Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
"Trzy prawdy o piekle"
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
A dlaczego ten Pan zawołał ich później niż innych, to już jego sprawa. Liczy się to, jak ludzie zareagowali na jego wezwanie.
Dzisiaj Kościół naucza tak samo, ale używa jednak innej formy.
Do zbawienia umiłowanie Boga ponad wszystko wystarczy, ba jest prostą drogą do świętości.
Problem leży w tym, że współczesny człowiek wypaczył rozumienie słowa MIŁOSC - ten stan utożsamia z uczuciami.
> To co nas zbawia to najdroższa krew Jezusa Chrystusa oraz Boże miłosierdzie. Sama, choćby największa dobroć, nikogo nie zbawi, gdyż zbawienie jest przede wszystkim Bożym darem, a nie ludzkim wysiłkiem. <
Dokładnie tak, ale teraz odnieś to do chrześcijaństwa.
Widzimy więc, że zbawienie jest darem, darmo danym, nie można sobie na nie zapracować. Nie można wysłużyć go sobie pobożnością.
Jedyne czego Bóg od nas pragnie, to naszej odpowiedzi na Jego miłość, a kto umiłuje Boga i zawierzy Mu się bez reszty, ten mocą Jego Ducha będzie wierny Ewangelii, a jeśli nawet zdarzy mu się pobłądzić, to dzięki Synowi ma możliwość podniesienia się z każdego upadku.
Nauka naszego Kościoła mówi, że z piekła nie można się nawrócić, tak jak nie może nawrócić się już szatan - nie dlatego, że Bóg tego nie pragnie, on jest przecież absolutną Miłością i pragnął by mieć blisko siebie wszystkie Stworzenie. Niestety - Jego Wszechmoc jest bezradna wobec wyboru jakie Stworzenie dokonuje, On nie może uczynić nic co łamało by wolę, jaką Stworzenie zostało obdarowane.
Gdyby chciał siłą przyciągnąć ku sobie kogoś, kto zdecydowanie się od Niego odciął, to musiał by zadać gwałt, a wtedy byłby antytezą Miłości.
Prawdopodobnie nasza miłość na Drugim Brzegu już będzie bardziej Boża, a mniej ludzka, czyli co najwyżej wraz z Nim będziemy uczestniczyć w żalu nad potępionymi.
TAM wszystko już wygląda inaczej i Boże myśli stają się naszymi myślami.
sposób, że nikt nie bedzie potępiony na wieki a i tak jest sie czego bac
bo trzeba zadośćuczynic, odpokutować to co źle uczyniliśmy w czyśccu. <
Jak już powyżej wspomniałam, Bóg jest Miłością i bardzo pragnie naszego zbawienia, dlatego też dokłada wszelkich możliwych starań, abyśmy mogli Go POZNAC, cierpliwie kołacze do naszego serca i nawet największy grzesznik ma możliwość do Niego powrócić.
Tak sobie czasami myślę, że chyba łatwiej jest się nawrócić komuś, kto jest po uszy zanurzony w bagnie grzechu, aniżeli porządnemu - w swoim mniemaniu - człowiekowi.
Nie jesteśmy w stanie zadośćuczynić popełnionej w życiu podłości, to może zrobić jedynie Pan, my co najwyżej możemy dokładać starań w naprawieniu co popsuliśmy - niestety wiele spraw jest już nie do naprawienia ludzkimi siłami.
Czyściec nie jest odpowiednikiem kryminału - jest stanem duszy, a nie konkretnym miejscem; stanem, w którym dojrzewamy do życia we Wspólnocie Miłości Nieba.
Niebo ma wymiar wspólnotowy - to nie jest moje sam na sam z Bogiem, a właśnie Bóg i Wspólnota zbawionych, w relacji jaką ma teraz między sobą Trójca Swięta.
1. Dokładnie kto się zbawi, a kto nie wie jedynie Bóg.
Niemniej o szansie zbawienia mówią konkretne dokumenty Kk i jest tam wyraźnie powiedziane, że takową szansę ma każdy człowiek bez względu na to, czy formalnie przynależy do Kościoła czy nie.
2. Nie jest prawdą, że obecnie nie mówi się o piekle i szatanie - na ten temat jest mówione dość dużo, ale aby to usłyszeć nie można poprzestawać na wysłuchaniu homilii podczas Mszy św.
3. Ja jednak preferuję wiarę świadomą - Bóg obdarzył nas rozumem i zachęca, aby go używać.
Najczęściej ci co to nie "wgłębiają się" mają galimatias na płaszczyźnie nauczania Kościoła, czego dałaś już przykład.
Poza tym - chrześcijanin jest powołany do tego, aby świadomy swojej wiary głosił ją wobec innych.
Mówił o tym nawet ostatnio papież Franciszek.
Jeśli ktoś "nawróci" się dlatego, że nie ma możliwości (zewnętrznego) grzeszenia w pewnych aspektach, to taki człowiek pójdzie do piekła.
---
Buddysta urodzony i wychowany w buddyzmie, nieznający chrześcijaństwa jest ateistą, bo buddyzm nie uznaje istnienia osobowego bóstwa.
"szukajcie prawdy, a prawda was wyzwoli"
"kto szuka ten znajdzie"
"Ja jestem drogą, prawdą i życiem"
Wystarczy chcieć - szczerze pragnąć prawdy.
Tutaj dla jasności warto by zdefiniować to "pragnąć" - jak powiedział pewien mason, że "gdyby miał do wyboru najczystszą prawdę i poszukiwanie prawdy, to wybrałby poszukiwanie..." - czyli wcale nie pragnął prawdy.
A czego Ty naprawdę pragniesz?
i spróbuj sobie wyobrazić, że twoje poznanie na tym świecie jest wieloma rzeczami ograniczone (czułością zmysłów, sprawnością umysłu, zranieniami natury ludzkiej, osobowości, czasem, przestrzenią, itd., etc. ...)
i wyobraź sobie, że kiedyś zobaczysz bez ogródek grzechy swoich "bliskich" i ich prawdziwe (często egoistyczne) intencje, zamiary, zrozumiesz ukryte przyczyny tego, co Cię w życiu spotkało - założę się, że w wielu przypadkach baaaaaaaaardzo się zdziwisz - i będziesz wtedy wiedzieć, kto naprawdę jest Ci bliski;
a kto jest... zdrajcą (?)
Nikt nie twierdzi, że żałosny los potępionych to powód do radości. Bóg z pewnością ubolewa nad tym, że część jego dzieci, które z miłosci stworzył, obróciły się przeciw niemu.
Łatwo to sobie wyobrazić - człowiek podobnie będzie się czuł, jeśli jego dziecko się zbuntuje, odrzuci to czego je nauczył i doświadczy krzywdy/bólu z ręki własnych dzieci. Przecież to się zdarza - i nie ma na to rady...
Nie da się zmusić do miłości.
***
Ten gość jest świetny - już się samym Bogiem czuje
Sugeruje nam, że jest bardziej nieomylny aniżeli papież.
1. Dziewczyno - jeżeli ktoś ma autentycznie wiarę, to jej nie straci.
2. Wiara bezrozumna jest psu na budę.
3. Stary Testament rozważa się poprzez kontekst Nowego Testamentu.
4. Poznawaniu nauki Kościoła należy poświęcić całe życie, a nie zatrzymywać się na tym czego na religii uczono.
5. Nie lamusie, a limbusie.
6. Tutaj nie chodzi o nasze wyobrażenie o Bogu, a poznawanie tego co Kościół - w czasach jakich żyjesz - naucza.
Wszystko znajdziesz w dokumentach Kościoła, a jak nie potrafisz, to polecam rekolekcje ignacjańskie.
Właściwe pytanie nie brzmi "gdzie?" lecz "kiedy?"
Miłosierdzie jest w czasie próby i wyborów - czyli podczas życia na Ziemii. Do ostatniej chwili życia na tym świecie jest miłosierdzie. Po tym czasie jest sprawiedliwość.
> Należysz do ludzi, którzy już usłyszeli o ewangelii, więc się nie wykręcisz niewiedzą. <
Nie wystarczy samo "usłyszenie o Ewangelii", aby zbawienie utracić Boga najpierw trzeba POZNAC, a następnie świadomie i dobrowolnie odrzucić.
Dusze w piekle są w tej samej sytuacji co szatan - nienawidzą Boga i Jego pomocy NIE CHCĄ. To jest kwestia własnego przewrotnego wyboru.
1. Prawda o Bogu jest niezmienna - z tym, że w różnych epokach jest różnie przekazywana, w kontekście mentalności ludzi żyjących w danym czasie.
Zarazem Kościół - pisałam już o tym wielokrotnie - nie stoi w miejscu, dojrzewa w POZNAWANIU głębi Objawienia.
2. Teoria powszechnego zbawienia jest błędna. Prawdą jest natomiast, że każdy człowiek ma możliwość się zbawić, tylko od niego zależy co wybierze.
A kto się ostatecznie zbawił lub potępił wie jedynie Bóg - żaden człowiek nie może o tym autorytatywnie się wypowiadać.