Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Kryzys jest i będzie
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
"Słyszeliście również, że powiedziano przodkom: Nie będziesz fałszywie
przysięgał, lecz dotrzymasz Panu swej przysięgi. A Ja wam powiadam:
Wcale nie przysięgajcie, ani na niebo, bo jest tronem Bożym; ani na
ziemię, bo jest podnóżkiem stóp Jego; ani na Jerozolimę, bo jest miastem
wielkiego Króla. Ani na swoją głowę nie przysięgaj, bo nie możesz nawet
jednego włosa uczynić białym albo czarnym. Niech wasza mowa będzie:
Tak, tak; nie, nie. A co nadto jest, od Złego pochodzi."
> tak naprawdę nie wiem kim był JPII <
Jak to kim był? Uczniem Pańskim, który głosił ewangelię całym swoim życiem: słowem i czynem - bez wątpienia był chrześcijaninem.
Następnie, z woli Adonaj został pasterzem Kościoła i prowadził ten Kościół po wzburzonych wodach, omijając rafy i skały.
Odkąd jestem w Kościele widzę wyraźnie, że każdy kolejny pontyfikat jest kontynuacją poprzedniego - następny również innego kursu nie obierze.
Nie raz już mówiłam/pisałam, że Gregoriusowi jest bardzo blisko do protestantów, aż dziw, iż jest jeszcze w naszym Kościele.
Dwie rzeczy w nauczaniu JPII spowodowały że stracił on w moich oczach pozycję autorytetu:
Dialog międzyreligijny i jego pochodne: msza z posążkiem buddy, hasło:"wypłyń na głębie", przeprosiny za Kościół itp. JPII był też zwolennikiem przystąpienia Polski do Unii http://www.piusx.org.pl/zawsze_wierni/artykul/613 No jakie są owoce tego? Poczucie winy i jego pochodne... Tylko pozornie dialog międzyreligijny i przystąpienie do Uni są rózne - ja oceniam je jako całość gdyż moim zdaniem całokształt dobrze obrazuję sposób działania Tego Papieża.
Druga sprawa to jego podejście do antykoncepcji. To koncentrowanie się że jest to kwestia egoizmu, odrzucenia Boga, niepełnego ofiarowania się, używania drugiej osoby itp. Jako człowiek bez wątpienia inteligentny i "medialny" był obeznany z ludzką naturą i metodami manipulacji. Powiedzenie wprost że przyczyną na wprowadzenie antykoncepcji leżą w zwykłej ludzkiej nowoczesnej wojnie przeciwko wolności jaką Bóg dał człowiekowi. Przeciwko tej wolności występuje demokracja, która
-kanalizuję naturalną ludzką potrzebę buntu przeciw złu
-maskuję władzę niewielkiej grupy - po tylu latach deemokracji już coraz mniej ludzi ma złudzenia że cokolwiek wybiera
-wspiera demoralizację i ogłupianie ludzi - też pod płaszczykiem że niby większość tego pragnie. A antykoncepcja jest składową rozluźnienia obyczajów i służy temu aby utrzymać więcej ludzi w ryzach.
Trudno mi ocenić JPII na ile on był świadomy tej sytuacji, może się bał, a może nieprzewidział w jakim kierunku pójdzie Kościół, jednak te dwa powyższe punkty są w/g mnie przyczyną słabości obecnego Kościoła. A jakie metody obecnie są stosowane w dialogu z ludźmi Kościoła? Ano stąd http://pl.wikipedia.org/wiki/Arthur_Schopenhauer#Erystyka :-((
Chodziło mi o to że Papież zwracał się do młodych polaków. Ja to obecnie odebrałem jako wypchnięcie ich bez odpowiedniego przygotowania na głębinę. Dodawał przy tym: Nie lękajcie się! Na filmiku 1:50 jest fajne zdjęcie obrazujące szerokie otwarcie się Kościoła na inne religie. I nie jestem pewny czy to jego postępowanie przyniosło dobre owoce. W miarę zasady że niemoże dobre drzewo przynosić złych owoców, ani złe dobrych, patrzę krytycznie na postępowanie JPII. Obecnie jestem negatywnie do niego nastawiony, ale nie wiem czy już tak mi zostanie i utwierdzę się w takiej postawie, czy ją zmienię.
> Dwie rzeczy w nauczaniu JPII spowodowały że stracił on w moich oczach pozycję autorytetu:
Dialog międzyreligijny i jego pochodne: msza z posążkiem buddy, <
Jakieś brednie powielasz - nie było Mszy św. z posążkiem Buddy, w naszej Eucharystii innowiercy nie uczestniczyli.
Coś tam było, że postawili sobie Buddę w katolickiej świątyni, ale nie było to uzgodnione ze stroną katolicką, papież nie miał możliwości zająć stanowiska, bo poinformowano go dopiero po czasie; wtedy to już była musztarda po obiedzie.
***
> hasło:"wypłyń na głębie" >
Czyli, pogłębiaj poznawanie Objawienia, jakie Ci Biblia przekazuje, pogłębiaj swoją wiarę, pogłębiaj osobistą relację z Chrystusem.
> przeprosiny za Kościół <
Uważasz, że wszystko co ludzie pod sztandarami Kk robili, było O.K?
1. Dyskryminacja i prześladowania żydów.
2. Mordy i gwałty na ludności cywilnej podczas wypraw krzyżowych.
3. Podbój Ameryki i dokonane na rdzennych mieszkańcach tych ziem okrucieństwa.
4. Tępienie odkryć nauki - Kopernik o mały figielek, a nędznie by skończył.
5. Ukrywanie przestępstw jakich się dopuściły osoby duchowne.
***
> JPII był też zwolennikiem przystąpienia Polski do Unii <
Był, bo niestety przecenił morale swoich rodaków. Poza tym - papież bardzo często błądzi w kwestiach politycznych, np. Grzegorz XVI w swojej encyklice Cum primum ogłoszonej 9 czerwca 1832 napomniał polskich biskupów oraz duchowieństwo, aby podporządkowali się władzy zaborców, a przede wszystkim skłonili do tego lud.
***
Co do dialogu międzyreligijnego - mamy alternatywę: próbować budowy mostów pomiędzy nami, albo kolejne wojny religijne; z tym, że teraz już jesteśmy na przegranej pozycji.
***
Co do papieskiego nauczania o antykoncepcji - niemoralność antykoncepcji wyraził w następujących słowach: "W ten sposób naturalnej mowie, która wyraża obopólny, całkowity dar małżonków, antykoncepcja narzuca mowę obiektywnie sprzeczną, czyli taką, która nie wyraża całkowitego oddania się drugiemu; stąd pochodzi nie tylko czynne odrzucenie otwarcia się na życie, ale również sfałszowanie wewnętrznej prawdy miłości małżeńskiej, powołanej do całkowitego osobowego daru" (Familiaris Consortio, 32).
Zachęcam do przeczytania wyżej podanego dokumentu ze zrozumieniem.
Może się mylę, ale wygląda mi na to, że tradsi chcą być nadal traktowani jak bezrozumne bydlątka; marzy im się anatema, itp.
To jednak już nie powróci, Kościół hierarchiczny wreszcie dojrzał do tego, aby zrozumieć, że Bóg obdarzył nas rozumem i możliwością wyboru.
Przekazywane są nam prawdy, nauczanie Kościoła, ale w sposób szanujący naszą wolność - być może papieże przeceniają laikat, uważając, iż współczesny człowiek jest na tyle wykształcony i inteligentny, aby potrafić właściwie zrozumieć, to co Stolica Apostolska nam przekazuje.
***
Nie spodziewaj się, że Stolica Apostolska kiedykolwiek potępi demokrację, bo jak dotąd lepszego ustroju ponad ten nie wymyślono.
Co najwyżej papież może piętnować (odkąd sięgam pamięcią, tak papieże czynili) demokrację, która odrzuca odniesienie do Bożego prawa.
***
Proces beatyfikacyjny potwierdził heroiczność wiary Jana Pawła II - a poprzez kanonizację, tym bardziej urząd nauczycielski Kościoła pokazuje nam osobę św. Jana Pawła II, jako tego, który ma być nam wzorem do naśladowania.
Zapewniam Cię, że Jan Paweł II niczego się nie lękał, bo wiedział komu swoje życie zawierzył.
Kościół, świadomy tego, że małżeństwo i rodzina stanowią jedno z najcenniejszych dóbr ludzkości, pragnie nieść swoją naukę i zaofiarować pomoc tym, którzy znając wartości małżeństwa i rodziny, starają się pozostać im wierni; tym, którzy w niepewności i niepokoju poszukują prawdy; i tym, którzy niesłusznie napotykają na przeszkody w realizowaniu własnej wizji rodziny. Podtrzymując pierwszych, oświecając drugich i wspierając tych, którym stwarzane bywają trudności, Kościół pragnie służyć każdemu człowiekowi, zatroskanemu o losy małżeństwa i rodziny.
(...) Kościół oświecony wiarą, która pozwala mu poznać całą prawdę o wielkiej wartości małżeństwa i rodziny oraz o ich głębokim znaczeniu, czuje się przynaglony do głoszenia Ewangelii — „dobrej nowiny” — wszystkim bez wyjątku, a zwłaszcza ludziom powołanym do małżeństwa i przygotowującym się do niego, wszystkim małżonkom i rodzicom całego świata.
Jest on głęboko przekonany, że jedynie przyjęcie Ewangelii pozwala na spełnienie wszystkich nadziei, które człowiek słusznie pokłada w małżeństwie i rodzinie.
(...) W obecnym momencie historycznym, gdy rodzina jest przedmiotem ataków ze strony licznych sił, które chciałyby ją zniszczyć lub przynajmniej zniekształcić, Kościół jest świadom tego, że dobro społeczeństwa, i jego własne, związane jest z dobrem rodziny, czuje silniej i w sposób bardziej wiążący swoje posłannictwo głoszenia wszystkim zamysłu Bożego dotyczącego małżeństwa i rodziny, zapewniając im pełną żywotność, rozwój ludzki i chrześcijański oraz przyczyniając się w ten sposób do odnowy społeczeństwa i Ludu Bożego.
(...) Rodzinie bowiem naszych czasów Kościół ma dzisiaj zanieść niezmienną a zawsze nową Ewangelię Jezusa Chrystusa, gdyż właśnie rodziny powołane są do przyjęcia i przeżywania planu Bożego wobec nich, w zależności od obecnych warunków świata, w jakich żyją. Nadto, skoro wymagania i wezwania Ducha zawarte są także w samych wydarzeniach historycznych, przeto Kościół może głębiej poznawać niewyczerpaną tajemnicę małżeństwa i rodziny również poprzez sytuacje, nurtujące pytania, niepokoje i nadzieje młodzieży, małżonków i rodziców żyjących dzisiaj.
(...) „Nadprzyrodzony zmysł wiary” nie polega jednak wyłącznie i koniecznie na wspólnym odczuciu wiernych. Kościół, idąc za Chrystusem, naucza prawdy, która nie zawsze jest zgodna z opinią większości.
(...) nie brakuje niepokojących objawów degradacji niektórych podstawowych wartości: błędne pojmowanie w teorii i praktyce niezależności małżonków we wzajemnych odniesieniach; duży zamęt w pojmowaniu autorytetu rodziców i dzieci; praktyczne trudności, na które często napotyka rodzina w przekazywaniu wartości; stale wzrastająca liczba rozwodów, plaga przerywania ciąży, coraz częstsze uciekanie się do sterylizacji; faktyczne utrwalanie się mentalności przeciwnej poczęciu nowego życia.
U korzeni tych negatywnych objawów często leży skażone pojęcie i przeżywanie wolności, rozumianej nie jako zdolność do realizowania prawdziwego zamysłu Bożego wobec małżeństwa i rodziny, ale jako autonomiczna siła, utwierdzająca w dążeniu do osiągnięcia własnego egoistycznego dobra, nierzadko przeciwko innym.
(...) Kształtowanie sumienia moralnego, które uzdalnia każdego człowieka do osądzania i do rozpoznania właściwych sposobów urzeczywistniania siebie wedle swej pierwotnej prawdy, staje się wymaganiem nieodzownym i pierwszoplanowym.
To właśnie przymierze z Mądrością Bożą winno być głębiej przywrócone dzisiejszej kulturze. Każdy człowiek staje się uczestnikiem tej Mądrości w samym akcie stwórczym Boga. Tylko dochowując wierności temu przymierzu, rodziny dzisiejsze będą mogły przyczynić się do budowania świata opartego na większej sprawiedliwości i braterstwie.
(...) Bóg jest miłością i w samym sobie przeżywa tajemnicę osobowej komunii miłości. Stwarzając człowieka na swój obraz i nieustannie podtrzymując go w istnieniu, Bóg wpisuje w człowieczeństwo mężczyzny i kobiety powołanie, a więc zdolność i odpowiedzialność za miłość i wspólnotę. Miłość jest zatem podstawowym i wrodzonym powołaniem każdej istoty ludzkiej.
Człowiek jako duch ucieleśniony, czyli dusza, która się wyraża poprzez ciało, i ciało formowane przez nieśmiertelnego ducha, powołany jest do miłości w tej właśnie swojej zjednoczonej całości. Miłość obejmuje również ciało ludzkie, a ciało uczestniczy w miłości duchowej.
(...) płciowość, poprzez którą mężczyzna i kobieta oddają się sobie wzajemnie we właściwych i wyłącznych aktach małżeńskich, nie jest bynajmniej zjawiskiem czysto biologicznym, lecz dotyczy samej wewnętrznej istoty osoby ludzkiej jako takiej. Urzeczywistnia się ona w sposób prawdziwie ludzki tylko wtedy, gdy stanowi integralną część miłości, którą mężczyzna i kobieta wiążą się z sobą aż do śmierci. Całkowity dar z ciała byłby zakłamaniem, jeśliby nie był znakiem i owocem pełnego oddania osobowego, w którym jest obecna cała osoba, również w swym wymiarze doczesnym. jeżeli człowiek zastrzega coś dla siebie lub rezerwuje sobie możliwość zmiany decyzji w przyszłości, już przez to samo nie oddaje się całkowicie.
(...) Płodność jest owocem i znakiem miłości małżeńskiej, żywym świadectwem pełnego wzajemnego oddawania się małżonków: „... prawdziwy szacunek dla miłości małżeńskiej i cały sens życia rodzinnego zmierzają do tego, żeby małżonkowie, nie zapoznając pozostałych celów małżeństwa, skłonni byli mężnie współdziałać z miłością Stwórcy i Zbawiciela, który przez nich wciąż powiększa i wzbogaca swoją rodzinę”
(...) Sobór Watykański II jasno stwierdza, że „kiedy ... chodzi o pogodzenie miłości małżeńskiej z odpowiedzialnym przekazywaniem życia, wówczas moralny charakter sposobu postępowania nie zależy wyłącznie od samej szczerej intencji i oceny motywów, lecz musi być określony w świetle obiektywnych kryteriów, uwzględniających naturę osoby ludzkiej i jej czynów, które to kryteria w kontekście prawdziwej miłości strzegą pełnego sensu wzajemnego oddawania się sobie i człowieczego przekazywania życia; a to jest niemożliwe bez kultywowania szczerym sercem cnoty czystości małżeńskiej”
" Wypłyń na głębię - zawierz Chrystusowi, pokonaj słabość i zniechęcenie, na nowo, wypłyń na głębię. Odkryj głębię własnego ducha, wnikaj w głębię świata, przyjmij słowo Chrystusa, zaufaj Mu i podejmij swą życiową misję. Ludzie nowego wieku oczekują twojego świadectwa.
Nie lękaj się, wypłyń na głębię, jest przy tobie Chrystus. "
Ew. Mateusza 10:26-27, Biblia Tysiąclecia:
Więc się ich nie bójcie! Nie ma bowiem nic
zakrytego, co by nie miało być wyjawione, ani nic tajemnego, o czym by
się nie miano dowiedzieć. Co mówię wam w ciemności, powtarzajcie na świetle, a co słyszycie na ucho, rozgłaszajcie na dachach!
Znam też dobrze uczucie dysonansu poznawczego, dlatego nie uznaję już ludzkich autorytetów. Wiem jak to boli gdy taki autorytet zawodzi we własnych oczach.
I mnóstwo innych podobnej treści stron, które wydaje mi się łatwo znaleźć. Trzeba nazwać rzeczywistość po imieniu, co jednak okazuje się nie takie proste. Jednak nie sposób nie zauważyć że człowiek jest podatny na manipulacje i dlatego jak coś się mówi to powinno być to możliwie proste: tak tak, nie nie.
http://www.opoka.org.pl/biblioteka/T/TD/meczenstwo/jp2-meczenstwo.html
Ciekawy jest też fakt kanonizowania różnych niejednoznacznych postaci, a pominięcie chociażby Stefana Wyszyńskiego.
http://katolikintegralny.wordpress.com/2014/02/25/101-herezji-antypapieza-jana-pawla-ii/
Pięknie napisał Stefan Wyszyński w swojej jednej z ostatnich homilii:
I niech to będzie dość, bracia. Niech to będzie dość. Służyłem Kościołowi
35 lat, na tym stanowisku 33. To jest dość. Bóg wam zapłać. Miejcie
zawsze zaufanie do tego domu. Jest otwarty dla was, czy dla konferencji
plenarnej. Po to jest wybudowany ten dom, tam na dole, byście się tu
czuli swobodnie, dobrze, jak we własnym gabinecie pracy. Podtrzymujcie
tradycję tego domu, podobnie tradycję sekretariatu Episkopatu Polski,
jak i tradycję powstającego z wielkim trudem i waszą pomocą ośrodka
centrali pracy Kościoła w Polsce.
Bóg zapłać, żeście chcieli przyjść, i żeście chcieli być świadkami
mojej nieudolności. Jest ona potrzebna, ta świadomość, żeby było wiadomym,
że w Polsce rządzi tylko Bóg, a nie człowiek. Dlatego człowiek, któremu
się wydawało, że coś zrobił, musi odejść, żeby ludzie wiedzieli, że w
Polsce tylko sam Bóg - quis ut Deus. On dalej jest mocny w Polsce,
ludzie są słabi. Takie są dzieje i myśli Boże. W Polsce nie ma wielkich
ludzi, wszyscy są na służbie, wszyscy są na kolanach przed najmniejszym
dzieciątkiem, ochrzczonym przez Kościół w Polsce. Kochajcie ich. Bóg wam
zapłać!
http://marucha.wordpress.com/2011/04/01/zastrzezenia-wobec-zapowiedzianej-beatyfikacji-jana-pawla-ii/
I mnóstwo innych podobnej treści stron, które wydaje mi się łatwo znaleźć.
***
Zamiast czytać bzdety, proponuję portal Opoka, Mateusz i Gość Niedzielny.
*****
Nie bardzo rozumiem - jakie masz zastrzeżenia do poniższego?
Jan Paweł II na temat męczeństwa
*****
Jakie to "niejednoznaczne postacie" (Twoim zdaniem) zostały kanonizowane?