W ostatniej Frondzie można przeczytać artykuł ks. Skrzypczaka o książce Romano Amerio "Iota Unum". Na niemal tysiącu stron opisuje on, jak zmieniał się Kościół w ostatnim półwieczu, analizując oficjalne wypowiedzi papieskie, dokumenty i artykuły w prasie watykańskiej. Mam na półce tę znakomitą książkę, ale w wersji angielskiej. Okazuje się jednak, że wydawnictwo Antyk Marcina Dybowskiego (tego, który nie lubi Neokatechumenatu) zapowiada wydanie polskiego tłumaczenia:
Niezależnie od stosunku do osoby wydawcy zachęcam do zainteresowania się tą pozycją.
Tutaj można przeczytać 130-stronicowy fragment.
Komentarz
No patrz, w wątku obok też tą książkę polecam...
Stąd
Romano Amerio, Italian by nationality, was a man of broad and classical erudition, who taught philosophy, Greek and Latin at the Academy of Lugano, Switzerland from 1928 to 1970. He was an episcopal consultant to the Central Preparatory Commission of Vatican II and was a peritus for the Bishop of Lugano during the Council. A true insider to the Council's activities. He was a friend of the late Cardinal Siri of Genoa and died in 1997.
Jak widać, Romano Amerio był wśród tych osób, które przygotowywały Sobór Watykański II, a potem obserwowały go z bliska. Ważna jest też jego bliska znajomość z kard. Siri, z którego otoczenia wywodzą się liturgiści, których Ojciec Święty poprosił o pomoc przy "reformie reformy".
Filip ma oczywiście rację, że horyzont czasowy książki jest ograniczony do początków pontyfikatu Jana Pawła II. Dla mnie jest to jednak wielka zaleta, bo większość posoborowych reform miała miejsce w czasach, gdy dopiero co pojawiałem się na świecie.
A gdzie kupiłeśÂ Gregorius?
http://fronda.pl/tomek_torquemada/blog/wdrozmy_wreszcie_reformy_ii_soboru_watykanskiego
czyli...?
Od Marcina Dybowskiego czy od Marka Derewieckiego?