Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Jak wychować syna na geja?
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
I kropka!
I sorry, Aniu, ale Twoje rozważania są na poziomie piaskownicy.
Jak również na pytanie co stało się ze sztandarowymi postaciami "uzdrowionych", które po latach wróciły do praktyk homoseksulanych?
@Maćku, w Piśmie jest też wielożeństwo i niewolnictwo. Niestety czasem mam wrażenie, że wiele "przepisów" ma przede wszystkim podłoże kulturowe, pewnie eliminuje mnie to ze wspólnoty osób prawdziwie wierzących.... No i ciągle wspomina się o mężczyznach homoseksualnych, a o kobietach cisza - nawet tu dyskryminacja
Plan Boży dotyczy człowieka- nie "innych naczelnych".
Coś jak muły?
Może, kto wie?
Staram się wychować moje dzieci najlepiej jak umiem, ale w proces wychowawczy wpisane są też niepowodzenia, a w naturę człowieka grzech, ...modliłabym się bardzo.
dużo gadam mało robię
To takie przeświadczenie, że naczelne w oczach Boga są na pewno więcej warte niż psy, a psy więcej niż kwiatki. Chrześcijaństwo darwinistyczne.
rozpieprzyłaś mi BeGieeSy
Choć póki co nie mam żadnego nastolatka w domu. Ale właśnie teraz jest czas, by uformować dziecko - tylko tyle mogę zrobić.
Ale jak ma się to do sytuacji, kiedy młody, prawie dorosły człowiek zamiast się kształcić czy podjąć pracę, czy planować przyszłość, angażować się społecznie itp, szlaja się po melinach, imprezuje i ma w d..., że go rodzice utrzymują, dają jeść, kiedy on nie wnosi nic kompletnie w życie rodziny.
Kochać to jedno, a kazać ponieść konsekwencje to drugie. Dla kilkulatka takimi konsekwencjami będzie kara w postaci braku bajki czy komputera, dla nastolatka ogranicznie czy obcięcie funduszy, poza tym, co niezbędne do życia, dla dorosłego już chłopaka to wy... go z domu. Kara musi być adekwatna do świadomości i wieku.
przede wszystkim takie postępowanie jest częścią terapii - jeśli w swojej rodzinie , pod jednym dachem mieszkam z alkocholikiem/narkomanem/hazardzistą to podstawowa sprawa, ze sama jestem współuzależniona od jego nałogu a jeśli dodatkowo daję mu wsparcie i opierunek w postaci jedzenia czy pieniędzy a jest to przecież nieuniknione gdy się z uzależnionym mieszka pod jednym dachem - to też się odpowiada za jego nałóg - dajesz kasę, pozwalasz na ten nałóg.
Pierwszym krokiem do wyleczenia delikwenta jest odcięcie go od wsparcia finansowego, a to oznacza wyrzucenie za drzwi, stanowczość że jeśli nie zgodzi się na terapię i na leczenie nie ma wstępu do domu, bo nikt kto trwa w nałogu nie zrezygnuje z niego i nie podejmie leczenia jesli ma cieplutkie łóżeczko, pełną lodówkę i nie musi się martwić nawet o to czy - jeśli to np alkoholik - będzie miał flaszkę bo troskliwi domownicy dla świętego spokoju będą mu kasę dawać, ba! nawet sami latać po wódę, bo on przecież w tym stanie się w sklepie nie pokaże!!
Dopóki delikwent nie poczuje na własnej skórze, że nie ma już kasiorki na chlanie, nie ma dachu nad głową , nie ma jedzenia, czyli od tej pory musi sobie radzić sam - to albo przyjdzie opamiętanie i pójdzie się leczyć albo pójdzie dalej na dno. Inaczej się nie da. Czasami trzeba spaść na samo dno żeby się od niego odbić i opamiętać się.
Ty mi tu nie współczuj, bo po tym co piszesz widać że nie masz bladego pojęcia o tym, co to znaczy mieć w rodzinie kogoś uzależnionego!
Uzależnienie to nie wpadnięcie w tarapaty!