Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Zajęcia z angielskiego dla przedszkolaków- czy warto?
Chodziły wasze dzieci na prywatne zajęcia angielskiego w wieku przedszkolnym? Zastanawiamy się nad posłaniem 5 i 3-latka. U nas są zajęcia 2 razy w tyg. po 35 min. Czy warto posyłać dzieci na angielski przed rozpoczęciem szkoły?
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Komentarz
Nasz syn ma w przedszkolu angielski 2 razy w tygodniu po pół godziny (obowiązkowy dla wszystkich pięciolatków) i pojedyncze słowa zna po całym roku nauki.
http://rekowszkola.org/forum/index.php?action=vthread&forum=6&topic=774 ; - wpis użytkownika henat na dole strony.
Profesor Cieszyńska stoi nawet na stanowisku że nauka języka obcego w czasie gdy się kształtuje język ojczysty jest szkodliwy, bo dziecko kojarząc desygnat jedncześnie uczy się dwóch obrazów dźwiękoweych , co może spowalniać kojarzenie językowe.
Chyba że dziecko ma kontakt z osobą która tylko komunikuje się w innym języku , wtedy uczy się innego kodu do porozumienia.
Obserwuje ambitnych rodziców którzy mówią do dzieci po angielsku a do wszystkich innych mówią po polsku , strasznie mnie to denerwuje ale nie moja sprawaa.
Na podstawie tego, co napisałaś można by jednak wysnuć wniosek, że zajęcia (choćby w szkole językwej) z osobą, która mówi do dziecka tylko i wyłącznie po angielsku miałyby sens, niezależnie od wieku dziecka.
Wydaje mi się, że sytuacja, w której rodzic polskojęzyczny mówi do swojego dziecka tylko po angielsku jest bardzo sztuczna, i dziecko pewnie też tak to odbiera.
http://blog.centrumgloska.pl/2014/06/czym-sie-rozni-dwujezycznosc-dzieci-od-nauki-jezyka-obcego/
O szkodliwości też jest
...
Natomiast ja tez uwazam ze do szkoly nie warto, ale w domu sluchamy plyt, bajek, mowimy w zabawie po angielsku, daje to świetne efekty.
Stąd już lepiej jak uczą rodzice, nawet jak nie mają dyplomu
Taki maluch , wiadomo, ze nie opanuje wiele, ale jesli zobaczy, ze moze wykorzystac tych kilka zwrotow w praktyce, ze jest rozumiany, to otwiera sie na dalsze poznawanie jezyka.
Tak to dziala u nas. Tylko my utrzymujemy kontakty z anglojezycznymi przyjaciolmi i dla naszych dzieci sens rozwijania jezyka jest namacalny i realny.
lit.
niż dziewczynki na płatnych zajęciach w przedszkolu.
Tak ogólnie to nie jestem przeciw uczeniu dzieci języków, tyko widzę jak moja Asia (nie) umie angielskiego z przedszkola (2x30 min/tydz) a jaką ma wymowę francuską - a uczymy się nieregularne, w wolnej chwili spontanicznie + bajki.
Jeszcze jedna uwaga - jeśli ograniczymy się do słuchania piosenek z youtuba, bajek itp. - co jest bardzo pomocne, jak pisze Felicyta, w osiągnięciu swobody językowej itd. - to dziecko prawdopodobnie nadal nie będzie umiało się porozumieć. Owszem, będzie osłuchane itd. ale od początku potrzebna jest interakcja w obcym języku. I to jest niewątpliwie klucz do sukcesu, jeśli rodzic nie organizuje interakcji w obcym języku poprzez zabawę, dziecko może i będzie miało idealną wymowę, ale nie będzie umiało zapytać o podstawowe rzeczy. Wtedy z pomocą mogą przyjść zajęcia w szkole lub z korepetytorem, idealnie z nativem.
Ja do młodszej mówię po angielsku tylko (niedawno skończyła 2 lata). Rozumie biernie polecenia, niekiedy (bardzo rzadko) wtrąca angielskie słówka zamiast polskich. Pewnie gdybym się bardziej przykładał i więcej do niej mówił, to by aktywnie używała tego języka. Po polsku mówi bardzo dobrze.
Dodatkowo razem ze starszą (w trójkę) oglądamy Peppa Pig i systematycznie zadaję pytania i komentuję to, co się dzieje na ekranie. Plus piosenki z wyżej linkowanego kanału.
Kompletnie nie uznaję nauki języka w formie dominującej w szkołach. To jest strata czasu. Z perspektywy własnych doświadczeń, to widzę, że dużo daje:
- uczenie się definicji słów w danym języku (a niekoniecznie tłumaczenia na polski); dzięki temu nabywa się umiejętność opisowego oddawania znaczeń; nawet jak się zapomni słowa, to używa się znanych zwrotów do wyrażenia tego samego;
- uczenie się całych zwrotów,
- uczenie się gramatyki równolegle z tymi zwrotami (ćwiczenie przekształceń gramatycznych: ten sam zwrot w różnych czasach / trybach / osobach)
- uczenie się synonimicznych zwrotów (najpierw na bazie wykorzystania innych części mowy z poznanych zwrotów, potem dokładanie nowych zwrotów; celem jest zdobycie umiejętności wypowiedzenia tej samej myśli na wiele różnych sposobów).
U nas jest tak: od ponad roku bez przekonania kilkanaście min. dziennie mówię do dzieci po ang. Starsza 5l mało co rozumie, młodsza 3l rozumie więcej (lub dobrze udaje) i czasem (rzadko) zamiennie używa słów z ang. Jeśli ja z tymi moimi dziećmi nie pośpiewam to chyba musiałyby codziennie 30min słuchać żeby się nauczyć piosenki a tak bywało jak chorowały (nebulizacja przy bajce). Mimo to przekręcają słowa zasłyszane z youtube.
Od tyg. uczymy metodą deDOMO... działa o tyle, że zaczęły mówić do mnie zdaniami (bo metoda zakłada nagradzanie natychmiastowe za prośbę po ang.), średnio mi się podoba, że uczą się dla nagród. Tym bardziej, że inne rzeczy "naukowe" robią dla własnej przyjemności czy żeby komuś przyjemność sprawić. Ale, same z siebie mówią zdaniami, tego nigdy u nas nie było. Głównie zliczają i proszą o dodatkowe jedzenie
to zaczynij do nich więcej mówić, "wymuszając" odpowiedzi po angielsku. Wymuszanie u mnie polega na natychmiastowym tłumaczeniu odpowiedzi polskiej na angielski, co niekiedy skutkuje powtórzeniem przez dziecko po angielsku.
Np.:
- are we going out for a walk?
- z mamą?
- with mummy?
- tak, mummy...
Druga sprawa, to po prostu trzeba wałkować w kółko to samo i się nie zrażać, że się w kółko używa tych samych zwrotów. Moje kolejne hinty:
- wybierać konkretne czynności, przy których używamy angielskiego,
- samemu nauczyć się różnych sposobów komunikacji przy tych czynnościach,
- za każdym razem jak dana czynność jest wykonywana, używać angielskiego.
I nagle się okazuje, że nie mam pojęcia jak jest "robić kupę" po dziecięcemu, spuszczać wodę, podciągać majtki, wycierać tyłek, opuścić klapę itd.
A też jest przekorna, nie czuję żebym miała tyle autorytetu żeby na niej "wymusić".
Za to za kolorowe kamyczki i punkty na tablicy motywacyjnej... dzielnie powtarzaja całe zdania, stosują prośby z własnej inicjatywy, jeśli coś ma im skapnąć.
Przez poprzedni rok stosowaliśmy oprócz tego mojego okazyjnego gadania fiszki z Superkida, a to okolicznościowe na święta, a to o żarciu (warzywa, owoce), czy w związku ze spacerem - środki transportu. Także coś tam zapamiętały i rozumieją, ale absolutnie nie do czynnej komunikacji.
PS. Podręcznik DeDomo dostarcza taki słownik kontekstowy codziennych domowych sytuacji. Oczywiście wycierania tyłków tam nie ma... ale jakaś mniej intymna codzienność domowa jak najbardziej.
Gry jeszcze mi prszyszło do głowy, że można z dziećmi grać w gry językowe. Kuzynka mi polecała Adventure Island, ale to stare dzieje. Może teraz jest coś fajnego na topie.