Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Nieodkładalne dziecko
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
Poza tym mam doświadczenie, ze strasznie duzo energii sie traci na wyszukiwanie co temu dziecku jest i wymyslniu sposobów jak sobie z nim poradzić. Łatwiej i szybciej jest dostosować resztę rodziny do tego dziecka, zrobić reorganizacje obowiązków, polowe rzeczy w ogóle odpuścić, i rok minie nawet nie zauważysz kiedy
i potem hasło: co znowu zjadłaś, dalej ryczy, ciagle płacze, już nigdy więcej dzieci one tylko płaczą itd.
przy pierwszym byłam załamana, ryczałam razem z nią dniami i nocami, ciągle o coś byłam obwiniana przez siebie i przez rodzinę i znajomych którzy mieli grzeczne dzieci
na szczescie do drugiego mam więcej cierpliwości i wiem że nie płacze by zrobić mi na złość
czasem mnie denerwuje zwłaszcza jak wyje kiedy ją noszę, tulę itd. wtedy już jestem autentycznie zła że robię wszystko by jej pomóc, a ona i tak wyje
właśnie usypiam młodszą ( od godziny) a starsza ma atak pt: "chceeeeeeeeeeeeeeeeem" i ryk i sik i rzyg
jej ale jestem spokojna, jeszcze pół roku temu bym ją ...
no to jestem, usypiamy się dalej
15:23
Podziękuj
Hania tylko tym mitem zarażeni są np. mężowie
i potem hasło: co znowu zjadłaś, dalej ryczy, ciagle płacze, już nigdy więcej dzieci one tylko płaczą itd.
przy
pierwszym byłam załamana, ryczałam razem z nią dniami i nocami, ciągle o
coś byłam obwiniana przez siebie i przez rodzinę i znajomych którzy
mieli grzeczne dzieci
na szczescie do drugiego mam więcej cierpliwości i wiem że nie płacze by zrobić mi na złość tylko coś jej jest i muszę pomóc
czasem
mnie denerwuje zwłaszcza jak wyje kiedy ją noszę, tulę itd. wtedy już
jestem autentycznie zła że robię wszystko by jej pomóc, a ona i tak wyje
Wiem, wiem, inni potrafią napsuć krwi... Ale ja mam zlew na innych co raz większy (w pierwszej ciąży i po urodzeniu pierwszego się bardzo rzucałam i wkurzałam i przejmowałam, teraz w ciąży jestem o niebo spokojniejsza i puszczam komentarze mimo uszu, mam nadzieję, że po urodzeniu mi to zostanie) i dla samej siebie i swojego spokoju sobie przypominam o tym micie i utrwalam, żeby być jeszcze odporniejszą na komentarze innych.
Panowie, apeluję, chwalcie swoje żony.
edit: znaczy, mój tak nie mowi i chwali. I dzięki temu jakoś żuję te różne pyszne rzeczy.
zwłaszcza jak zaraz po tym jest jeszcze tekst o butelce bo na niej napewno płakać nie będzie i będzie spać
P.S. odłożyłam po raz 4, ale po minucie wzięłam lulam dalej
na jutubie są godzinne nagrania
Ja wiem, że tak też może być (mój pierworodny też najgorszym przypadkiem nie był - u niego najgorszy był 2 miesiąc, pierwszy cały przespał, bo miał żółtaczkę, a potem stopniowo mu się poprawiało i coraz chętniej leżał sobie), ale wolę się nastawić, że trzeba dużo cierpliwości i że może być trudno, bo wtedy łatwiej taką sytuację przyjąć i ma się w sobie wiele spokoju.
Zresztą nie ma co ukrywać i czarować - niemowlę samoobsługowe nie jest i wymaga poświęcenia. Więcej lub mniej, ale wymaga.
A
tak w temacie, to my mieliśmy nieodkładalnych pierworodnych i od tego
czasu postanowiliśmy przede wszystkim nie doprowadzać do takiej sytuacji
w przyszłości. I tak pozostałe nasze dzieci tego problemu już nie mają
(poza sytuacjami wyjątkowymi, np. ząbkowanie, choroba, itp).
@Powołania - a jak doprowadziliście do tego, że pozostałe dzieci, już nie miały tego problemu? Moja nie była typem nieodkładalnym tak ot, ale kłopoty były jedzeniowe - teraz to wiem. Ale mam też koleżanki z typami nieodkładalnymi, stąd ciekawość - co zrobić?