Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
poród naturalny po cesarce
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
A ja się wkurzyłam i napiszę co myślę:
nie cierpię ( w większości) lekarzy z pokolenia moich rodziców oraz tych młodszych wyznawców "medycyny akademickiej" czy jak to się nazywa.Wiadomo co się stało z milionami istnień ludzkich w ostatnich dziesięcioleciach.Kto im pomógł niezaistnieć... ( podkreślam, że piszę ogólnie )
Nierozpowszechnianie wiedzy na temat możliwości sn po cc uznaję za pochodną myślenia anty-life.Gdyby ktoś dał mi promyk nadziei to może nie miałabym ostatnich 2 cc.Wystarczyłaby jakaś drobna wzmianka w 1999 w Łodzi w Szpitalu na ul.Sterlinga, w 2004r na ul.Polnej w Poznaniu.
Wszyscy spotkani lekarze, moi rodzice, wujek ginekolog-położnik z Polnej tylko potrafili zastraszać nadużywając terminu "objawy zagrażającego pęknięca macicy".A moje ciąże były spokojne, nigdy nie brałam żadnych leków, żadnych przedwczesnych skurczy.Cykle mam długie więc 41tc czy 42tc to żadne "przenoszenie".Tyle, że nic się nie działo w terminie porodu.
Jestem rozżalona mimo upływu lat...
Zaden z 2 moich porodów nie był fizjologiczny, mimo, że tak bardzo chcialam rodzic naturalnie.
Mam pytania do Was dziewczyny
@Katarzyna czy podanie znieczulenie w momencie kiedy kobieta zaczyna przeć nie jest błędem lekarskim? Przy jakim rozwarciu szyjki nie powinno sie juz podawać znieczulenia?Po załozeniu znieczulenie na 40 min przed urodzeniem syna poczułam pierwszy taki skurcz
@Annabe i @Haku co byście zrobiły jesli zapis ktg dziecka świadczyłby, że moze byc niedotlenione? Czy to byłoby wystarczajace uzasadnienie do cc?
Hasło: "Zapis KTG świadczy o tym, że dziecko może być niedotlenione" jest bardzo pojemne - może oznaczać zarówno, że jest w istocie nieciekawie, jak i, że nie dzieje się nic odbiegającego od fizjologii. To trochę jak ze "stanem przedzawałowym" - nie oznacza nic ale brzmi bardzo groźnie...
A potem probowalabym rodzic sn po 3 cc
ale nie rozumiem co masz przeciwko kontaktowi skóra do skóry? wcale nie trzeba ani w trakcie ani potem karmic
Tak ale w wielu przypadkach to uczucie jest wynikiem presji społecznej na naturalny poród a potem naturalne karmienie itp, jeśli temu nie sprostasz wypadasz z gry. Też wiele razy niektórzy mi zarzucili, że nie postarałam się a lekarze za mnie urodzili dziecko, w tym przekonaniu żyła moja własna rodzina. Było mi przykro nie dlatego, że zgodziłam się 4krotnie na operację ale właśnie bo jestem nieakceptowana.
Honorato, nie chodzi o karmienie tylko mam awersję do zrywania ubrań. Ale przecież nie każda kobieta musi tak samo myśleć jak ja.
W moim przypadku to było trochę inaczej, kiedyś byłam po prostu gówniarą ( pełnoletnią co prawda) ale niedojrzałą emocjonalnie tj zalezną psychicznie od rodziców, teściów, dalszej i bliższej rodziny, na dodatek nie znającą swoich praw. Później sobie uświadomiłam, że co im do tego jak dzieci wyszły na świat, owszem mogą byc autorytetami w niektórych kwestiach ale nie są Bogiem.
Prowincjuszko, poleciałas teraz z fantazja. A jesli kiedykolwiek przyszłoby mi patrzeć na taka "rutyne" o jakiej Ty piszesz to zostaje tylko się cieszyć. Pierwszy raz słyszę stanowisko, ze komuś się to nie podoba.. Raczej do tej pory kobiety muszą w wielu szpitalach walczyć o to zeby po psn moc przytulić dziecko.. A co dopiero przy cc.
Zapewniam Cię, że koszty fizjologiczno-zdrowotne urodzenia naturalną drogą niedużego dziecka ułożonego pośladkowo albo niepowikłanego porodu bliźniaczego są dla matki znacznie mniejsze niż koszty cc. Warunek, to mądre wsparcie medyczne, które nie zaszkodzi w takim naturalnym porodzie. Współcześni lekarze prezentują właśnie takie podejście, jak Ty - w przypadku operacji czują, że mają kontrolę nad procesem porodu, w przypadku porodu naturalnego - nie potrafią zaufać naturze i nie potrafią też w rozsądny sposób jej poprawić.
Nie zamierzam się upierać, że natura zawsze jest mądrzejsza i poradzi sobie lepiej niż chirurg. Jasne, że natura się czasem myli (przynajmniej w ludzkim odbiorze). Ale ułożenie pośladkowe nie koniecznie jest pomyłką natury - ot, taki alternatywny sposób ułożenia nie uniemożliwiający naturalnego porodu. Szczególnie dziś, w dobie zaawansowanej diagnostyki, można dość dokładnie ocenić, czy dane dziecko jest w stanie bez trudu urodzić się z położenia pośladkowego, czy byłoby to dla niego lub jego matki zbyt dużym ryzykiem. Klasyfikowanie wszystkich dzieci ułożonych pośladkowo, czy wszystkich bliźniąt do cc nie jest uzasadnione.
Będąc trzykrotnie na ktg tym razem:
za pierwszym (pt- 7 dni po terminie OM) razem spotkałam młodą lekarkę - wg niej ktg było fatalne, płaskie, wskazujące, że z dzieckiem jest coś nie tak. Na usg wyszło, że płynu owodniowego jest za dużo - powyżej górnej granicy normy. Lekarka mnie nastraszyła, że dziecko umrze jak tylko wyjdę poza szpital. Chciała mnie zostawić na wywoływanie na patologii.
Smsowałam z @Katarzyną,po tym podjęłam decyzję, że nie zostaję. Było straszenie, wywoływanie poczucia winy i inne techniki presji. Nogi mi się trzęsły, ale wyszłam.
Za drugiem razem (niedz - 9 dni po terminie) spotkałam miłego pana doktora. Zapis był podobny, ciasny itp. Na usg wyszło, że z dzieckiem jest ok. Wody płodowe nagle w normie. Pan doktor zasugerował, że mogę zostać na patologii ale jak nie mam ochoty to zaprasza na następne ktg. Nie miałam poczucia winy.
Za trzecim razem (wtorek - 11 dni po terminie) znów spotkałam pierwszą panią dr. Zapis ktg był lepszy (bo dźgałam dziecko gdy nikt nie patrzył, zmuszając by się czasem przesunęło), na usg nadal wszystko w normie. Znów była presja, ale stanowczo odmówiłam pozostania.
Za każdym razem musiałam podpisać papier, że wychodzę na własne ryzyko. W czwartek (13 dni po terminie) pewnie bym już nie wyszła. Na szczęście poród zaczął się w środę sam. I urodziłam.
Ja myślę podobnie jak @Kerima - że kobiety mają pewną wizję porodu i jak poród od niej odbiega, pojawia się żal i jakieś niezadowolenie z siebie. Chyba chciałabym wiedzieć, że zrobiłam wszystko aby siebie i swoją wizję obronić. Wtedy łatwiej bym sobie wybaczyła.
Na przykład teraz mam poczucie, że stoczyłam bój o siebie i moje dziecko. I wygrałam. Myślę, że @annabe czuje bardzo podobnie - odczarowała swoje ciało i dała radę urodzić.