Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Terlikowski ostro o Żydach
Główny Rabinat Izraela zawiesił oficjalne stosunki ze Stolicą Apostolską. Przyczyną decyzji jest zdjęcie ekskomuniki z biskupa Richarda Williamsona, który zanegował istnienie komór gazowych oraz poddał w wątopliwość ilość ofiar Holokaustu. - Bez publicznych przeprosin i ponownego rozpatrzenia tej decyzji będzie niezmiernie trudno kontynuować dialog - napisał w liście dostarczonym do Watykanu generalny dyrektor głównego rabinatu Oded Weiner. W liśćie poinformowano także, że przedstawiciele rabinatu nie wezmą udziału w marcowym posiedzeniu watykańskiej komisji ds. dialogu z judaizmem.
Ta decyzja Głównego Rabinatu Izraela dowodzi, że dialog prowadzony przez tę organizację był pozorny, bowiem miał na celu wyłącznie osiąganie własnych interesów. Poważnie prowadzony dialog prowadzi bowiem do zrozumienia i poznania drugiej strony. Tego zaś w stanowisku strony żydowskiej nie widać. Interesują ją wyłącznie jej odczucia, jej opinie i jej stanowisko. Dyscyplina, doktryna, interesy strony kościelnej, a nawet fakty są zaś całkowicie pomijane.
Warto je zatem przypomnieć. Czterej biskupi, z których Benedykt XVI zdjął ekskomunikę nie zostali ekskomunikowani (dodajmy, że stało się to z automatu) za stosunek do judaizmu czy za wiedzę na temat Holokaustu, a dlatego, że przyjęli święcenia biskupie bez zgody Stolicy Apostolskiej. Zdjęcie z nich kar kościelnych odnosić się zatem może tylko do tego faktu. I to, że jeden z nich opowiada głupstwa na temat Zagłady nie ma tu nic do rzeczy. Kara nie została bowiem nałożona za niewiedzę, głupotę czy złą wolę, ale za konkretny czyn.
Co więcej istnienie bądź nie obozów zagłady czy komór gazowych nie wchodzi w skład doktryny katolickiej. Nie ma w niej miejsca na dogmat o komorach gazowych, czy piecach krematoryjnych, dokładnie tak samo jak nie ma w niej miejsca na dogmatyzowanie roku bitwy pod Grunwaldem, sowieckiej winy w Katyniu czy wyników dodawania. Prawdę w każdej z tych spraw określają naukowcy, a nie dekrety soborowe czy stanowisko papieskie. A jeśli tak, to za błędy w tych sprawach nie można być ekskomunikowany, ani nie mogą się one stać przeszkodą w zdjęciu ekskomuniki, jeśli proszący spełni warunki, albo papież uzna, że jest to z jakiegoś powodu ważne.
A w tym wypadku niewątpliwie jest. Papież podjął radykalną decyzję o zdjęciu ekskomuniki, by zmusić niejako liderów Bractwa do poważnego traktowania dialogu ze Stolicą Apostolską i by doprowadzić do pełnej jedności z nią. Akt ten jest ważny dla Kościoła, który nie chce dopuścić do wyłonienia się nowego wyznania, szczególnie w sytuacji gdy nie istnieją istotne różnice dogmatyczne. 21 lat oddzielenia wystarczy, by ukształtowały się separatyzmy, a to oznacza, że jest to być może ostatni moment na uratowanie jedności i przywrócenie Bractwa na łono Kościoła.
Rozumiem, że wewnętrzne sprawy Kościoła mogą nie interesować wyznawców judaizmu. Ale jeśli tak jest, to nie powinno ich również interesować z kogo i dlaczego Kościół zdejmuje ekskomuniki. Jeśli zaś chcą w tej sprawie zajmować stanowisko, to warto, by zapoznali się z faktami i prawem kościelnym. A tego zdecydowanie zabrakło. Podobnie jak zabrakło ochoty na słuchanie drugiej strony: od poglądów biskupa Williamsona odciął się już zarówno przełożony Bractwa Kapłańskiego św. Piusa X, który nakazał mu milczenie, a także Stolica Apostolska i najważniejsi kardynałowie. Władzy nad biskupem Williamsonem, by zmusić go do przeprosin Benedykt XVI nie ma. Jeśli zaś stronie żydowskiej rzeczywiście zależy, by ją miał to powinna ona przyklasnąć zdjęciu ekskomuniki, która przybliża dzień pełnej jedności i podporządkowania biskupa negacjonisty Stolicy Apostolskiej.
Jeśli nie przyklaskuje to dlatego, że interesuje ją tylko wymuszanie miłych sobie decyzji na Kościele. A to nie ma nic wspólnego z dialogiem!
Źródło
Ta decyzja Głównego Rabinatu Izraela dowodzi, że dialog prowadzony przez tę organizację był pozorny, bowiem miał na celu wyłącznie osiąganie własnych interesów. Poważnie prowadzony dialog prowadzi bowiem do zrozumienia i poznania drugiej strony. Tego zaś w stanowisku strony żydowskiej nie widać. Interesują ją wyłącznie jej odczucia, jej opinie i jej stanowisko. Dyscyplina, doktryna, interesy strony kościelnej, a nawet fakty są zaś całkowicie pomijane.
Warto je zatem przypomnieć. Czterej biskupi, z których Benedykt XVI zdjął ekskomunikę nie zostali ekskomunikowani (dodajmy, że stało się to z automatu) za stosunek do judaizmu czy za wiedzę na temat Holokaustu, a dlatego, że przyjęli święcenia biskupie bez zgody Stolicy Apostolskiej. Zdjęcie z nich kar kościelnych odnosić się zatem może tylko do tego faktu. I to, że jeden z nich opowiada głupstwa na temat Zagłady nie ma tu nic do rzeczy. Kara nie została bowiem nałożona za niewiedzę, głupotę czy złą wolę, ale za konkretny czyn.
Co więcej istnienie bądź nie obozów zagłady czy komór gazowych nie wchodzi w skład doktryny katolickiej. Nie ma w niej miejsca na dogmat o komorach gazowych, czy piecach krematoryjnych, dokładnie tak samo jak nie ma w niej miejsca na dogmatyzowanie roku bitwy pod Grunwaldem, sowieckiej winy w Katyniu czy wyników dodawania. Prawdę w każdej z tych spraw określają naukowcy, a nie dekrety soborowe czy stanowisko papieskie. A jeśli tak, to za błędy w tych sprawach nie można być ekskomunikowany, ani nie mogą się one stać przeszkodą w zdjęciu ekskomuniki, jeśli proszący spełni warunki, albo papież uzna, że jest to z jakiegoś powodu ważne.
A w tym wypadku niewątpliwie jest. Papież podjął radykalną decyzję o zdjęciu ekskomuniki, by zmusić niejako liderów Bractwa do poważnego traktowania dialogu ze Stolicą Apostolską i by doprowadzić do pełnej jedności z nią. Akt ten jest ważny dla Kościoła, który nie chce dopuścić do wyłonienia się nowego wyznania, szczególnie w sytuacji gdy nie istnieją istotne różnice dogmatyczne. 21 lat oddzielenia wystarczy, by ukształtowały się separatyzmy, a to oznacza, że jest to być może ostatni moment na uratowanie jedności i przywrócenie Bractwa na łono Kościoła.
Rozumiem, że wewnętrzne sprawy Kościoła mogą nie interesować wyznawców judaizmu. Ale jeśli tak jest, to nie powinno ich również interesować z kogo i dlaczego Kościół zdejmuje ekskomuniki. Jeśli zaś chcą w tej sprawie zajmować stanowisko, to warto, by zapoznali się z faktami i prawem kościelnym. A tego zdecydowanie zabrakło. Podobnie jak zabrakło ochoty na słuchanie drugiej strony: od poglądów biskupa Williamsona odciął się już zarówno przełożony Bractwa Kapłańskiego św. Piusa X, który nakazał mu milczenie, a także Stolica Apostolska i najważniejsi kardynałowie. Władzy nad biskupem Williamsonem, by zmusić go do przeprosin Benedykt XVI nie ma. Jeśli zaś stronie żydowskiej rzeczywiście zależy, by ją miał to powinna ona przyklasnąć zdjęciu ekskomuniki, która przybliża dzień pełnej jedności i podporządkowania biskupa negacjonisty Stolicy Apostolskiej.
Jeśli nie przyklaskuje to dlatego, że interesuje ją tylko wymuszanie miłych sobie decyzji na Kościele. A to nie ma nic wspólnego z dialogiem!
Źródło
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Komentarz
P