Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
"Odkrywanie liturgii"
Odkrywanie liturgii
Z Agnieszką i Piotrem Łysakowskimi, uczestniczącymi we Mszy św. w rycie trydenckim, rozmawia Błażej Tobolski
Jesteście młodym małżeństwem, a tymczasem spodziewałem się, że chcąc rozmawiać o Mszy trydenckiej, spotkam raczej ludzi sporo starszych, pamiętających jeszcze czasy sprzed Soboru Watykańskiego II.
Piotr Łysakowski: Większość osób, razem z którymi uczestniczymy w Mszach w rycie trydenckim, to ludzie młodzi. Wbrew spotykanym niekiedy opiniom nie stanowimy takiego "kółka przyjaciół łaciny". Nie jesteśmy też kontestatorami Soboru Watykańskiego II. Sobór należy jednak odczytywać w ciągłości z przeszłością, a nieraz stawia się go w opozycji do tego, co było w Kościele wcześniej. Tak więc choć jesteśmy nazywani także "tradycjonalistami", najpierw i przede wszystkim czujemy się katolikami, świadomymi swojej wiary.
Agnieszka Łysakowska: Myślę, że katolikom często brakuje wiedzy dotyczącej historii i tradycji własnego Kościoła. To wykrzywia spojrzenie m.in. na kwestię Mszy trydenckiej. Niejednokrotnie spotykamy się z wielkim zdziwieniem i nieufnością, kiedy ktoś się dowiaduje, że chodzimy na "starą" Mszę. Sama zresztą byłam tego przykładem, bo kiedy poznałam mojego obecnego męża i dowiedziałam się, że sam w takiej Mszy uczestniczy, zaraz pomyślałam, czy nie jest przypadkiem lefebrystą, schizmatykiem.
Skąd więc zainteresowanie i zafascynowanie tą liturgią?
PŁ: Pewnych pozostałości "starego" rytu doświadczyłem jeszcze jako ministrant (ksiądz proboszcz był wiekowym człowiekiem, przywiązanym do dawnej liturgii). Pamiętam z tego czasu jakieś głębokie doświadczenie sacrum. Dużo później podobnej fascynacji, wyciszenia i skupienia na Bogu doznałem uczestnicząc we Mszy trydenckiej. Zacząłem też interesować się tą tematyką, czytać o historii liturgii, o jej znaczeniu, obrzędach, symbolice, tych dawnych i obecnie stosowanych. Poznawałem książki kard. Ratzingera, widzącego m.in. potrzebę pewnych poprawek tej reformy, która dokonała się na Soborze Watykańskim II. Nie skończyło się więc jedynie na zafascynowaniu pięknem celebracji â?? zacząłem odkrywać tę liturgię i jej miejsce w tradycji Kościoła. W "starej" liturgii znalazłem w końcu, oprócz wspomnianego sacrum, jakieś poczucie kompletności, możliwość nawiązania relacji z Bogiem.
AŁ: Msza trydencka nie była naszą drogą do Kościoła, bo oboje byliśmy już wcześniej zaangażowani w duszpasterstwo w parafiach. Do "starej" Mszy przyprowadziła nas "nowa" Msza, z której wciąż czegoś ubywało, podczas celebracji której coraz bardziej widoczna była niestaranność, pośpiech, "udziwnienia" stosowane według "widzimisię" księży. We Mszy trydenckiej zachowane są pewne formy, rytuał, który, choć nie jest najważniejszy, kształtuje naszą pobożność i stosunek do tego, co święte. One podkreślają wagę, wielkość chwili, ukierunkowują nas na Boga. Oczywiście Bogu to wszystko nie jest potrzebne â?? On i tak ofiarowuje nam siebie; potrzebujemy tego my, by godnie przyjąć Jego dar. Do ślubu też nie idzie się w dżinsach, "z marszu", ale dba się o oprawę tego ważnego momentu.
Dekret papieski dotyczący sprawowania liturgii trydenckiej na pewno jest, również dla Was, potwierdzeniem tego, iż wciąż ma ona należne sobie miejsce w Kościele?
PŁ: Cieszę się, że Benedykt XVI dostrzegł i uznał te nasze potrzeby i oczekiwania (dla niektórych dziwne), i że Msza trydencka uzyskała jakby na nowo prawo obywatelstwa w Kościele. Bardzo sobie cenię to, że mogę w niej uczestniczyć. Z pewnością gdybym stanął wobec takiego wyboru: być w Kościele czy pozostać przy "starej" liturgii, to oczywiście wybrałbym Kościół. Zwolennicy Trydentu byli już nieraz stawiani przed takim właśnie wyborem, co nie jest na pewno łatwym doświadczeniem, jeśli ma się przekonanie do swoich racji. Z jednej strony mam poczucie, że nie uczestniczę w niczym złym, chcę nadal robić to, co Kościół uznawał za święte, a z drugiej pojawiają się pewne obostrzenia czy zakazy. To poważna próba lojalności, czy nawet wiary. Mam nadzieję, że teraz nie będzie już dochodziło do takich sytuacji. Ufam też, że "stara" Msza wpłynie na "nową", i że dzięki temu liturgia sprawowana w naszych parafiach nabierze bardziej nabożnego wymiaru.
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Komentarz
Korupcja i przekupstwo szerzyła się wśród ministrantów okrutnie, lizaki, cukierki, batony to była cena, za którą starszy lub młodszy kolega zgodził się wstać i przyjść na 6 rano do kościoła. :bigsmile:
Teraz ministranci mają wszystko podane na tacy, wszystko widzą i słyszą. :bigsmile::bigsmile:
Drobna pomoc dla nas i nie tylko
I rybak nic nie złowi gdy nie będzie narybku a z tym jest coraz gorzej niezależnie od form i rytów. :sad:
uprzedzam:nie szukam zaczepki,po prostu chciałabym wiedzieć ,jak Wy myślicie,bo ja tego zwyczajnie nie rozumiem(a chciałabym zrozumieć- Was).i jeśli można odpowiedzcie swoimi słowami,nie cytatami,nie obrazami tylko tak jak Wy czujecie.
wolałabym nie słuchać wykładu a wypowiedzi trochę bardziej nasyconej emocjami.:bigsmile:
żeby jeden z albojeszcze lepiej wszyscy zwolennicy starego rytu po prostu opowiedzieli czemu go wybierają.bo to jest chyb wasz świadomy wybór ,prawda?
# zuska - chodzi o poczucie sacrum i poczucie obecności Boga podczas liturgii. Może pokażę przez pewien przykład. Przez lata chodziłem w tygodniu na Mszę w pewnym znanym kościele akademickim w Warszawie - Msza Św. wg nowego rytu, szybka, odmówiona (ok. 20 minut). Po latach przez przypadek poszedłem do innego kościoła - Wszystkich Świętych w Warszawie. Okazało się, że można celebrować nową Mszę z powagą, można zatrudnić organistę, można śpiewać psalm, można powiedzieć 2 minutowe kazanie, które zostaje w myślach na cały dzień. Zupełnie inne poczucie sacrum, choć Msza święta ta sama. Ale w porównaniu z nią liturgia trydencka u Benona z chorałem, łaciną, ciszą jest jeszcze wyższym poczuciem sacrum.
Jak mówi o. Tomasz Kwiecień, liturgista od dominikanów, w liturgii nie chodzi o to, żeby "zrobić Pana Jezusa".
Zobacz sama. Obejrzyj ten film:
R6AOvStZS64
Jak go włączyłem rok temu, to mój starszy syn (wtedy 6 letni) sam się przysiadł i oglądał przez godzinę z rozdziawioną gębą, i to nie wiercąc się :-)
Porównanie rytów łacińskich znajdziesz tutaj
Różnic jest sporo, największą z nich jest offertorium przed mszą, a nie po credo. Do tego dochodzą nie opisane w tekście różnice w gestach.
Ale przyznać trzeba, że od Sanctus do końca kanonu wszystkie ryty łacińskie były prawie identyczne.
No tak Dominikanie są be bo zrobili coś co Suer teologowi Maciuśiowi I sie niepodoba.
Papież nie krytykujemy ale Dominikanów i ich autonomiuczne decyzje to można.
Rydzyk z bryką za 250 tysiączków jest cacy a biedni Dominikanie BE.
Przejrzyj Maćku swoje wypowiedzi to się rzuca w oczy. A wiele cytatów z encyklik, które załączasz na potwierdzenie swoich tez często są wyrwane z całego szerszego kontekstu.
A O. Rydzyk ma Audi A6 super bryka i ja twierdzi jego brat słusznie mu sie należy.
Samolot to miał kupić prałat Jankowski. Tv Trwam helikopter ale ubiegło ich TVN.
Łódź podwodną miała dostać stocznia Gdańska z cegiełek.
Ja odpadam robi się zbyt radykalnie i zbyt "Kaczo" Tylko ja wódz mam rację.
Trzy lata temu miałem przyjemność poznać ojca de Bligni?¨res, założyciela tej wspólnoty.
Nie pamiętam już czy z Częstochowy czy Krakowa coś jak nasze Echo Białołęckie.
Niestety bezpłatne lokalne gazety żyjące tylko z reklam nic nie mogą zrobić takim potentatom. Proces byłby długi i kosztowny.
FAKTU nie czytam i myślałem, że to on zamieścił przedruk wypowiedźi brata o. Rydzyka.
Jeżeli to inny tabloid, no cóż lapsus.
Jeżeli chodzi o AUDI A6 było pokazane w TV.
Osobiście marzy mi się Warszawa 223/224 z oryginalnym silnikiem górnozaworowym z ładnymi chromami na listwach i zderzakach.
Osobiście marzy mi się Warszawa 223/224 z oryginalnym silnikiem górnozaworowym z ładnymi chromami na listwach i zderzakach.
A co do dealerów to uwaga jest to jedno z ogniw skomplikowanej maszynerii.
On obsługuje i spisuje wszystkie życzenia klienta i wysyła do centrali w Polsce ta z kolei do centrali za granicą i dalej do producenta. Zamówienie przechodzi bardzo skomplikowaną drogę i niestety jest widoczne na wielu komputerach a nie każdy umie trzymać język za zębami.
Osobiście marzy mi się Warszawa 223/224 z oryginalnym silnikiem górnozaworowym z ładnymi chromami na listwach i zderzakach.
Chyba w ogóle chodzi o zaangażowanie w kult katolicki. Nieustanne pielgrzymki, Msze Św., różaniec, godzinki, koronka, a na dodatek propagują wśród cywili brewiarz.
Co innego jakby jego media z założenia nie ewagelizowały i "były otwarte na inne światopoglądy i religie". Wtedy byłby witany na salonach jak X.Sowa
Niestety znowu mam odmienne zdanie, nie chodzi o kult maryjny, różaniec, godzinki.
One były są i bedą niezależnie od o. Rydzyka.
Tu chodzi o samego o. Rydzyka i jego popularność i stąd niechęć części kleru do niego.
Podobnie było z księdzem Eugeniuszem Makulskim MIC. Oskarżano go o malwersacje, kradzieże itp. jak oodszedł
:bigsmile:
Osobiście marzy mi się Warszawa 223/224 z oryginalnym silnikiem górnozaworowym z ładnymi chromami na listwach i zderzakach.
Wkurzający swoim radykalizmem i brakiem kompromisu ale przekazujący swoim dzieciom, których jest niemało to co sami otrzymali od swoich rodziców a oni z kolei od swoich < wiarę naszych ojców, którzy uznali Maryję za Królową Polski > i wielowiekową tradycję a to podobno jest niezniszczalne.:bigsmile:
Osobiście marzy mi się Warszawa 223/224 z oryginalnym silnikiem górnozaworowym z ładnymi chromami na listwach i zderzakach.
nie wiem czemu księża decydują się podjąć decyzję o wyjeżdzie na misje ale widocznie niewielu wśród nich było takich ojców Cichorów.jak widać to wcale nie jest łatwe nieść ludziom Boga ,a nie swoje pomysły na ich życie.
a kult Maryjny istniał w Polsce parę setek lat przed o.Dyrektorem i zgadzam się z ZIBIM ,spokojnie przetrwa dalej czy to z czy bez udziału o.Rydzyka.po mojemu najłatwiej jest zdobyć popularność używając do tego sprawdzonych sposobów.
mnie zastanawia inna sprawa.czy to dobrze czy żle ,że się nam ta Boża Matka tak jakoś rozmnożyła.jest Częstochowska,Makowska,Wyszyńska,Kodeńska i wiele wiele innych jeszcze.odnoszę wrażenie jak gdyby nie była to jedna i ta sama osoba a wiele różnych świętych.