Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Dyzury dzieci w domu
Konto skasowane na prośbę użytkownika.
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Komentarz
To właściwie tyle, kolejna córka (2,5 roku) raczej "asystuje i nadzoruje" domowe obowiązki.
Może częstsze zmiany obowiązków byłyby bardziej motywujące?
a jakby tak zrobić mu kolorowy plan tygodnia z zaznaczonymi dyżurami. codziennie coś innego
kurcze, tez tak u mnie zrobię! pomysł się mi spodobał
Rozładowują zmywarkę, wynoszą śmieci, nakrywają do stołu . Starszy syn odkurza- młodszy choć ma 11 lat nie robi tego bo ma astmę i alergię i odkurzanie by mu szkodziło. Dusi się nawet jak za szybko wejdzie do pokoju po odkurzaniu. Są też dyżury na chodzenie po pieczywo.
To ja dziś będę robić za Kłapouchego i powiem, że to się sprawdza pod warunkiem, że to Ty pilnujesz tego grafika i najlepiej, jak nagradzasz za wykonaną pracę.
U nas idea padła po miesiącu, bo się wszyscy z wszystkimi pokłócili, każdy pilnował drugiego, czy wykonał swoją robotę, ale sami do pracy jakoś się nie garnęli...
Poddałam się, ja słaba psychicznie kobieta jestem i lubię święty spokój.:shamed:
Teraz rozdzielam prace według potrzeb- trzeba zetrzeć podłogę w kuchni- szukam kogoś, kto by to zrobił. Ostatnio ze stałych zajęć mają pranie skarpetek- każdy wieczorem pierze swoje, bo chodzą bez kapci po domu i skarpety zadeptane są na amen. Powiedziałam, że dopóki nie nauczą się nosić kapci- będą prali skarpety.
Skarpety piorą ale kapci nie noszą...
A mnie ręce opadają!
a u nas pewnie narazie jakieś małe rzeczy do zrobienia będą. poza tym i tak pilnuję, więc co mi tam.
chociaz , z drugiej strony, systematyczność nie jest moją mocną stroną:shamed:
U nas też tak jest, zapominałam drukować grafików, ciągle coś komuś wypadało, a przede wszystkim teksty "odkurzę, jak J zbierze ze stołu, sprzątne w pokoju, ale dopiero jak inny zrobi coś tam" po prostu doprowadzało mnie to do szewskiej pasji, więc teraz też rozdzielam , wiem że to dużo gorsze niż dyżury, bo nie uczy obowiązkowości, tylko działania na rozkac, będziemy musieli wrócić jednak do dyżurow.
Następy etap będzie taki, że starsze będą miały dyżury łazienkowe, a młodsze zmywarkowe.
Ja po "ich praniu" też wrzucam do pralki, czyli chłopcy właściwie odwalają pranie wstępne. Bez tego skarpety wychodzą z pralki równie czarne, jak wchodzą.
I dementuję tym samym pogłoski, jakoby istniał proszek, który sobie z zapapranymi skarpetami poradzi!:cool:
Mój syn potrafi na podwórko wyjść w samych skarpetach, choć na krótko bo żwir kłuje w nogi...
A może kupuj im po prostu czarne skarpety?
U nas dyżury zaczynają się na poważnie od ok.10 roku życia - głównie sprzatanie domu, zmywanie naczyń, bo zmywarki u nas niet.
Grafik oczywiście jest i pilnują się nawzajem bo dyżury są rotacyjne, i co jedno zawali to następca musi za niego zrobic i wtedy ten poprzednik ma przechlapane. Ale od początku tak słodziutko nie było, trzeba było rozkręcić.
Poza tym to są dziewczyny, z Jaśkiem nie jest tak łatwo (czwarty, 11 lat), bo jak mu się nie chce to płacze rzewnymi łzami:bigsmile:, ale już coraz sprawniej wdraża się, poza tym starsze siostry nie popuszczają
:cx::cx::cx:
http://www.allegro.pl/item1033276064_magnetyczna_tablica_obowiazkow_hit_dzien_dziecka.html#gallery
wstawiać pranie - ładuje do pralki i włącza, potem też wyjmuje mokre do miski;
przy wieszaniu prania - podaje z miski a ja rozwieszam a jeśli akurat były prane ubranka dzieci, to ona rozwiesza swoje, a ja antkowe;
w czasie odkurzania - odkurza swój pokój;
kiedy wycieram kurz - wyciera dostępne jej szafki i krzesła z kurzu;
segreguje sztućce po wyjęciu ze zmywarki, gdy ja wyjmuję naczynia;
odnosi do kuchni kubki;
układa buty w przedpokoju;
porządkuje po sobie zabawki i często zbiera też grzechotki młodszego brata;
wczoraj rozkręciła z tatą kołyskę, z której Antek wyrósł - mąż tylko luzował jej śrubki a ona już do końca wykręcała
To wszystko oczywiście robi "towarzysząc". Nie lubi być sama i robić czegoś sama, ale to i tak cieszy, że chętnie pomaga, ale to chyba dość typowe dla 3 latków.
:bigsmile:
Zaganiam do prac porzadkowuch tego kto akurat jest pod ręką
Np robię obiad i akurat podchodzi mój syn który lubi długo gledzic to go angażuje w rozkładanie talerzy żeby nie gadał bezsensu z pustymi rekami.
A jak się najem i wkoncu sobie siądę na sofę a córka się nawinie to wkłada brudne talerze do zmywarki..jak zaczyna jeczec "dlaczego ona" i coś tam...to zachęcam żeby zawołała siostry to im szybciej pójdzie
U nas stale wydaje dzieciom komendy
Idź umyj zęby, ubieraj się, załóż buty, czapkę, kurtkę...
Normalnie te moje dzieci bez komendy nic nie zrobią ..Z jednej strony fajnie, że się słuchają i robią ale jednak porządanym zjawiskiem jest żeby robiły te wszystkie czynności same np. na hasło " za pół godziny wychodzimy do szkoły"
Robimy zdjęcie dziecka jak wstaje z lozka, jak myje zeby, jak się ubiera itp.
Przyklejamy zdjęcia na karton.po kolei z numerkiem co pierwsze drugie, trzecie
Dziecko się cieszy, że ma swoją instrukcje
Zawieszamy np w przedpokoju i sobie patrzy co ma zrobić rano i robi. Magia.