Kształcenie charakteru

asiao

Marian Piróżyński
wyd r. 1946
Rozdział XII

Duch i materia

(fragment)

"Ale czy w takim razie życie pozbawione miłości nie będzie nudne?
Co za pytanie. I co za naiwny zarzut!
Więc walka z rozpustą miałaby prowadzić do wyrzeczenia się miłości? Nic podobnego.

To rozpustnik nie jest zdolny do wielkiej i pięknej miłości. Jego stać tylko na miłostki. Dziś ta, jutro druga, a pojutrze jeszcze inna. Wszystko jedno jaka, byle na zmysłach zagrała. Czy to ma być miłość?

Miłość prawdziwa obejmuje całego człowieka: nie tylko ciało, lecz i duszę. I najpierw duszę mamy miłować, a potem ciało.

A tę miłość ciała mamy obowiązek utrzymywać w takich granicach, aby dusza na tym nie poniosła szkody. Bo dusza stokroć ważniejsza od ciała.

Taka miłość uszlachetnia obie strony i wprowadza je w krainę najwznioślejszej poezji, gdzie człowiek dla szczęścia osoby umiłowanej gotów życie własne oddać. To jest czar miłości i piękno życia.

Jakaż droga prowadzi do tej krainy poezji? Tylko samo wyrzeczenie.


Wprawdzie są naiwni pedagodzy, którzy twierdzą, że można „zahartować się” na zmysłowe wrażenia, spotykając się z nimi oko w oko... Daremny trud! Bo zmysły, skoro tylko znajdą się wobec przedmiotu, który im się podoba, dążą do niego na ślepo, z niczym się nie licząc. Taka już ich natura i na to rady nie ma. A jeżeli ktoś twierdzi, że podniety zmysłowe nie robią na nim żadnego wrażenia, to stan taki na pewno nie jest skutkiem „zahartowania”, lecz albo objawem choroby, trawiącej organizm od wewnątrz i powodującej stępienie nerwów, albo dowodem zblazowania

w najwyższym stopniu, kiedy to organizm wyczerpał się z powodu zbyt silnych i częstych wzruszeń erotycznych.

Więc gdy chodzi o zabezpieczenie się przed erotyzmem, o zwycięstwo Ducha nad materią, najskuteczniejsza metoda walki — to unikanie wszystkiego, co zmysły drażni. Taka jest zasada ogólna, w praktyce zaś:

znienawidzić próżniactwo, które zawsze dawało i daje impuls do niewłaściwych marzeń i pragnień; za to praca umysłowa czy fizyczna, traktowana poważnie i systematycznie, wykonywana eon amore wprowadza duszę w nastrój podniosły, w którym bodźce erotyczne tracą swą intensywność;

nie używać alkoholu, który działa podniecająco na zmysły i osłabia działanie rozumu;

nie przeciążać żołądka, zwłaszcza przed spaniem; wystrzegać się frywolnego towarzystwa; unikać spotkań sam na sam, spacerów na osobności, sentymentalnych rozmów, czułych słówek i podarunków;

nie uczęszczać na plażę mieszaną, która jest upozorowaną „względami zdrowotnymi” szkołą rozpusty;

nie słuchać lekarzy nieuczciwych, którzy sami mając na sumieniu różne wybryki, prawią duby smalone o rzekomo szkodliwych skutkach wstrzemięźliwości seksualnej;

nie leżeć zbyt długo w łóżku, zwłaszcza po przebudzeniu się rano;

67

unikać zbyt miękkiej pościeli, pierzyn, przegrzanego mieszkania;

nie czytać opisów erotycznych i nie prowadzić na ten temat rozmów;

nie oglądać obrazów działających na zmysły; w ogóle nad wzrokiem czuwać, gdyż jest on szczególnie wrażliwy na podniety seksualne, oczywiście bez wpadania w chorobliwą lękliwość.
Bo kto chce wszystko widzieć, rychło natrafi na taki widok, że nie zapanuje nad zmysłami i może go porwać rozbudzona namiętność. A gdyby się jej i oparł, to wspomnienie doznanego wstrząsu będzie go długo prześladowało i mąciło mu spokojne myślenie."

Coralgol

Dobre to. Unikajmy miękkiej pościeli i "plaż mieszanych" w celu zapobiegania rozpuście. Brawario by takiej głupoty nie wymyślił

Berenika

nie leżeć zbyt długo w łóżku, zwłaszcza po przebudzeniu się rano;


W tym mnie ojciec ćwiczył od dzieciństwa i bardzo to sobie cenię.

Joannna

można się śmiać, ale książka sama w sobie bardzo mądra, polecam

Berenika

Najłatwiej obśmiać anachronizmy i zignorować esencję.

Coralgol

Całości książki nie znam, nie oceniam, ten fragment dość głupi

Joannna

A ja nie widzę w nim głupoty, wręcz mogę powiedzieć z własnego doświadczenia oraz obserwacji, że walka o przyzwoitość/skromność/czystość (czyli wspomniana w tekście walka z rozpustą) sprzyja dojrzałej, prawdziwej, szczerej, trwałej i wiernej miłości.

Doceniam to, że wskazówki Pirożyńskiego są tak konkretne.

Berenika

W temacie plaż mieszanych.

Przyzwyczailiśmy się, że to norma, że są miejsca, gdzie ludzie bywają rozebrani.

Jednakowoż uświadomiłam sobie ostatnio, że gdy bywam w termach (nieczęsto), to jednak przeszkadza mi obecność wielu rozebranych, obcych osób. Tj. czuję się niekomfortowo. I chyba jednak nie tylko ja.

To jednak naturalne odczucie, które współczesna popkultura w człowieku tłamsi.

Coralgol

Walka o przyzwoitość to unikanie miękkiej  pościeli i plaż?

Coralgol

Mówimy o plażach nudystow?

Berenika

Rozebrani do stroju kąpielowego. To nadal  rozebrani w odniesieniu do standardu w miejscach publicznych.

Berenika

Komu zależy na przyzwoitości, ten wie, co stanowi dla niego pokusę.

Joannna

Coralgol powiedział(a):

Walka o przyzwoitość to unikanie miękkiej  pościeli i plaż?

może przeczytaj sobie jeszcze raz, bo jest tam znacznie więcej porad

nie każdy reaguje tak samo, co innego młody chłopak, co innego dojrzała kobieta itd.

Zuzapola

Coraz więcej jednak całkowitych golasów na plażach.  Panie bez staników często juz u nas,  a za granicą niby ubrani, ale fo kąpieli się rozbierają całkiem,  itp. Zanika wstyd. 

Eleonora

Moi na basen mają teraz pianki termiczne. Zwłaszcza chłopakom przeszkadzało jednak takie rozbieranie się do samych majtek kąpielowych. Na plażę można włożyć  luźne spodenki kąpielowe, a na basen już nie. A córka zakłada na strój jednoczęściowy spodenki chłopaków, ja nie ingeruję, jak jej się podoba i dobrze się czuje, to niech tak chodzi (w piance jej za gorąco). 
Uwielbiam plaże typu kąpielisko w Poniatowej. Dorośli w większości ubrani, dzieciaki tylko w strojach kąpielowych.