Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Rozeznawanie woli Bożej w kwestii liczby potomstwa
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
Dzieci nie mam, a jestem tak zmęczona, że ledwo dycham.
JAK KTOS NIE CHCE TO GORZEJ JAK NIE MOŻE.
Kazdy odpowiada za swoje zycie. Boze jak to dobrze ze nie musze podejmowac i przejmowac sie decyzjami innych. Wlasne mi wystarcza.
Brak refleksji nad zyciem, pogon za tym byc miec. Brak czasu, zatracenie w rzeczach ulotnych.
To skąd ma przyjść do glowy, ze więcej niz 2 można miec? Media tez promują male rodziny.
Propaganda, ze dziecko musi angielski i miliom różnych innych rzeczy prywatnie. Dziecko nie wyrabia, dorosly nie wyrabia,.non stop praca, skąd kasę na kolejne skoro tak się człowiek zapetlil w wydatkach na 1-2 dzieci?
Jako społeczeństwo daliśmy się zrobić i ciągle mylimy wartości. Nie pamiętamy, co ważne, a co wygodne.
Ostatnio mieliśmy sytuację, że zostaliśmy w domu sami z dwójką najstarszych.
Dawno nie byłam taka spokojna, nawet się śmiałam.
Mieliśmy w końcu dla nich czas, trzy godziny graliśmy bez przerwy w planszówki, nikt nie przeszkadzał, nie płakał, nie zrzucał pionków ze stołu, nikt się nie kłócił.
Nie było nerwów, krzyków, stresu.
Było miło i spokojnie.
Dzieciaki co chwilę się przytulały i mówiły - dzięki, ale fajnie sobie spędzamy czas.
Myślę, że gdybym poprzestała na dwójce, na pewno byłabym w duuuuużo lepszym stanie psychicznym i dzieciaki miałyby lepszą mamę.
Milszą, bardziej uśmiechniętą, spokojniejszą, z większymi pokładami cierpliwości.
Może będę się smażyć w piekle za to co piszę, ale trudno, nic na to nie poradzę.
Zupełnie inna jest sytuacja w domu gdzie jest 2,3 dzieci, niż tam, gdzie jest 5.
A temacie woli Bożej... Osobiście nie bardzo widzę, na czym miałoby polegać rozeznawanie woli Bożej w odniesieniu do jakichkolwiek decyzji szczegółowych (typu co dziś zjeść, czy starać się o pracę, czy starać się o dziecko). Bóg dał ludziom rozum. Kościół podaje warunki brzegowe używania rozumu - braku grzechu. W tym obszarze realizuje się jakoś wola Boża. Dla każdego unikatowo, bo każdy ma swoje rozeznanie, własne doświadczenia i przekonania, co jest dla niego najlepsze.
Włażenie w to z buciorami i szufladkowanie na nierozumne dziecioroby lub zamknięci na życie śluzowcy kończy się wkurzem szufladkowanej strony.
Co do chaosu, hałasu i braku czasu... Ja w sumie to lubię.
I nie da się dużej rodziny prowadzić tak jak małej. Osobiście nawet nie próbuję. Dzieci się przytulają często. Te starsze też. W wielu rzeczach mnie nie potrzebują. I to zauważyłam. Kiedy miałam jedno dziecko przez osiem lat to czasu też dla niej nie miałam więcej niż teraz. Pracowałam, córka była w przedszkolu, potem w szkole. Przychodziłam wieczorem, zmęczona. Zabierałam się za prace domowe...
Nie wiem może moje są po prostu mało wymagające. A może ja nie oczekuję od siebie że spełnię oczekiwania wszystkich domowników.
Byc moze problem w tym kiedy te mysli i stan to ciaglosc a kiedy sa takie dni w tyg.
Czytalas zapewne historie o. Dolindo. Kiedy przechodzilam spory kryzys ad dzieci w rodzinach z przemoca - trafilam na te ksiazke. Moj spowiednik mial o niej kazanie.
Nadal nie godze sie na wszelka przemoc wobec dzieci, ale stawiam sobie w myslach mur - zeby nie sadzic Boga nie znajac Jego tajemnic.
I tak jest w tym co piszesz. Mozemy sie skupic na tym co strasznego i traumatycznego czeka dzieci z rodzin wielodzietnych ... brak czasu rodzicow. Brak kasy. Itd
Ale naprawde poznalam w swoim zyciu tak wiele dzieci z rodzin 2+1 2+2 ktore tez byly nieszczesliwe ze .... to jest oszustwo.
W pelni zgoda - gdy jest 1 cxy 2 dzieci to.wszystko rozklada sie inaczej. Tu nie ma nawet o czym.mowic.
Ale patrz poza to co widac...
Ten czas na planszowkach byl extra zapewne dlatego ze wszyscy odczuliscie pustke w domu
Mam sasiadke. Mieli 2 dzieci. I one sie non stop bily i klocily. Ona byla juz bez sil
Mogłoby też być tak, że nie wiedząc jak to jest z piątką, uważałabyś, że z dwójką Ci ciężko. A dzieci miałyby po kokardę grania z Wami w planszówki i zamiast się cieszyć z czasu spędzonego z rodzicami spodziewałyby się, że zabierzecie je do Escaperoomu albo na kite-surfing, a jak nie to foch
o wszystko.
o to jak spędzimy wolny czas
w jaką grę będziemy grać
jaki film obejrzymy
dlaczego do lasu a nie na boisko
itd itp
non stop
rzygam
była trójka, było duuuuuuuuuużo spokojniej
Ja się nie wtrącam po prostu w ich kłotnie. Grzebanie zażegnałam tym że te starsze mają szafki z kłódką. I tam trzymają rzeczy prywatne. Jak się kłócą i lecą skarżyć na siebie to im mówię że w sumie to się mogą pozabijać nawet jak lubią. Za krzyczenie stawiam do kąta.
Robić to, co najmniej generuje zamieszania. A za tydzień - coś kolejnego z listy propozycji.
U nas nie dyskutujemy, tylko informujemy, co robimy. I to bezpośrednio przed wyjściem, żeby lamentów nie było.
W planszówki gramy rzadko, bo ja nie mam na to cierpliwości.
Starsi grają w swoim pokoju, zamykając się przed młodszymi.
Ostatnio zwiedzamy muzea (mamy 12l. -18 msc rozpiętość wieku), i dajemy radę.
Teraz adwent, można zadania pod ten spokój w domu i porozumienie zrobić.
Dostałam właśnie link do takiego:http://www.naszekluski.pl/2017/11/kalendarz-adwentowy-2/
można przerobić, bo to raczej dla młodszych.
A żeby z hałasu i zamętu (szczególne przy małych dzieciach) nie zwariować, to trzeba wychodzić (samemu i z mężem) z domu. A dla dzieci zrobić miejsce odosobnienia, jak już muszą pokrzyczeć.
I dużo, dużo tłumaczyć, że rodzina to jest zespół, a nie "spełniaczka życzeń 6-7-8 itd. osób.
Dlatego niektórzy czasem nie idą na treningi, zajęcia dodatkowe, a nawet do szkoły - jak się nie da (choroba rodziców/ młodszych dzieci/ awaria auta/ inne kataklizmy i mniejsze rzeczy) - ważne jest to, co w danej chwili jest dla rodziny ważne, nie dla jednego "chcę".
(Piszę tu o rzeczach z kategorii "przyjemne", a nie jakiś bazowych).
Tak samo jest z czasem wolnym - raz przyjmujemy pomysł jednego, raz drugiego i uciszamy tych, co mają mocniejsze przebicie (z racji wieku, wagi itp
No i podstawa - to modlitwa.
Na modlitwie pytam co dzień "Panie, co chcesz, abym DZISIAJ czynił?"
- z taką moją sprawą,
- z tym moim dzieckiem (A, B, C, D, E, F...)
- z takimi sprawami rodzinymi
- z tym i tamtym
Konkretnie.
I wtedy widzimy, czy popychamy życie naszym widzimisiem, czy jednak współpracujemy z Panem Bogiem.
k.
Chcesz udowodnić że sielanka jest możliwa i częsta i że sielanka to jest właśnie rzeczywistość wokół ciebie???
No ja nie wierzę i tyle?
Myślę że i te kobiety mają swoje problemy...
Jak każdy!!!!!!!
Chcieliście, to macie. Skumbrie w tomacie, pstrąg.
Taka bardzo stara piosenka o tym, że jak matka 4+ jest zmęczona, to jej sprawa. Szczególnie, jak ma małe dzieci w domu i nie pracuje. Może jest niewydolna? A może źle zorganizowana.
Na pewno coś robi źle, skoro sama chciała, a teraz ma dość.
mspasnp
Co ludzie myślą, jak matka wraca z parku z 1 brudnym dzieckiem-
"Ale się świetnie bawiło"
A co myślą, jak matka wraca z parku z 3 brudnymi dziećmi?
"Ale sobie nie radzi".
Kurtyna.
Ja się czuję jak ty, ale ty mama_asia wiesz. Trochę mnie już znasz!
Codziennie bardziej
Nie płaczę nad rozlanym mlekiem.
Zdecydowałam się na tyle dzieci i biorę to na klatę.
Chcę tylko przedstawić sprawę z innego punktu widzenia.
To, że ktoś ma 2 -3 dzieci, nie oznacza, że jest wygodnickim egoistą.
Bo to przewidzisz co będzie jak będziesz miała 7 phiiii
Bez sensu całkiem takie gdybanie
Przecież prawie kto ma 3 powie ci że matka z 7 to na pewno zmęczona i w depresji....
Mam taką znajomą z 3 dzieci.
Nigdy u nas nie była a zawsze jak mnie widzi to mówi ,e na pewno jestem taka wykończona...