Alpinisci

paulaarose

Wczoraj zginął w górach mąż Justyny Kowalczyk. Nie on jedyny. I ja się zastanawiam czy wchodzenie na wysokie szczyty, szczególnie w te porę roku nie jest niebezpieczne, bo sporo osób już tak odeszło. Ostatnio znalazłam jakiś cytat jednego z alpinistów, który stwierdził, ze nie warto wychodzić za osoby chodzące po górach, bo one chcą się zabic i w końcu im to wyjdzie. I to jest smutne. Z jednej strony musi to być coś wspaniałego, ale jak się ma rodzine to jest to niebezpieczne według mnie.

Prayboy

Nie chcą się zabić, ale ryzykują, świadomie. 

paulaarose

Prayboy powiedział(a):

Nie chcą się zabić, ale ryzykują, świadomie. 

To raczej było w formie ironii, ten tekst, ale racją jest, że ryzykują

Prayboy

Myślę że jak zawierają małżeństwa to druga strona z tym się liczy, gorzej z dziećmi. To niesprawiedliwe. Ich dziecko ma dwa lata, co ono winne.

Beta

Dla mnie to egoizm, gdy mając dziecko rodzic nie potrafi zrezygnować z ryzykownego hobby.

Prayboy

Beta powiedział(a):

Dla mnie to egoizm, gdy mając dziecko rodzic nie potrafi zrezygnować z ryzykownego hobby.

To jest chemiczne uzależnienie, takie jak wiele innych. Wydzielają się ogromne ilości adrenaliny i endorfiny. To się powinno leczyć jeśli ktoś chce przestać. To nie hobby.

Prayboy

Plus dopamina

https://psycheplus.pl/Zrozumiec-alpiniste-O-biologicznych-uwarunkowaniach-pasji-do-sportow-ekstremalnych-blog-pol-1566325437.html

Prayboy

W skrócie, nie da się już żyć bez tego.

Prayboy

Sytuacje zagrożenia wywołują silną reakcję organizmu, a po ich przezwyciężeniu organizm jest nagradzany przyjemnym stanem ulgi, odprężenia, euforii. Przy częstym powtarzaniu sytuacji, w których wydziela się adrenalina, organizm przyzwyczaja się do jej podwyższonego poziomu - gdy nie zostaje dostarczona przez dłuższy czas jej nowa dawka, pojawia się potrzeba ponownego doświadczenia ekstremalnych przeżyć, które uruchomią cały mechanizm. Choć w języku potocznym możemy spotkać się np. ze stwierdzeniem, że osoba uprawiająca wspinaczkę górską jest "uzależniona" od pięknych widoków, czy obcowania z naturą, to o prawdziwym uzależnieniu możemy właśnie mówić w odniesieniu do wyżej przedstawionych mechanizmów, których oczywiście bardzo często osoba uprawiająca sporty ekstremalne może nie być świadoma.

Prayboy

Więc to nie jest kwestia decyzji czy egoizmu ale leczenia, być może terapii.

zolenka

Tylko to wszystko pięknie brzmi teoretycznie. A ustalenie granicy sportu ekstremalnego nie jest oczywiste. Ludzie giną i w Tatrach. I w lecie. Jasne, że mając dzieci nie należy zbytnio ryzykować. Ale ryzykiem obarczonych jest tyle aktywności…. Żyć trzeba i trzeba z tego życia rozsądnie czerpać radość