Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Nie obchodzę Halloween
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
Swego czasu, w Newsweek opublikowano:
W Halloween składano ofiary z ludzi
"Warto popatrzeć na źródło tego święta, jak je pierwotnie obchodzono i zrozumieć co ono znaczyło. Otóż w noc z 31 października na 1listopad Celtowie szykowali się na czas zimowy, tzw. okres nocy. Druidzi odwiedzali podczas tej nocy domostwa i domagali się datków, jeśli ktoś im nie dał straszliwie go przeklinali. W dzisiejszych czasach przybrało to formę cukierek albo psikus. W czasie Halloween składano wszelkim bożkom, strzygom i demonom ofiary z plonów rolnych, zwierząt i niestety z ludzi."Po schrystianizowaniu Europy Halloween poszedł w zapomnienie, miejscami go oczywiście kultywowano, ale bardziej jako sentymentalne wspomnienie, aż nagle w ciągu ostatniego stulecia nastąpił jego renesans, wie pan kto go powrócił? Sataniści, tacy twórcy współczesnego satanizmu, jak Aleister Crowley czy twórca „Biblii Szatana”, Anton Sandor LaVey. Ten ostatni podkreślał zresztą, że Halloween, obok Nocy Walpurgii, to jedno z dwóch najważniejszych świąt satanistycznych. Proszę sobie wyobrazić, że w niektórych wspólnotach satanistycznych na 10 miesięcy przed 31 października płodzono dzieci, które w czasie Halloween było składane w krwawej ofierze szatanowi.
Odkąd w rodzinie umierają osoby bliskie z którymi przebywałam na codzień przez większość czesc życia to bardziej przeżywam wizyty na cmentarzu.
Nie rozumiem jak można w tym samym czasie wydurniać się na imprezie w trupie przebieranki.
Okropne to jest i narusza moją wrazliwosc.
Powinno organizować się wydarzenia z pozytywnym, dobrym przesłaniem a nie wzmacniać lęki nazywając to oswajaniem że śmiercią.
Mam wrażenie że ludzie w swej masie robią się coraz głupsi. Na szczęście nie wszyscy.
Tymczasem mam zagwozdkę: sąsiadka przed chwilą napisała czy nie przyszlibyśmy wieczorem do nich na halloween party. To niemiecka rodzina z kilkuletnimi dziećmi.
I co ja mam jej napisać? Że nie obchodzę? że wieczorem to idziemy na ostatni różaniec?
Powiedzieć wprost to ja się akurat nie boję, ale co byłoby z większym pozytkiem dla nich? jak myślicie?
Poza tym jestem strasznie przydepnięta wiadomościami sprzed dwóch dni z Itaewon, a to też temat okołohalloweenowy...
Napisz jej prawdę, umów się z nią za tydzień, normalnie na podwieczorek.
Człowiek, który wierzy w Boga i Bogu, korzysta z sakramentów, nie może wbrew swojej woli znaleźć się pod wpływem jakichś magicznych czy okultystycznych mocy. Oznaczałoby to, że zły duch jest silniejszy od Boga
ks. Damian Wyżkiewicz
https://wiez.pl/2022/10/29/chrzescijanom-nie-zagraza-halloween-a-magiczne-myslenie/
Zresztą to zależy od podejścia.
Nie wiem może ludzie już tak odlecieli z braku wiary że wierzą w andrzejkowe wróżby np. bo ja jako dziecko małe nawet uważałam że to taka zabawa tylko i większość moich koleżanek. I w lanie wosku, układanie butów i patrzenie w studnię uprawialiśmy z księdzem na grupie apostolskiej. Nikt wtedy nie traktował tego jako zagrożenia duchowego. Łącznie z księdzem.
Mnie bale wszystkich świętych śmieszą. A już jako forma reakcji na halloween to w ogóle.
Myślę że naturalny czas zadumy też jest ważny, zwłaszcza w obliczu krzykliwego heloween. Nie rozumiem czemu mamy światu i własnym dzieciom na siłę uświadamiać że chrześcijaństwo jest radosne. Jest. Ale ma też w sobie głębi i czas zadumy.
Zastanawiam się gdzie spotykacie te helloweenowe imprezy. Nie neguje że są. Tylko jakoś chyba mieszkałam w takich miejscach gdzie się nie odbywały a dzieci nie łaziły po cukierki.
Stawiam na indywidualizm. Może za mocno, ale nigdy do tej pory nie miałam problemu że dziecko moje czuję się inne niż pozostałe i że to jest powód do zmartwienia. Może kilka lat życia w innym kraju uświadomiło mnie i moim dzieciom że warto się różnić.
Wszystkich Świętych to święto tych zbawionych, więc jest impreza.
A 2.11 to Dzień Zaduszny, w którym modlimy się za wiernych zmarłych, i wtedy ich wspominamy.
Z uwagi na to, że wolne jest tylko 1.11 mamy dodatkową zbitkę.
My 1.11 świętujemy jako imieniny wszystkich, i tak - chodzimy na cmentarze, ale przypominamy o kolejności i znaczeniu tych świąt. Na niektóre groby chodzimy dopiero 2.11 lub tygodniu po, gdy można odpusty uzyskać - i wtedy wchodzimy w tę zadumę i refleksyjność.
Przeprowadziłam mały eksperyment
Dzień był ssssuuuuppper.
Babcia pozwoliła im zapalać znicze długą zapalniczką, w samochodzie słuchaliśmy muzyki i śpiewaliśmy, dostali od ciotek szyszki i pańskie skórki, które zjedli z kuzynostwem po obiedzie u babci w ogrodzie a potem bawili się w chowanego do wieczora.
Mam podobne wspomnienia z dzieciństwa. Spotkanie z kuzynami, dobry obiad, spacer na cmentarz i szelest jesiennych liści.
Nie to co Haloween, które w sposób nienachalny oswaja dzieci ze śmiercią...