Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
"Andrzejkowe wróżby"
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
To że niektórzy traktują wiarę jako rodzaj magii też jest faktem i jest to równie złe jak spirytyzm. Oni wierzą w znaki nie w Boga.
Zarówno Bóg jak i szatan są osobami. To że nie mają do nas przystępu jeśli sami ich do siebie nie dopuścimy też jest faktem.
Jeśli wisi u mnie amulet demoniczny i jeśli o tym nie wiem nie ma to na mnie wpływu, ale jeśli o ty wiem to niejako przywołuję szatana. I otwieram się na jego działanie.
Edit: na zasadzie nie myśl o różowym słoniu.
skoro wiem to patrząc na taki amulet myślę o szatanie i przywołuję go. Jesteśmy tylko ludźmi i myślenie ze jesteśmy całkowicie wolni jest sprzeczne z naszą naturą i jest zwykłą pychą.
Takze dzięki Wam dojrzałam do postawienia granicy szkole :cool:
Zabralam dzieci z zabawy.
Dobrze mi z tym :shades:
Może kto jeszcze dorzuci jakieś przemyślenia.
dziś uświadomiłam sobie, że w całej szkole jesteśmy OSAMOTNIENI. :-S
Kilka dni temu na katechezie w 2klasie mówili o I przykazaniu. Syn wspomniał o wróżbach, no i przeszło do andrzejek, na co Pani mówi, że to tylko taki zwyczaj i jeśli w to nie wierzymy to jest ok @-) Syn tłumaczy, że jest katolikiem i nie obchodzi zwyczajów pogańskich... Chwila dyskusji i zadzwonił dzwonek.
Dziś przyjeżdżam po córę do I klasy. Pani (cudna kobieta!) mnie łapie i mówi, że córa powiedziała, że jutro do szkoły nie przyjdzie... Czemu? Bo w klasie impreza andrzejkowa. Wytłumaczyłam pani, że moje sumienie nie jest w stanie działać w trybie "Panu Bogu świeczkę, a diabłu ogarek". No... ona niby rozumie, ale presja rodziców co by andrzejki obchodzić.
Starsi to już przyzwyczajeni do takich akcji.
Mentalnie pogański kraj...
Nauczycielka zgodziła się oczywiście, ale czułam się jak kosmita, który odbiera dziecku "super zabawę".
Miałam dylemat, co do uczestnictwa w "zabawach andrzejkowych", (w sensie, ze może faktycznie , to tylko taka zabawa). Rozwiał mi je nasz proboszcz, ktory odradzał tego typu wróżby, nawet w formie zabawy (umotywował podając konkretny przykład). Więc nie posłałam. Również czuję osamotnienie w takich poglądach. Przygnębiające to.
"Wchodząc na terytorium wroga, choćby nieświadomie, jesteśmy na jego terytorium".
Bardzo mocno mi to w pamięć zapadło.
się od Boga, dlatego Pismo Święte zakazuje praktyk wróżbiarskich (por.
Pwt 18; Kpł 19). W Katechizmie czytamy: „Należy odrzucić wszystkie formy
wróżbiarstwa: Korzystanie z horoskopów, astrologia, chiromancja,
wyjaśnianie przepowiedni i wróżb (…) Praktyki te są sprzeczne ze czcią i
szacunkiem – połączonym z miłującą bojaźnią – które należą się Bogu.
"Jeżeli jednak
Objawienie chrześcijańskie nazywa grzech wróżbiarstwa grzechem bałwochwalstwa,
określanym także jako grzech duchowego cudzołóstwa, to mamy tu "zabawę w
cudzołóstwo" ze wszystkimi tego konsekwencjami. Dlaczego jednak "zabawa w
cudzołóstwo" w świecie ludzkim jest zasadniczo odrzucana, a w obszarze wiary,
religii tolerowana, a nawet afirmowana?"
Tylko raz w roku? Dla zabawy?
Nie mniej jak by przychodził Dziadek Mróz to nie widzę problemu. Dzieci są wyszkolone znają różnicę. A wejście Dziadka Mroza nie jest przeciw przykazaniom, to jest zupełnie inna płaszczyzna.
Nie mniej postaram się pisać od siebie.
tak poważnie...
czasem zaczyna się od zabawy, trafi na podatny grunt i rodzi się wiara... a może? a może coś w tym jest?
Dzieci nie są ukształtowane w pełni. Dzieci są chwiejne, niepewne... nie są ugruntowane i bardzo twardo stojące na nogach.