I jeszcze prośba o przepisy do Marceliny i Katarzyny :)

Dawny_forumowicz

Konto skasowane na prośbę użytkownika.

Marcelina

Pff, jak niezdrowe, jak zdrowe? :cool:
4 jajka
niepełna szklanka cukru
1 i 1/3 szklanki oleju
1 i 1/2 szklanki mąki orkiszowej
2 łyżeczki proszku do pieczenia
1 łyżeczka sody
1 łyżka cynamonu
1 szklanka startej na drobnych oczkach surowej dyni lub marchewki.

Miksujemy jajka z cukrem na puszystą masę, dodajemy olej - miksujemy, mąkę z proszkiem i sodą - miksujemy, cynamon i dynię - miksujemy.

Piecze się długo - ponad godzinę, rzekłabym godzinę dwadzieścia, w 170 stopniach. Nie otwierać w trakcie, bo klapnie, jak to moje wczorajsze.

Marcelina

Marchewkowe będzie bardziej puszyste, dyniowe bardziej mokre.

celinka

Ale fajnie :bigsmile:
Właśnie miałam się rozglądać gdzieś za przepisem na ciasto dyniowe, bo dyni ci u mnie dostatek :cool:
Dziękuję za podzielenie się przepisem

Marcelina

Oczywiście zwykła mąka też może być, albo pszenna pełnoziarnista itp.

Predikata

@Marcelina, w temacie dyniowym. Mój mąż wczoraj przyniósł dynię Katarzyny (to była ostatnia zagarażowana, reszta siedzi w piwnicy) z informacją, że prosi ona o szybkie przetworzenie (dynia, nie Katarzyna). Jest dosyć duża. Przedziabałam na pół z myślą, że zrobię z niej kluchy. Po upieczeniu większej połowy (bo koślawo mi wyszło) doszłam do wniosku, że nie przejemy tych 1000 klusków i tą drugą połowę bym chętnie Ci przywiozła jutro na Garncarską, jeżeli reflektujesz oczywiście. Mąż łaskawie mi dziś zezwolił na wybranie się na 10 na mszę do bractwa i nawet zaproponował, że się młodą zajmie w tym czasie, a sam do Józefowa na 15 pojedzie :bigsmile:
Ad rem: co Ty na to?

Predikata

@ Marcelina,pozwoliłam sobie zmolestować Cię privem w sprawie tej dyni.

edit: lit

Katarzyna

@Wanda - niestety, ja piekę zwykle bez przepisów. Co mi wyjdzie to jest. To były krucho-drożdżowe rogaliki (bezpszenne, bezglutenowe, bezmleczne, bezjajeczne i ogólnie bez ) z nadzieniem orzechowym inspirowanym rogalami marcińskimi.

Katarzyna

@Wanda - nie kpij ze mnie, dobra kobieto... To nie geniusz kulinarny, tylko pewien rodzaj skłonności do podejmowania ryzyka. Wyjdzie albo nie wyjdzie. Mam komfort ot tyle, że moje dzieci zjedzą bez względu na to, czy wyjdzie