że na legalu jeszcze nie może...a on chciał stragan z lemoniadą pod kamienicą latem ustawić...no chęci i inicjatywę facet ma :)
    Mikołajka czytał! 
    Podziękowali 3sylwia1974 Felicyta madzikg
  • Te obozy młodzieżowe to dla mnie raczej zagrożenie jest. Dużo młodzieży, jak im mądrze zająć czas jak czasem wychowawcy myślą o swojej rozrywce bardziej niż zajmowaniu się młodzieżą.
    Obóz harcerski to co innego. 
    Jeździłam, było dużo pożytecznej pracy, zawsze jakaś służba, czasem trzeba było sobie samemu wymyslic komu pomoc. Była nawet rywalizacja w tym kto lepsza służbę wymyśli. Piękne czasy to były, piękne przygody i teraz wspomnienia:)
    Podziękowali 2sylwia1974 Katia
  • nikt go do pracy nie wysyła na siłę - nie ma takiej potrzeby...ale on wewnętrznie ją ma 
  • ale tempo dyskusji...poprzedzielało mi wypowiedzi.... B)
  • U nas tylko Z. Chetna tak serio.
    Za to ile już Wojtek mi naobiecywał, co mi kupi jak zacznie zarabiać.
  • Moj 7 latek juz biznesy od roku kręci.
     Chcial sprzedawac swoje handmajdy: rysunki, wynalazki.
    Pod blokiem chcial się ustawiac, no próbuje, szuka. 

    A teraz mi się przypomniało i to byl hit lata 2016. Syn mial wtedy 6,5 roku, narysowal rysunki, nazbieral szyszek, gałązek świerkowych! Zrobil napis wystawa. Na werandzie drewnianego domku rozwiesil sznurek, na sznurku.swoje rysunki, szyszki, gałązki. Zaprosil dziadkow na wystawę, jedni akurat do nas przyjechali.nad jezioro z wizytą, drudzy mieszkali.w.domku obok.
    I oglądali, a syn nagle zaczął handel, sprzedawal Im.prace po 2 i 5 złotych


    Placili ;).

    Podziękowali 2sylwia1974 Katia
  • MonikaN powiedział(a):
    Moj 7 latek juz biznesy od roku kręci.
     Chcial sprzedawac swoje handmajdy: rysunki, wynalazki.
    Pod blokiem chcial się ustawiac, no próbuje, szuka. 

    A teraz mi się przypomniało i to byl hit lata 2016. Syn mial wtedy 6,5 roku, narysowal rysunki, nazbieral szyszek, gałązek świerkowych! Zrobil napis wystawa. Na werandzie drewnianego domku rozwiesil sznurek, na sznurku.swoje rysunki, szyszki, gałązki. Zaprosil dziadkow na wystawę, jedni akurat do nas przyjechali.nad jezioro z wizytą, drudzy mieszkali.w.domku obok.
    I oglądali, a syn nagle zaczął handel, sprzedawal Im.prace po 2 i 5 złotych


    Placili ;).

    To by się z moim Piotrem dogadał jak nic...on też takie pomysły od zawsze...na 11 listopada flagi papierowe robił i sprzedawał domownikom...no jak tu nie kupić od małolata flagi za 50 gr na święto państwowe, no jak???
    Podziękowali 1MonikaN
  • J2017 powiedział(a):
    To fajnie że tu wszyscy tacy zaradni i zarabiali sobie od 5 klasy.  No gratulacje. I za te zarobki na owocach stać was było opłacić sobie obóz 2-tygodniowy, w wakacje, tak? Plus jakąś kasa na obozowe wydatki? A gruszki rosną na wierzbie. I rodzice was puszczali do pracy w wieku 11-12 lat? 
    A kto powiedział , że wakacje to mus na obozy czy kolonie?
    No sorry nie uwierzę! Nie uwierzę, że Twoi koledzy z bloku czy osiedla caluśkie wakacje spędzali na obozach i koloniach.
    Serio?
    Nie było bibliotek, kreatywnego towarzystwa?
    Trzeba było murem w domu siedzieć? 

    Nie jeździłam na kolonie, za to od 4 kl sp do 2 roku studiow na obozy sportowe. I to były najlepsze wyjazdy.
    Jeszcze w czasach sp i LO każdego lata,  do szkoły z internatem na zapadłej wsi nad jeziorem, z boiskiem i halą sportową 30 km od mojego miasta zjeżdżał się cały sportowy światek z mojej miejscowości.  Niedużej.  Ale było kilka dyscyplin i drużyn obi płci. 
    Do dziś wspominamy dyskoteki w dresach i klapkach, marne żarcie i super nocne zaprawy. Na ostatnim byłam w klasie maturalnej.  Potem zmieniłam klub i nie było już tak fajnie.
    Owszem, czasy były inne, rodzice nie płacili za treningi i za sprzęt, ale zapał tez był ważny. 
    A po zdobyciu mistrzostwa Polski młodziczek w nagrodę dodatkowo poza stałym obozem był też obóz na terenie wojskowym. Głęboki las, spanie w namiotach, żarcie z wojskowej kuchni, mycie się albo w jeziorze mulistym albo jak wojak odpalił agregat- pod zardzewaiałymi prysznicami na golej ziemi.  Do tego wojskowa straż, co nas chroniła, bo 10 km od nas był snobistyczny kurort i bananowa młodzież koniecznie chciała poznać złote dziewczyny podjezdzajac wypasionymi poldkami i fiatami rodziców.
    Cześć wakacji spędzała na ukochanej wsi u dziadków, gdzie miałam full znajomych i rodziców, a gdzie 60 km jechałam pol dnia PKSEM i PKPEM.  Cześć wakacji w domu, czytałam, spotykałam się ze znajomymi.
    Moi rodzice nie byli zamożni a ja zawsze szczycilam się tym, że nie idę z prądem tylko pod prąd.  Ciuchy, kosmetyki itp nie były ważne.  Ale tego tez nauczył mnie sport i świetny trener.  Oraz rodzice. Mój ojciec był kierownikiem drużyny i zawsze nam coś fajnego organizował, wychowywał nas wszystkie.  Nie znałam pojęcia nuda bo było mi wstyd mówić rodzicom, że się nudzę. 

    Podziękowali 4sylwia1974 OlaN. wiesia Katia
  • @sylwia1974,  z Piotrkiem to na pewno. Z jednym Piotrusiem się super dogaduje.

    Trochę bym się takiego teamu bala, jak sam moj i Twoj ma takie pomysly, to strach pomyśleć, co by razem obmyslili. 

    Ale się cieszę, niech wymysla, glowkuje. 
    Podziękowali 1sylwia1974
  • I ośmielè się zaryzykować tezę, że dawniej było znacznie taniej zorganizować dzieciom kolonie niż teraz. Zakłady pracy organizowały wypoczynek finansowany bądź dofinansowywany . Większość moich koleżanek i kolegów jeździła i na kolonie i na zimowiska zakładowe.  Ja nie chciałam ale gdybym chciała to bez problemu by moi niezamożni rodzice wysyłali. 

    Przed blokiem wiele się działo w wakacje. Kocyki z lalkami, szycie im ubranek.  Ja wolałam z kolegami na boisku.
    Koleżanka organizowała teatrzyk i wciągała w to dzieci z bloku. Pomagaliśmy sąsiadom przy przyblokowych ogródkach.  Słuchaliśmy kaset, zapisywaliśmy teksty piosenek i się uczyliśmy tekstów.  Szeri szeri lejdi gołyn tu emołszyn...
    Graliśmy w siatkę przy trzepaku, w zbijaka, w dupnika. Echhhhh. Nuda? Cztery ściany?  W zyciu

  • teraz jest FB buchacha cha
  • nie chciałam nigdy na obóz ani kolonię
    wolałam być w domu albo u dziadków
    nigdy nie nudziłam się w swoim towarzystwie ( jakkolwiek to nie zabrzmi)
    na pierwszy samodzielny wyjazd zdecydowałam się po klasie siódmej
    na wczasach z rodzicami byłam 2 razy :)

    nie mam traumy - raczej miłe wspomnienia
    Podziękowali 1Katia
  • wiecie co?
    idę kurka spać :)
    Podziękowali 1tymka
  • o to to


    szkoda...jutro pewnie się do tego wątku już nie dokopię wieczorem....przybędzie z 30 stron  B)
    dobranoc   ;)
  • ja za organizowanie wyjazdów dzieciom z osiedla w wieku 19 lat, gdy do kuchni brałam moją mamę ( bez uprawnień) a jako służbę medyczną kolegę z technikum weterynaryjnego też bym teraz poszła siedzieć ;)
    Podziękowali 1kowalka
  • ok spadam...a fajnie się bardzo zrobiło
  • Ja tak sobie mysle, ze dopiero po śmierci sie dowiemy, ile to Aniolowie Strozowie musieli sie napilnowac nas,  ze sie na naszych obozach harcerskich nic nikomu nie stalo. Srodek lasu, nad jeziorem i rzeka, telefonow zero (CB czasem, a pod koniec l.90 strrasznie droga 'komórka' pozyczona nam przez pierwszą z dzialajacych sieci). Woda wożona beczka, nocne latanie po lesie, łódki, palenie ognisk na 'chatkach' juz w srodku srodku tego pierwszego lasu. Jako kadra-sen po 3-4 godziny, a o 7.00 wszyscy na pobudce, gimnastyce, apelu gotowi do dalszych dzialan. Na wedrowkach spanie w roznych dziwnych miejscach, w tym na dworcach, suszenie ubran i 'prasowanie' miedzy materacem a kanadyjka, pierwsze gotowanie zupy w proszku pt.jak zrobic kluski z zurku i 1001 innych rzeczy, ktorych sie nie wspomina, tylko sa w czlowieku :).
    I jak zamykam oczy, to trzy krajobrazy widzę: Tatry (widok z tzw.wsi-wówczas-zabitej-dechami, do ktorej jezdzilismy z rodzina ponad 16 lat razem, w kazde wakacje), Mazury wlasnie (obozy przez 10 lat, od 14 rz.), i Jaworki -zimowiska sylwestrowe i inne wypady, od 13 rz, do 2003 r.regularnie.

    Teraz w te miejsca (i inne, ale w stylu podobne) zabieramy nasze dzieci. Czesto spotykamy inne rodziny-naszych znajomych, przyjaciol z tamtych czasów. Ciagnie, ciagnie wilki do lasu. 

    Jako dziecko jezdzilam tylko z rodzicami, a samodzielnie (obozy harc.wlasnie) od skonczenia 7 kl. Zalowalam, ze tak pozno. Ale moja Mama miala sluszne podejscie mowiac 'sama bylam instruktorka, to wiem, co mysmy na obozach wyprawiali' (lata 60, mama jako 16 latka z koleżankami prowadzily wyjazdy, obozy itd). 
    Od drugiego obozu bylam juz 'na funkcji' i placilo sie za czesc, a jak juz robota byla konkretna, jako instruktor, to już sie nic nie placilo (ale i nie zarabialo).
    Na studiach oprocz obozów doszły wyjazdy z zespołem folk (uczelnia pokrywala lwia część kosztow), a potem badania terenowe (2 sezony w gorach). 
    Zarabiac generalnie nie zarabialam, ale tez nie wymagalam (wymagalismy, bo rodzenstwo podobnie) jakis specjanych nakladow wakacyjnych. Rodzice nas wspierali w pasjach, ufali nam i dawali duzo wolnosci.
    Sami potrafili sie świetnie bawic-i z nami, i bez nas, do tej pory to potrafia. 

    Dorywczo, jako dzieci i mlodziez sprzedawalismy i owoce zebrane wcześniej, i rekodzielo, stalo sie na targach roznych, i nawet zarabianie graniem sie zdarzylo (akompaniament w teatrzyku dla dzieci). 
    Stopem sie jezdzilo, spalo u znajomych i znajomych-znajomych, po kosztach. (Od czasow LO).
    Itp itp itd.

    To sie rozpisalam. :)



  • anulaczarnula powiedział(a):
    Załamać się idzie kiedy się czyta ... 
    Ja jednak byłam mocno zahukaną dziewczynką. Wszystkiego się bałam, byłam niezaradna. Zawsze brakowało mi odwagi. 
    Różne uwarunkowania ... i to niezależne ode mnie. 
    Fajnie, że takie byłyście. Łatwiej było Wam i pewnie łatwiej dzieciom przekazać, nauczyć. Nie każdy taki jest. 
    Każdy ma inną historię...

    @Anulaczarnula dla mnie ważne było to, że jak mi zależało, to szukałam rozwiązania. To był taki świat. Samemu się dbało o lekcje by były odrobione etc, o siebie, o zagospodarowanie swojego czasu wolnego, którego dzięki braku mediów było bardzo dużo. Chciałam czytać - szłam do biblioteki na osiedlu obok chciałam coś innego - starałam się to zdobyć. Rodziców w to nie mieszałam. To nie choddzi o przechwałki kto ile i jak. ale o taką postawę. Brakuje mi, czegoś chcę, potrzebuję, to staram się to zdobyć. Po prostu. Jak się zacznie troszkę, to potem samo leci. I jest to dobra szkoła dla charakteru. Najgorzej to siąść i płakać.
  • edytowano styczeń 2018
    Na odtrutke dzisiejszego myslenia-dla doroslych i małoletnich-warto czytac wspomnienia osob,ktorych zycie toczylo sie w zdecydowanie trudniejszych czasach. Pamietniki/biografie/żywoty i zwyklych ludzi i uznanych juz swietych, rodzin blizszych nam czasowo i dalszych. 
    To dobrze robi na glowe i poprawe perspektywy.

    Wlasnie jestem po kolejnej takiej lekturze.
  • Jeszcze jedno, do 18 roku życia pewne egzaminy i kursy są tańsze, niż później.  U nas patenty robi się w ramach zastępu wodnego skautow.  Za symboliczne pieniądze. Grzech nie skorzystać.  Takich możliwości jest dużo więcej.  
    Podziękowali 2kowalka Agnieszka82
  • Malgorzata powiedział(a):
    Bardzo ważnej jest aby rodzice dobrze oceniali swoją wydolność majątkową i nie poröwnywali się do rodzin w innej sytuacji materialnej i nie budowali w dzieciach poczucia klęski porażki i braku możliwości .
    Jeśli nie stać mnie na wypasione wakacje za 2 klocki to wcale nie oznacza , że wakacje są do doopy, nie można spędzić ich świetnie z przygodami i przeżyć wycieczki i wakacji życia czy nawet wyjechać za granicę na kilka dni czy więcej.
    T0 samo dotyczy kompetencji patentów i innych zajęć poza szkolnych.
    Nie pośle dziecka na jakieś zajęcia tylko dlatego że jakaś koleżanka /znajoma / sąsiadka posyła tam dziecko i żeby jej dorównać standardem.
    Moja sytuacja jest inna niż kogoś a porównywanie się rodzi tylko frustrację a można przecież korzystać z innych możliwości i żyć normalnie i spokojnie
    Natomiast jak się chce żyć jak ktoś kto ma kilka razy wyższy standard życia to chyba współczuć poziomu frustracji i straconego na to czasu. 
    Nie mylić z rozwojem i polepszaniem sobie zasobu majątkowego. 
    Spoko, patrząc po znajomych to mi sie realna ocena możliwości słabo realna wydaje. Mam znajmych którzy regularnie robią sobie dlugi zeby pojechać na zagraniczna wycieczkę all inclusive albo zorganizować dziecku urodziny w sali zabaw. Dziecko 5 lat. Wycieczki do krajów arabskich gdzie nie wysuwasz nosa poza teren hotelu, wiec aspekt edukacyjny żaden. Do tego nloda jest nieśmiała, tak jakby nie zna języków wiec bite 2 tygodnie siedzi na nich i jęczy. W tym czasie ja, bogatsza o 8000 które zaoszczędziłam na zagranicznej wycieczce, siedzę u brata maże, z moja ulubiona bratowo. Dzieci widujemy jakieś 2 razy dziennie. W okolicach obiadu i kąpieli. Czasem ktoś przemknie, ale doznania mamy tylko wzrokowe bo nic od nas nie chca. Bajka! Dla mojej córki również.  
    Podziękowali 2sylwia1974 Katia
  • Ja tez bardzo lubię namiot, ale nie mam ekipy. Sama sobie nie zrobiłam to teraz jestem zdana na łaskę kto pojedzie z nami. A wszyscy za wygodni. A samej z Anka to stracę ten aspekt widywania dziecka dwa razy dziennie. A animatorem to mi sie nie chce byc. 
  • Ale fenomenu zadłużania sie na bardzo drogie wycieczki do ekskluzywnych hoteli nie pojme. I później gadanie tylko co jedliśmy i piliśmy. Bo nic nie widzieliśmy bo wychodzić z hotelu nie można. Pewnie jak sie ma ful kasy i czasu to można to potraktować jako jedne z wielu doświadczeń. Ale jeżeli to jedyny, zasłużony urlop to dla mnie to paranoja. I nie jestem przeciwnikiem zagranicznych wicieczek, tylko zadluzania sie na all inclusive w krajach gdzie nie odczuwasz bycia za granica. 
    Podziękowali 1OlaN.
  • @Anulaczarnula kolejki pamiętam. Też stałam czekając aż mama wpadnie na koniec. Mięso "rzucali" po 15, stawało się w kolejce dużo wcześniej. I było jedzone rzadko. Albo po masło kiedyś, ogromna kolejka, dawali po 1/2 kostki. Ale raczej masło nie było codziennością. Dzieci we wszystkim uczestniczyły od małego, we wszystkim, do tego, jak pisałam, same swoje sprawy zawsze ogarniały. I to wg mnie dawało siłę. W moich czasach nie było osób jeżdżących na drogie obozy, tak naprawdę to prawie nikt nie wyjeżdżał na coś zorganizowanego, tylko albo wieś do babci czy cioci albo koło domu.  I czekało się na te upragnione wakacje zawsze. Bo była duża swoboda, bo słońce, bo radość. Zawsze można płakać, że nie ma się tego czy owego, że niesprawiedliwy los, że ja taaaka biedna, albo można wyciągnąć z tego, co się ma tyle ile można. I działać samemu, a nie czekać na Mikołaja.
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.