Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
"Bog czyli wielkie zlo" (cyt. Onet.pl) Przestaje tam zagladac.
Konto skasowane na prośbę użytkownika.
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Komentarz
Proponuje także bojkot tych, kótrzy objęli patronat nad tą bluxnierczą książką:
TV Planete, Polityka", "Świat Nauki", "Wiedza i Życie" oraz portal racjonalista.pl.
A tamte dyrdymałki traktować tak jak na to zasługują, naszej prawdy nikt nam nie odbierze, jak jej sami nie oddamy.
Dopiero byśmy się mu przysłużyli - zostałby ogłoszony męczennikiem za sprawę.
A tak poważnie Kościół katolicki istnieje ponad 2 000 lat, przeżywał wzloty i upadki.
Beszczeszczono Kościoły i groby świętych, mordowano księży, zakonnice i wiernych a On wciąż trwa i trwać będzie dopóki zostanie choć jeden sprawiedliwy.
I żaden pseudonaukowiec nie jest wstanie zniszczyć naszej wiary.
Robienie wokół tej sprawy szumu i rozpętywanie zbędnych dyskusji na ten temat jest najlepszą reklamą dla pana Richarda Dawkinsona i właśnie jemu o to chodzi - ja do tego ręki nie przyłożę. sic.
a na onecie juz następny artykuł w miejsce Dawkinsa - "Wyjdź za milionera';)
Dziś każdy z użytkowników onetu będzie miał przyjemność dowiedzieć się jaki rzekomo jest Bóg.
a żeby przeczytać długi artykuł Dawkinsa musi mi się. chcieć (ja już zresztą czytałam podobny, tez jego autorstwa, więc mi nie zaszkodzi specjalnie), nie ma tak łatwo, że to co spenetruje komputer od razu wejdzie do mojej głowy.
tak było jest i będzie
Mario masz rację, o to samo nam koniec końców chodziło:))
Ja jestem osoba poszukujaca, funkcjonująca na obrzeżach Kościoła, ale dylematy, a raczej argumenty za "złem" Boga, tudziez mające potwierdzic jego nieistnienie spotykałam w dyskusjach na przełomie podstawówki i liceum. Dla mnie zenada, że wybitny naukowiec uzywa w rozmowie argumentów taksiarzy.... Przynajmniej w pierwszej części artykułu.
Czego więc się boicie? Przeciez tez zestaw agrumentów przeciw zna każdy, a smierc Boga była juz ogłaszana wiele razy
aleś mnie przyłapała, prawdziwy belfer z Ciebie;))
ale obecność racjonalisty.pl tutaj to i tak prowokacja
Trzeciego dnia obudził się ze śpiączkiâ??
Badacz i ekspert od analizy DNA Miguel Lorente broni tezy, że Jezus nie umarł na krzyżu, tylko zapadł w śpiączkę
Jego zdaniem wydarzenie, które od dwóch tysięcy lat w przekonaniu miliardów ludzi oznaczało zmartwychwstanie Mesjasza, w rzeczywistości było efektem pewnego biologicznego zjawiska, występującego w naturze, choć bardzo tajemniczego.
"A trzeciego dnia powstał z martwych". Ten znany werset Nowego Testamentu mówiący o zmartwychwstaniu Jezusa z Nazaretu może stracić swoje dotychczasowe znaczenie, jeśli potwierdzi się hipoteza, którą lekarz sądowy Miguel Lorente prezentuje w swej najnowszej książce.
Uważa on, że Jezus zapadł w śpiączkę, stan podobny do śmierci, i dlatego rzymscy żołnierze uznali go za martwego. Kiedy Józef z Arymatei zdjął go z krzyża, konający odzyskał oddech, dotychczas zaburzony z powodu pozycji, w jakiej się znajdował, i krew zaczęła z powrotem krążyć po całym organizmie. Później do obmycia ciała użyto substancji leczniczych, które pomogły przywrócić ukrzyżowanego do życia.
Miguel Lorente przedstawił swoje przemyślenia w książce "42 d?as. An??lisis forense de la crucifixión y resurrección de Jesucristo" (42 dni. Analiza ukrzyżowania i zmartwychwstania Jezusa z punktu widzenia medycyny sądowej). â?? Specjaliści z FBI, z którymi pracowałem, polecili mi sporo bibliografii i poradzili, od jakich badań zacząć. Po pierwsze trzeba było ocenić autentyczność Całunu Turyńskiego. Znalazłem dowody, które wskazują, że nie jest on sfałszowany i że owinięto nim żywego człowieka. Kiedy to stwierdziłem, podjąłem próbę zastosowania wiedzy naukowej w kontekście historycznym â?? wyjaśnia Lorente.
Jako badacz Miguel Lorente ma świadomość, że w tamtych czasach zjawisko medyczne, o którym mowa, postrzegane było jako cud, ale dziś już nie. â?? Zostałem wychowany na katolika, ale uważam, że trzeba szukać wyjaśnień zjawisk ponadnaturalnych, chociaż zdaję sobie sprawę, że wiele osób uzna to za atak. Chcę podkreślić, że nie o to mi chodzi i że traktuję tę sprawę z najwyższym szacunkiem. Po prostu poddaję jeszcze jeden element pod rozwagę â?? zapewnia.
42 dni, do których odnosi się tytuł książki, to czas, jaki upłynął od dnia ukrzyżowania Jezusa, do chwili, gdy całkowicie zniknął on z życia publicznego â?? czy to dlatego, że umarł naprawdę, czy też z tego względu, że zaszył się w jakimś ustronnym miejscu â?? gdy tymczasem chrześcijaństwo stawiało pierwsze chwiejne kroki, powołując się na jego cudowne zmartwychwstanie. "To zdarzenie sprawiło, że apostołowie i zwolennicy Jezusa, rozproszeni po jego pojmaniu, znów się połączyli" â?? mówi Lorente w swej pracy.
Miguel Lorente analizuje wszystkie urazy, jakich doznał Jezus począwszy od chwili aresztowania. Na początku, jeszcze w ogrodzie Getsemani, cierpiał na hematidrozę (krwawy pot) ze strachu przed tym, co go czekało. Później otrzymał czterdzieści uderzeń biczem ze skórzanych rzemieni zakończonych kulkami, które zadały mu 120 ran. Do tego doszła korona cierniowa i samo ukrzyżowanie, które zdaniem lekarza musiało wywołać głęboki szok. Na to nałożyła się utrata krwi i innych płynów fizjologicznych, a w rezultacie znaczne odwodnienie.
Ponieważ Jezus przez wiele godzin pozostawał bez ruchu, nie należy się dziwić, że strażnicy uznali go za zmarłego i nie połamali mu nóg pałką, co zwykli robić, by przyspieszyć śmierć skazańca. Zamiast tego przebili mu bok włócznią. Ślady wszystkich tych ran znajdują się na Całunie Turyńskim, w który, jak wyjaśnia Lorente, Jezus był owinięty, spoczywając w grobowcu rodzinnym Józefa z Arymatei.
Przed pochówkiem ciało zostało obmyte, w wyniku czego rany były czyste i bez strupów. Dopiero potem owinięto je w całun, jak wykazały przeprowadzone badania. Materiał został uprzednio nasączony mirrą (mającą działanie przeciwzapalne, antyseptyczne, przeciwbólowe i gojące) oraz aloesem (o właściwościach podobnych jak mirra, a prócz tego zapobiegającym zakażeniom).
Działanie tych substancji oraz masaż przy obmywaniu miały działanie terapeutyczne, które na pewno przyczyniło się do przywrócenia funkcji życiowych w ciele. Ślady na płótnie wskazują, iż owinięty w nie człowiek nie miał typowego stężenia pośmiertnego, temperatura jego ciała była inna niż u osób zmarłych (w przeciwnym razie na całunie nie odbiłby się jego wizerunek), a plamy krwi bardziej świadczą o życiu niż o śmierci.
â?? Kiedy ciało złożono w miejscu spoczynku, ktoś zauważył, że Jezus żyje â?? mówi dalej badacz. Wtedy przeniesiono go w inne miejsce, aby tam się nim zająć, zanim Piłat wyda rozkaz zapieczętowania grobu. Po trzech dniach od rzekomej śmierci Jezusa z Nazaretu zaczęto rozgłaszać wiadomość, że pokonał on śmierć. Przez następne 42 dni apostołowie, początkowo obawiający się represji, zaczęli głosić jego zmartwychwstanie i utorowali drogę nowej religii.
Całun Turyński wciąż otacza wiele tajemnic i również je Miguel Lorente stara się rozwikłać. Przede wszystkim uważa, że zachowano tę tkaninę, ponieważ stanowiła cenną pamiątkę. Twierdzi również, że analiza zawartości węgla C 14, na podstawie której określono okres powstania całunu na XIII lub XIV wiek, nie jest wiarygodna, ponieważ próbki poddane badaniu przetrwały pożar, a to mogło zmienić ich właściwości.
Dużo bardziej tajemniczy jest sam widoczny na płótnie wizerunek ludzkiego ciała widzianego z przodu i z tyłu. Przez całe wieki próbowano znaleźć dla niego logiczne wyjaśnienie. Stwierdzono, że plamy krwi odpowiadają urazom człowieka, który uprzednio został ubiczowany, a następnie przybity gwoździami do krzyża. Na płótnie widać również ślad rany w boku, zadanej włócznią.
A jak to się stało, że wizerunek odznaczył się na płótnie? Lorente wyjaśnia, iż Całun nasączono wcześniej aromatycznymi olejkami, które w połączeniu z krochmalem wywołały różne przebarwienia. Później ciało przeleżało wiele godzin owinięte w płótno. Wizerunek powstał w wyniku procesu, który zaczął się w tym właśnie momencie i trwał nadal, kiedy całun wyłożono do wyschnięcia na słońcu. Wtedy olejki odparowały i zaszła reakcja, która zmieniła strukturę powierzchniowych włókien, umożliwiając pojawienie się śladów w miejscach, gdzie ciało miało bezpośredni kontakt z płótnem.
Chciałam wkleić link, ale nie wyszło
W sumie sami uczniowie byli przeciez zdumieni tym co się dzieje. Oni naprawde przeżyli śmierć Jezusa i w nią uwierzyli. Czyli byli pierwszymi, którzy mimo słów Jezusa zapowiadających zmartwychwstanie w nie najpierw nie uwierzyli.
Potem się ukrywali - mimo, że Jezus im sie ukazał, spotykali sie z nim. Według tezy artykułu samo zobaczenie Jezusa powinno spowodowac, że uczniowie podnieśli głowy wysoko i ruszyli nauczać o zmartwychwstaniu i prezekazywać nową wiarę.
Ale tam stało sie coś innego, dziwnego - po 40 dniach oni się nagle zmieniają, tracą strach zyskują odwagę i pewność. Dopiero wtedy ida nauczać - jeśli Chrystus nie zmartwyswtał próżna jest nasza wiara, mówią.
Czyli może trzeba otrzymać to coś z góry, pewność, dar, czasami wcześniej trzeba przeżyć żałobę, wcale droga może nie być taka prosta do pewności i poczucia, że zmartwychwstanie jest. .
Można sie obrazic, a mozna i tak:
zebrać argumenty przeciwne, wydac książkę, odeprzec argumenty "ze swadą i humorem" - to z recenzji (i jeszcze na tym zarobić;)
Bóg nie jest urojeniem
(wstęp abp Życiński)
Ale wydaje mi się, że sięganie po dowody empiryczne w dowodzeniu przeciwko autentyczności Ewangelii dowodzi tylko jednego: Pan Dawkins nie spotkał żywego Boga w swoim życiu. No więc generalnie nie wie, o czym mówi, choć to, co mówi, może wielu wydawać się sensowne i racjonalne.
No ale co ja zrobię, że Ewangelia i cuda nie są racjonalne dla chemika
Jak ktoś tego nie rozumie, to niech się zajmie naukowo reinkarnacją - ją latwiej udowodnić niż nieistnienie Boga:boogie:
W to, że Boga nie ma...
Przeczytaj jeszcze raz uważnie post ZIBIEGO, a propos palenia na stosie, napisałes, że jesteś osobą inteligentną....
A co do mojego komentarza, odnośnie artykułu, to daruj, ale jeżeli oxfordzki naukowiec jako główny argument przeciwko Kościołowi rzuca zakaz prezerwatyw a Afryce, to chyba nie wspiął się w tym momencie na wyżyny intelektu. Mam nadzieję, ze w sojej książce użył innej argumentacji. Ksiązka lezy u mnie na półce i czeka na odpowiedni moment....
i to mnie umacnia w przekonaniu,że posłuszeństwo autorytetom Kościoła nie jest jedynie słuszną postawą chrześcijańską.
A jakiej reakcji Boga byś oczekiwała? że te osoby co były nieposłuszne wpadną pod samochód, albo zachorują, spali im się dom, dzieci będą głodować? Bóg błogosławiąc im mimo wszystko cierpliwie pokazuje im, że ich kocha i czeka aż zrozumieją swój błąd i się nawrócą.
Dzięki Bogu Bóg jest miłosierny :bigsmile:
poza tym nie uważam ,żeby kogoś Duch święty nagradzał w sensie-grzeczny byłeś to ci dam.a ty byłeś niegrzeczny, to teraz sobie proś aż zachrypniesz, a i tak nie dostaniesz.
, nie zrozumiałyśy się.mówię o ludziach,którzy nie byli ,,przepisowo wierzący"a jednak w trudnej dla nich chwili uwierzyli,modlili się i zostali wysłuchani.
nie oczekuję,żadnej reakcji Boga.staram się rozumieć to co mi daje,a raczej staram się odgadywać co mam zrozumieć przez sytuacje ,które stawia na drodze mojego życia.
cieszę się,że Bóg jest Bogiem miłosiernym.gdyby było inaczej nie można byłoby min.zgrzeszyć przeciw II przykazaniu,bez natychmiastowej kary
cóż, no ,nie chciałm być dosłowna ale trudno dojaśniam. chodziło mi o : w żadnym razie nie mam zamiaru grzeszyć świadomie ,udając że wcale tego nie robię.teraz dobrze?
a kwalifikacje chociaż posiada???
>Mam wrażenie, że spacerujesz niebezpiecznie blisko jednego z grzechów przeciw Duchowi Świętemu, który brzmi: Grzeszyć licząc zuchwale na miłosierdzie Boże.<
formułka z katechizmu, ale wtręt o spacerku w kierunku grzechu już Twojego autorstwa, diagnoza via internet - jakby nie było
nie wiedziałam, że forum ma az taka moc, że i grzechy mozna tu wyznac (
Ale podobnie jak Maciek - odradzam planowanie rewolucji w nadziei na niezłe żarcie.
Warto pamiętać, że każdy akt nieposłuszeństwa kaleczy Kościół. Ostatnim pięknym i heroicznym przykładem posłuszeństwa w Kościele - i tu przepraszam za haniebne upolitycznienie dyskusji:) - była historia książki ks. Isakowicza-Zaleskiego.