Anna Politkowska była 22 dziennikarzem, którzy zginęli za rządów Putina - miała opublikować raport o Czeczenii i dokonywanych tam zbrodniach. Została zastrzelona w bramie swojego domu, w dniu urodzin Władymira Putina.
Propagandowy film "Jestem rosyjskim okupantem" pokazuje historię Rosji jako państwa, które chociaż było okupantem, to dbało o rozwój podległych terenów, zapewniając ich mieszkańcom wysoki poziom życia.
Film trwa zaledwie trzy minuty i pokazuje wybrane elementy z historii Federacji Rosyjskiej. Z jego treści wynika, że chociaż Rosja była wiele razy okupantem, to zawsze jej obecność wpływała pozytywnie na rozwój zajmowanych terenów. Wśród wymienionych "podbitych i rozwiniętych" terenów narrator wymienia m.in. Ukrainę i Polskę.
Jednocześnie autor film, 45-letni Aleksiej Iwanow z Niżnego Nowogrodu, zapewnia, że wszędzie tam gdzie Rosjanie zostali odsunięci od władzy doszło do degradacji ekonomicznej, a Rosja sama wielokrotnie była atakowana m.in. przez Polskę (która została dwukrotnie w ciągu trzech minut nazwana agresorem).
Film jest w języku rosyjskim, autor zapewnił jednak napisy w sześciu językach, w tym polskim.
Komentując film "Jestem rosyjskim okupantem" na Twitterze, Anne Applebaum, publicystka "The Washington Post" i żona marszałka Sejmu RP Radka Sikorskiego, stwierdziła: “Tak się dzieje, gdy kraj zapomina ile milionów ludzi zabił w obozach koncentracyjnych”.
Twórcą totalitaryzmu sowieckiego był Włodzimierz Lenin. To na jego polecenie powstały pierwsze obozy koncentracyjne w bolszewickiej Rosji. Pisze o tym Sołżenicyn w "Archipelag Gułag".
Zalążkiem znanych nam Gułagów był założony z inicjatywy Józefa Unszlichta ( 1923) na Wyspach Sołowieckich obóz szczególnego przeznaczenia - Sołowki. Unszlicht był Polakiem żydowskiego pochodzenia. Powiedziałabym więc, że (biorąc pod uwagę przynależność narodową), w równej mierze działalnością tej kreatury można obciążyć zarówno Zydów jak i Polaków.
Pierwszym naczelnikiem Sołówki był Fiodor Iwanowicz Eichmans, który urodził się w rodzinie Niemców bałtyckich. Jednak podczas I Wojny Swiatowej walczył w składzie strzelców łotewskich w armii rosyjskiej przeciwko armii niemieckiej.
***
Gdybyśmy chcieli brać pod uwagę pochodzenie religijne zbrodniarzy, to należało by uwzględnić, że Hitler wywodził się z katolickiej rodziny, a i jego najbliżsi współpracownicy też mieli "chrześcijańskie" korzenie.
Fiodor (Teodors) Iwanowicz Eichmans (Ф. И. Эйхманс) (kwiecień – czerwiec 1930) Łazar Josifowicz Kogan (Л. И. Коган) (do 9 czerwca 1932) Matwiej Dawidowicz Berman (М. Д. Берман) (do 16 sierpnia 1937) Izrail Izrailewicz Pliner (И. И. Плинер) (do 16 listopada 1938) Gleb Wasiliewicz Fiłarietow (Г. В. Филаретов) (do 18 lutego 1939) Wasil Wasilewicz Czernyszow (В. В. Чернышёв) (do 26 lutego 1941) Wiktor Grigoriewicz Nasiedkin (В. Г. Наседкин) (do 2 września 1947) Gieorgij Prokofiewicz Dobrynin (Г. П. Добрынин) (do 31 stycznia 1951) Iwan Ilicz Dołgich (И. И. Долгих) (do 5 października 1954) Siergiej Jegoriewicz Jegorow (С. Е. Егоров) (do 4 kwietnia 1956) Paweł Nikołajewicz Bakin (П. Н. Бакин) (do 6 maja 1958) Michaił Nikołajewicz Chołodkow (М. Н. Холодков) (do 13 czerwca 1960 – to jest do oficjalnego rozwiązania)
20 listopada 1998 zginęła Galina Starowojtowa, działaczka na rzecz praw człowieka w Rosji i przeciwniczka rosyjskiej interwecji w Czeczenii. Została zamordowana na klatce schodowej jej petersburskiego domu.
W roku 1999 ze stanowiska zostaje usunięty prokurator generalny Rosji Jurij Skuratow, po tym, jak wszczął śledztwo w sprawie afery korupcyjnej wokół kontraktów na remont Kremla, oficjalnie w związku z materiałem filmowym, na którym pokazano osobę „podobną” do niego, która uprawia seks z prostytutkami.
We wrześniu 1999 roku wybucha bomba w dzielnicy mieszkalnej, zabijając 94 osoby, a tydzień później wybucha druga bomba w Moskwie, zabijając 118 osób). Kilka lat później, niezależni dziennikarze i niektórzy opozycyjni parlamentarzyści zaczynają badać, czy zamachy te nie były inspirowane przez byłych agentów KGB. Dziennikarze ci giną jeden po drugim. Albo ich zastrzelono albo pobito na śmierć.
W roku 2000 zostają zamordowani dziennikarze: Igor Domnikow, Sergiej Nowikow, Iskandar Khatlon, Sergiej Iwanow i Adam Tepsurgayjew.
W kwietniu 2003 r. Został zastrzelony Siergiej Jushenkow, przewodniczący Partii Liberalnej Rosji. Wsławił się tym, że badał, czy zamachy w Moskwie nie były inspirowane przez KGB.
Jurij Szczekoczichin, członek Dumy, ale i wróg Putina, w lipcu 2003 r. mocno się rozchorował. Na jego ciele zaczęły pojawiać się czerwone plamy i wybroczyny. Jego narządy wewnętrzne przestają działać. Nagle traci wszystkie włosy. Tuż przed tymi wydarzeniami prosi USA o wizę i chce uciekać z Rosji. Niestety, nie zdążył. Władze Rosji nie chcą zgodzić się na autopsję. Rodzinie udaje się jednak wysłać próbkę skóry zmarłego do Londynu. Wstępna diagnoza: zatrucie talem (trucizna powszechnie stosowane przez KGB).
Michaił Triepaszkin, polityk z komisji badającej aferę KGB, zostaje skazany po tajnym procesie za szpiegostwo.
W czerwcu 2004 ginie Nikołaj Girenko, wybitny obrońca praw człowieka, profesor etnologii i ekspert w dziedzinie rasizmu i dyskryminacji w Federacji Rosyjskiej - zastrzelony w swoim domu.
W lipcu 2004 roku zostaje zastrzelony (w Moskwie) Paweł Klebnikow, redaktor rosyjskiej edycji "Forbes Magazine". Klebnikow badał związki między czeczeńskim funduszem odbudowy a Kremlem. Miał zebrać dowody na to, że KGB (FSB) stworzyło przestępczą siatkę, o charakterze mafii.
We wrześniu 2004 r. został zatruty dioksynami Wiktor Juszczenko.
We wrześniu 2004 r. ginie Andriej Kozłow, wiceszef rosyjskiego banku centralnego; zastrzelony w Moskwie, walczył z korupcją Kremla i chciał ujawnić to, co miał na Putina "Forbes".
W październiku 2006 r. zostaje zamordowana Anna Politkowska, słynna rosyjska dziennikarka. Odkryła nielegalne powiązania w KGB/FSB. Pisała o łamaniu praw człowieka w Czeczenii i atakowała Władimira Putina. Nazywała go dyktatorem.
W listopadzie 2006 r. ginie Aleksander Litwinienko, były agent KGB, który przeszedł na stronę Zachodu. Wydał książkę, w której ujawnił kulisy zamachów na budynki mieszkalne w Moskwie. Został otruty radioaktywnym polonem. Chwilę potem ginie Daniel McGrory, czyli korespondent The TIMES, który znał Litwinienkę i jego wszystkie tajemnice.
W styczniu 2009 r. zaledwie kilkaset metrów od Kremla został zamordowany rosyjski adwokat, dziennikarz i obrońca praw człowieka Stanisław Markiełow, w pobliżu Kremla na ul. Prieczystienka.
Wymieniłam tylko najbardziej znane wypadki, szacuje się, że w tym czasie śmierć poniosło ok. 200 dziennikarzy.
Ze strony ukraińskiej, jest już odpowiedź na propagandówkę rosyjską: "Jestem rosyjskim okupantem". Niestety, nie ma wersji dostępnej w języku polskim. Treść możemy poznać tutaj:
Komentarz
Film trwa zaledwie trzy minuty i pokazuje wybrane elementy z historii Federacji Rosyjskiej. Z jego treści wynika, że chociaż Rosja była wiele razy okupantem, to zawsze jej obecność wpływała pozytywnie na rozwój zajmowanych terenów. Wśród wymienionych "podbitych i rozwiniętych" terenów narrator wymienia m.in. Ukrainę i Polskę.
Jednocześnie autor film, 45-letni Aleksiej Iwanow z Niżnego Nowogrodu, zapewnia, że wszędzie tam gdzie Rosjanie zostali odsunięci od władzy doszło do degradacji ekonomicznej, a Rosja sama wielokrotnie była atakowana m.in. przez Polskę (która została dwukrotnie w ciągu trzech minut nazwana agresorem).
Film jest w języku rosyjskim, autor zapewnił jednak napisy w sześciu językach, w tym polskim.
Komentując film "Jestem rosyjskim okupantem" na Twitterze, Anne Applebaum, publicystka "The Washington Post" i żona marszałka Sejmu RP Radka Sikorskiego, stwierdziła: “Tak się dzieje, gdy kraj zapomina ile milionów ludzi zabił w obozach koncentracyjnych”.
http://telewizjarepublika.pl/quotjestem-rosyjskim-okupantemquot-film-propagandowy-o-rosyjskich-podbojach,17928.html
Zalążkiem znanych nam Gułagów był założony z inicjatywy Józefa Unszlichta ( 1923) na Wyspach Sołowieckich obóz szczególnego przeznaczenia - Sołowki. Unszlicht był Polakiem żydowskiego pochodzenia.
Powiedziałabym więc, że (biorąc pod uwagę przynależność narodową), w równej mierze działalnością tej kreatury można obciążyć zarówno Zydów jak i Polaków.
Pierwszym naczelnikiem Sołówki był Fiodor Iwanowicz Eichmans, który urodził się w rodzinie Niemców bałtyckich. Jednak podczas I Wojny Swiatowej walczył w składzie strzelców łotewskich w armii rosyjskiej przeciwko armii niemieckiej.
***
Gdybyśmy chcieli brać pod uwagę pochodzenie religijne zbrodniarzy, to należało by uwzględnić, że Hitler wywodził się z katolickiej rodziny, a i jego najbliżsi współpracownicy też mieli "chrześcijańskie" korzenie.
Gienrich Jagoda, szef NKWD, 1935
Szefowie Kierownictwa (Начальники Управления):
Fiodor (Teodors) Iwanowicz Eichmans (Ф. И. Эйхманс) (kwiecień – czerwiec 1930)
Łazar Josifowicz Kogan (Л. И. Коган) (do 9 czerwca 1932)
Matwiej Dawidowicz Berman (М. Д. Берман) (do 16 sierpnia 1937)
Izrail Izrailewicz Pliner (И. И. Плинер) (do 16 listopada 1938)
Gleb Wasiliewicz Fiłarietow (Г. В. Филаретов) (do 18 lutego 1939)
Wasil Wasilewicz Czernyszow (В. В. Чернышёв) (do 26 lutego 1941)
Wiktor Grigoriewicz Nasiedkin (В. Г. Наседкин) (do 2 września 1947)
Gieorgij Prokofiewicz Dobrynin (Г. П. Добрынин) (do 31 stycznia 1951)
Iwan Ilicz Dołgich (И. И. Долгих) (do 5 października 1954)
Siergiej Jegoriewicz Jegorow (С. Е. Егоров) (do 4 kwietnia 1956)
Paweł Nikołajewicz Bakin (П. Н. Бакин) (do 6 maja 1958)
Michaił Nikołajewicz Chołodkow (М. Н. Холодков) (do 13 czerwca 1960 – to jest do oficjalnego rozwiązania)
http://www.wikiwand.com/pl/Gułag
Mordercy z czerwoną gwiazdą na czapkach
http://www.rp.pl/artykul/153227,1184351-Mordercy-z-czerwona-gwiazda-na-czapkach.html?referer=glowna
20 listopada 1998 zginęła Galina Starowojtowa, działaczka na rzecz praw człowieka w Rosji i przeciwniczka rosyjskiej interwecji w Czeczenii. Została zamordowana na klatce schodowej jej petersburskiego domu.
W roku 1999 ze stanowiska zostaje usunięty prokurator generalny Rosji Jurij Skuratow, po tym, jak wszczął śledztwo w sprawie afery korupcyjnej wokół kontraktów na remont Kremla, oficjalnie w związku z materiałem filmowym, na którym pokazano osobę „podobną” do niego, która uprawia seks z prostytutkami.
We wrześniu 1999 roku wybucha bomba w dzielnicy mieszkalnej, zabijając 94 osoby, a tydzień później wybucha druga bomba w Moskwie, zabijając 118 osób). Kilka lat później, niezależni dziennikarze i niektórzy opozycyjni parlamentarzyści zaczynają badać, czy zamachy te nie były inspirowane przez byłych agentów KGB. Dziennikarze ci giną jeden po drugim. Albo ich zastrzelono albo pobito na śmierć.
W roku 2000 zostają zamordowani dziennikarze: Igor Domnikow, Sergiej Nowikow, Iskandar Khatlon, Sergiej Iwanow i Adam Tepsurgayjew.
W kwietniu 2003 r. Został zastrzelony Siergiej Jushenkow, przewodniczący Partii Liberalnej Rosji. Wsławił się tym, że badał, czy zamachy w Moskwie nie były inspirowane przez KGB.
Jurij Szczekoczichin, członek Dumy, ale i wróg Putina, w lipcu 2003 r. mocno się rozchorował. Na jego ciele zaczęły pojawiać się czerwone plamy i wybroczyny. Jego narządy wewnętrzne przestają działać. Nagle traci wszystkie włosy. Tuż przed tymi wydarzeniami prosi USA o wizę i chce uciekać z Rosji. Niestety, nie zdążył. Władze Rosji nie chcą zgodzić się na autopsję. Rodzinie udaje się jednak wysłać próbkę skóry zmarłego do Londynu. Wstępna diagnoza: zatrucie talem (trucizna powszechnie stosowane przez KGB).
Michaił Triepaszkin, polityk z komisji badającej aferę KGB, zostaje skazany po tajnym procesie za szpiegostwo.
W czerwcu 2004 ginie Nikołaj Girenko, wybitny obrońca praw człowieka, profesor etnologii i ekspert w dziedzinie rasizmu i dyskryminacji w Federacji Rosyjskiej - zastrzelony w swoim domu.
W lipcu 2004 roku zostaje zastrzelony (w Moskwie) Paweł Klebnikow, redaktor rosyjskiej edycji "Forbes Magazine". Klebnikow badał związki między czeczeńskim funduszem odbudowy a Kremlem. Miał zebrać dowody na to, że KGB (FSB) stworzyło przestępczą siatkę, o charakterze mafii.
We wrześniu 2004 r. został zatruty dioksynami Wiktor Juszczenko.
We wrześniu 2004 r. ginie Andriej Kozłow, wiceszef rosyjskiego banku centralnego; zastrzelony w Moskwie, walczył z korupcją Kremla i chciał ujawnić to, co miał na Putina "Forbes".
W październiku 2006 r. zostaje zamordowana Anna Politkowska, słynna rosyjska dziennikarka. Odkryła nielegalne powiązania w KGB/FSB. Pisała o łamaniu praw człowieka w Czeczenii i atakowała Władimira Putina. Nazywała go dyktatorem.
W listopadzie 2006 r. ginie Aleksander Litwinienko, były agent KGB, który przeszedł na stronę Zachodu. Wydał książkę, w której ujawnił kulisy zamachów na budynki mieszkalne w Moskwie. Został otruty radioaktywnym polonem. Chwilę potem ginie Daniel McGrory, czyli korespondent The TIMES, który znał Litwinienkę i jego wszystkie tajemnice.
W styczniu 2009 r. zaledwie kilkaset metrów od Kremla został zamordowany rosyjski adwokat, dziennikarz i obrońca praw człowieka Stanisław Markiełow, w pobliżu Kremla na ul. Prieczystienka.
Wymieniłam tylko najbardziej znane wypadki, szacuje się, że w tym czasie śmierć poniosło ok. 200 dziennikarzy.
Niestety, nie ma wersji dostępnej w języku polskim.
Treść możemy poznać tutaj:
http://kresy24.pl/65107/tak-to-ty-ruski-okupant-ukraincy-odpowiadaja-moskwie-wideo/