Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Harry Potter
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
No ja nie piszę że pisałaś, tylko po prostu Kiedy Harry poznał Ginger to jest słaba lektura, i tyle. Polecam Snoopiego jak nie znasz komiksów. Film pewno jest na youtubie.
W świecie HP czarodzieje usiłują zrozumieć jak żyją mugole i nawet ministerstwo się tym zajmuje, ale...
przecież olbrzymia ilość czarodziejów to potomkowie właśnie mugoli albo małżeństw mieszanych. Zapomnieli jak żyli wcześniej czy co?
Obchodzenie świąt chrześcijańskich jako obowiązkowe w świecie magii jest kompletnym nieporozumieniem i pasuje jak pięść do oka. Autorce zupełnie brakowało w tym względzie pomysłu i poszła na łatwiznę.
Takich kwiatków jest dużo więcej. Książka jest przykładem wielkiego sukcesu marketingowego. Całkowicie wpisuje się to w politykę lansowania mierności i tylko czekam jak obowiązkowe zaczną być paradokumenty typu "trudne sprawy".
Na rynku jest wiele filmow i ksiazek. Wystarczy recenzja by dokonac wstepnej selekcji.
wcale nie trzeba śmiecia czytać.
Harry Potter. Wschodnie sztuki walki. Muzyka: metal, techno, trance.
http://www.radioplus.pl/program-czytaj/1036/81830/nocne_swiatla_18_vi_2014Co do audycji...
Nieprawdą jest że Harry osiągał swoje umiejętności bez wysiłku. Oprócz obowiązkowych zajęć szkolnych miał dodatkowe lekcje i sam też później organizował wspólne ćwiczenia grupy uczniów. Wrodzone predyspozycje nie wystarczyłyby bez ciężkiej pracy.
Nieprawdą jest też że Harry czuł się lepszy od mugoli. Rasizm widoczny w książce jest odzwierciedleniem tego co dzieje się na świecie. Wiele grup czy to kulturowych czy wyznaniowych uważa się za lepszych od innych i mających większe prawa. Samo przedstawienie zjawiska nie może być przytoczone jako wada książki. Powiedziałbym, że wręcz odwrotnie. Wywyższający się czarodzieje w HP są ewidentnie negatywnymi postaciami.
Nie prawdą jest że Harry się mścił na mugolach, nawet wobec swoich opiekunów którzy postępowali wobec niego wyjątkowo wrednie, był pokorny.
Generalnie jeżeli krytykujemy HP róbmy to zgodnie z faktami. Głównymi zagrożeniami (zresztą opisanymi w audycji) są m.in.:
Zbyt infantylnie, a zarazem szczegółowo ukazana magia. Niby są opisane potworne konsekwencje jakie poniósł Lord Voldemord rozrywając swoją dusze w celu osiągnięcia nieśmiertelności, ale już elementy czarnej magii wykorzystywane niby w ostateczności przez dobrych bohaterów, uchodzi im na sucho.
Drugim poważnym zagrożeniem jest rozmycie dobra i zła. O ile w powieściach dla dorosłych jest to często spotykane, tak dla dzieci powinno się pisać zdecydowanie jasne przekazy. Stąd uważam, że HP nie jest cyklem dla dzieci.
Do tego dochodzą sceny zabójstw które w książkach dla dzieci nie powinny się pojawiać. Ostatni tom to w ogóle jest rzeźnia.
dla mnie I tom HP jest przygotowaniem, zanęceniem, znieczuleniem, wabikiem...
by przeczytać następne - co raz mocniejsze i bardziej anty-katolickie.
Na HP trzeba patrzeć na całość, a nie na odcinki.
Wystarczający powód by omijać szerokim łukiem.
W cyklu "Miecz prawdy" Terry Goodkin opisał pewien rodzaj czarodziejów-proroków i tam są pięknie opisane konsekwencje korzystania z takich umiejętności. Podobnie w cyklu "Ziemiomorze" Ursula Le Guin opisała konsekwencje korzystania z magii jako takiej. Co ważniejsze są to konsekwencje pozareligijne czyli trafiające nawet do ateistów. W HP tego zabrakło.
Pierwszy tom z tego co kiedyś czytałem był pisany przez autorkę w poważnej depresji i widać jej efekty w całym cyklu.
@krzysztof ciekawość do magii HP rozbudza nie bardziej niż Kopciuszek. Wystarczy rozejrzeć się dookoła, programy w TV - wróżenie, działy w gazetach - horoskopy. No jak ktoś to wszystko potem zgania na HP to trochę brak słów.
Całe zamieszanie wokół magii wynika z rozbieżności nomenklaturowych. Chrześcijaństwo ma swoją definicję, nauka swoją, powieści fantasy swoją i tak naprawdę każdy mówi o czym innym. Wyobraźmy sobie scenę w której człowiek jaskiniowy przynosi dwie skóry do szamanki i prosi o odprawienie rytuału scalania. Kobieta wie że do magicznego rytuału będzie potrzebować ścięgna oraz mocnej ości mogącej zrobić dziurę w skórze. Cały rytuał to jednostajne przepychanie ścięgna przez robione otworki i żeby było tajemniczo podśpiewywanie czegoś lub mruczenie. Dla naszego jaskiniowca dokonał się akt magii. Dla nas kobieta po prostu zszyła skóry. Kolejnym magicznym działaniem było krzesanie ognia. Tak wielka magię posiadali kiedyś nieliczni. Obecnie na piknikach naukowych, chemicy i fizycy demonstrują różne doświadczenia wyglądające dla postronnego obserwatora jak czary. WIERZYMY jednak naukowcom że to jest normalne. Podobnie wygląda sprawa z iluzjonistami. Teraz pytanie czy ktoś kto na wskutek mutacji genu otrzymał wzrok pozwalający widzieć w podczerwieni to mag czy nie? W końcu potrafi coś ponadnormalnego czego nie jesteśmy w stanie wyjaśnić. Podobnie jest z magią w wielu powieściach fantasy. Pewne osoby czy grupy osób się takie urodziły. Nie otrzymały jakiś mocy od szatana czy innego demona, ale mają taką dodatkowa umiejętność porównywalną z mówieniem, pisaniem czy myśleniem. To nic, że tu i teraz takie osoby nie występują. W matematyce nazywamy to przestrzenią metryczną. Definiujemy jej elementy i działania jakie w niej możemy wykonać. Dlatego 2+2=4 tylko w ściśle zdefiniowanej przestrzeni metrycznej. Tak samo człowiek nie jest istotą magiczną tylko w naszej rzeczywistej przestrzeni.
HP dość karkołomnie próbuje nieudolnie połączyć przestrzeń fikcyjną z rzeczywistą i efekt wyszedł dość opłakany. Stąd też i gromy jakie padją na niego z różnych stron. Autorzy gromów zapominają jednak o jednym. Powieść jest powieścią, a dookoła niej jest jeszcze inny twór nazwany machina marketingową. I to właśnie ta machina nakłania, kusi, podsuwa i robi wszystko żeby każdego uwieść i wciągnąć w swoje tryby. To jest dużo większe zagrożenie od wszystkich tych które wystają z kart książek HP.