Materiały, Ksiażki na temat ED i edukacji alternatywnej

ramatha

Chciałabym zebrac w jednym miejscu ksiazki na temat ED i alternatywnych form edukacji, np szkoły demokratycznej.
Chciałam się w teorii poedukowac i w idei umocnic itd.
Jeśli znacie, polecacie, słyszeliscie - prosze dopiszcie.

zeby było w jednym miejscu:
http://www.edukacja-klasyczna.pl/

ramatha

Ja na razie spotkałąm sie z takimi tytułami jak:

Edukacja domowa - Marek Budajczak
Wolne dzieci - Peter Gray
Summerhill - Aleksander Neil
I nigdy nie chodziłem do szkoły - Stern Andre

Pewnie kilka innych ale te akurat mi do głowy przyszły, znacie którąś?
Czy w ogole nie macie potrzeby czytania tego typu rzeczy?

Skatarzyna

Neila jest jeszcze "Nowa Summerhill"

Katarzyna

@ramatha - naprawdę chcesz czytać Neila? Nie szkoda czasu?

ramatha

@Katarzyna nie wiem co chce czytac bo na razie nie znam niczego, ale zeby wiedziec ze nie chce tez musze cos wiedziec, cos innego przeczytac ... na razie sciagnelam fragmenty summerhill.
Szukam na razie drogi - mozesz nakierowac jakimis ciekawymi, wartosciowymi pozycjami jesli znasz, na razie nie czytałam nic poza artykułami w necie, gdfzie wspominano o tej ksiazce...
wiadomo wszystko kosztuje wiec chetnie skorzystam z rad zorientowanych

Katarzyna

Nie wiem, czy warto się upierać przy książkach. A jeśli, to bardzo odradzam pozycje z nurtu tzw. antypedagogiki. Chyba, że przekonuje Cię pajdokracja. Może lepiej zacząć od edukacji klasycznej? Nie, żebym była wobec niej bezkrytyczna, ale chyba znacznie bardziej do mnie trafia, jako system niż wywrotowe pomysły antypedagogów.

kowalka

@ramatha, a nie lepiej zacząć od pozycji z edukacji klasycznej?
Jak realizować nauczanie, to jest bardziej kwestia techniki - co komu odpowiada bardziej/ mniej.
A czytać rzeczy wartościowe, bo ogólnie, to mało czasu mamy, żeby marne książki czytać.
[@Katarzyna, pisałam razem z tobą, tylko mi się nie wcisnęło "dodaj" ]

ramatha

Pamietam ze tu czytalam cos negatywnego na temat szkół demokratycznych... wiec moze dobrze pamietam wyczuwajac styl waszych wypowiedzi ze cos z nia nie tak.
@Katarzyna // @Kowalka ... pisałyscie o tym samym
dzieki...
@Malgorzata nie wiem, a tak uwazasz? Ja nie mam wiedzy ani doswiadczenia jeszzcze w tym temacie pod nazwa alternatywna rozumiem cos innego niz szkołę taka do ktorej chodziła/chodzi wiekszosc społeczenstwa.

kowalka

Dorzuciłabym coś o personalizmie w edukacji, i ew. o edukacji zróżnicowanej ze względu na płeć - warto poczytać szczególnie o chłopakach.
Do tego Familiaris Consortio, żeby sobie stosowne cytaty wypisać,
np. Prawo-obowiązek rodziców do wychowywania jest czymś istotnym i jako taki związany jest z samym przekazywaniem życia ludzkiego; jest on pierwotny i mający pierwszeństwo w stosunku do zadań wychowawczych innych osób, z racji wyjątkowości stosunku miłości łączącej rodziców i dzieci; wyklucza zastępstwo i jest niezbywalny, dlatego nie może być całkowicie przekazany innym, ani przez innych zawłaszczony.

Katarzyna

@Malgorzata - w dzisiejszych czasach, edukacja klasyczna, to też edukacja alternatywna. Nie utożsamiałabym każdej alternatywy z nieuctwem. Alternatywna dla tego, co jest powszechne i ogólnie przyjęte jako właściwe, czyli tego, jak się obecnie naucza w szkołach państwowych. Alternatywą może być pajdokratyczna edukacja demokratyczna, skoncentrowana na potrzebach dziecka, ale narzucająca zasady edukacja Montessori albo edukacja klasyczna skupiająca się na kształtowaniu cnót. I jeszcze mnóstwo innych koncepcji pedagogicznych. Tyle, że nie wszystkimi warto się interesować.

kowalka

@ramatha,
zadać sobie trzeba pytanie jakiego człowieka chcesz wychować - z jakimi przymiotami w dorosłym życiu. Potem - jak to można osiągnąć.
I do dzieła - czy w ED, czy inaczej.
O szkołach demokratycznych poczytaj na ich stronach - jest tego sporo.
Mnie wystarcza już taki fragment:
1. Demokracja szkolna oparta jest na przekonaniu o równości wszystkich członków społeczności i, najkrócej rzecz ujmując, polega na ich współdecydowaniu za szkołę. Pozwala uczniom doświadczyć podmiotowości (“mój głos jest słyszany, moje potrzeby, granice i decyzje – respektowane; jestem ważnym członkiem grupy”) oraz odpowiedzialności za podjęte przez siebie decyzje. Decyzje omawia się i podejmuje podczas zebrania szkolnego, nazywanego również wiecem lub kręgiem. Jest to forma spotkania społeczności szkolnej, odbywająca się regularnie w szkole. Dotyczy np. spraw bieżących społeczności, podejmowania ważnych dla szkoły decyzji, rozwiązywania konfliktów, ustalania norm współżycia w grupie, wspieraniu jej członków w realizacji celów.
(wytłuszczenie moje)

kowalka

Byłam kiedyś na szkoleniu nauczycieli, na którym trener-psycholog właśnie w ten sposób opowiadał - o ustalaniu zasad. I że nie możemy powiedzieć, że jakieś zachowanie jest złe, bo inni mogą je akceptować. Mogę tylko powiedzieć, że JA UWAŻAM dane zachowanie za złe.
Czyli - full relatywizm i brak prawdy, do której można się odnieść.

kowalka

@Malgorzata, stąd:
http://szkolademokratyczna.edu.pl/jak-dzialamy/

kowalka

Chcemy (się) uczyć w atmosferze inspiracji i wolności, wspólnie podejmując decyzje, ucząc się od siebie nawzajem i wspierając się w rozwoju.
(...)
Po wielu spotkaniach, rozmowach, warsztatach i wyjazdach szkoleniowych założyliśmy szkołę, zbudowaną na naszych własnych doświadczeniach: niedyrektywnej pracy z dziećmi, podejmowania decyzji w duchu głębokiej demokracji i brania odpowiedzialności za własny rozwój, oraz na doświadczeniach wielu szkół demokratycznych na całym świecie.

kowalka

W szkole demokratycznej jest inaczej?

- Szkoła demokratyczna to coś zupełnie innego niż szkolnictwo, do jakiego jesteśmy przyzwyczajeni. Tu dorośli zrzekają się tradycyjnej władzy na dziećmi. Nauczyciel nie ma prawa zmusić uczniów do niczego...

...i dzieci wchodzą mu na głowę!

- O nie. To, że dorosły zrzeka się tradycyjnej władzy nad dzieckiem, nie znaczy, że przestaje być liderem i rezygnuje z przewodnictwa. My nie zostawiamy naszych dzieci w kompletnej pustce. Nauczyciel nadal jest przewodnikiem, tyle że nie ciągnie na siłę za sobą dzieci na sznurku. Idzie, a uczniowie podążają za nim, tak jak potrafią i jak potrzebują. Nie wymagamy, by uczniowie naszej szkoły umieli wszystko w wyznaczonym czasie. Nie zadajemy zadań. Jesteśmy uważni na potrzeby i zainteresowania uczniów.

Cały tekst: http://krakow.wyborcza.pl/krakow/1,44425,17228113,Krakowska_szkola_demokratyczna__Czym_sie_rozni_od.html#ixzz4AMaWKF00

Psycholog Wojciech Eichelberger uważa, że dziecku trzeba stawiać granice, bo inaczej nie będzie miało o co się oprzeć i się przewróci. Nauczyciel szkoły demokratycznej takich granic nie stawia?

- On uczy dzieci wyznaczania swoich własnych granic. W szkole demokratycznej każdy, i dziecko, i dorosły, ma jeden głos i każdy głos jest tak samo ważny. Ale kiedy mniejszość czemuś się sprzeciwia, nie ignorujemy jej, lecz słuchamy jej racji i szukamy rozwiązania odpowiadającego wszystkim.

kowalka

I dla mnie hicior
Ilu w krakowskiej szkole demokratycznej jest uczniów?

- Na razie pięcioro, w wieku od sześciu do 14 lat. To niewiele w porównaniu z Warszawą, gdzie jest pięć szkół demokratycznych, a we wszystkich w sumie sto kilkadziesiąt dzieci. Schodzimy się między godziną 9 a 10 i omawiamy plan dnia. Każdy mówi, co chciałby dzisiaj robić. Ustalamy też, kto gotuje obiad, bo my sobie codziennie sami gotujemy. Zazwyczaj z gotowaniem nie ma kłopotu, za to do zmywania nigdy nie ma chętnych. Trzeba będzie w końcu podłączyć stojącą bezczynnie w kącie zmywarkę. Te nasze ustalenia są jak budowanie wspólnego domu. Chcemy, żeby każdy czuł się w nim dobrze, dlatego pytamy się o swoje potrzeby. Jeden ma ochotę na tabliczkę mnożenia, inny chce czytać "Dziady". Ostatnio wszyscy graliśmy w karty. Gdy znudziły nam się wszystkie znane gry, ktoś zaproponował: "spróbujmy brydża". Nikt nie znał zasad, ale to nie problem. Szybko się ich nauczyliśmy. A przy brydżu, zupełnie przy okazji, uczyliśmy się matematyki.

Cały tekst: http://krakow.wyborcza.pl/krakow/1,44425,17228113,Krakowska_szkola_demokratyczna__Czym_sie_rozni_od.html#ixzz4AMajhlBy

kowalka

To z wywiady z dyr. z krakowskiej szkoły demokratycznej.

ramatha

mi co innego podoba sie w szkołąch demokratycznych - do tej pory nie podobała mi sie tylko nazwa bo widac kompletnie co innego zwracało moja uwage.
Wydawalo mi sie ze szkoła demokratyczna to grupa rodzicow nastawionych na ED. Taka nieco bardziej zorganizowana forma ED, ktora dzieli sie z innymi rodzicami.
Myslalam ze moze udałoby sie znalezc jakis rodziców z podobnym podejsciem jak udałoby sie to czego szuam nazwac, okreslic itd.
Mysle ze dobrze by bylo miec w okolicy innych rodzicow w ED i dzieci ktore mialy by podobne doswiadczenia. A tak nawet nie wiem czego szukam, to jak mam znalezc innych.
...
Najblizej mi z tych wymienionych form do klasycznej, chociaz tez pewne rzeczy mi nieodpowiadaja. Chciaz po zastanowieniu rozne rzeczy odpowiadaja i nieodpowiadaja mi w kazdej z wymienionych wyzej przez Katarzyne.

ramatha

a wyciagnie?!?!?!, bo wsadzic to pikus!
@kowalka... to w sumie przerazajace co zamiesciłaś...

kowalka

@ramatha,
dla mnie też.
Ale są ludzie, którzy w to szczerze wierzą - że taka szkoła to prawdziwa wolność i wybawienie (zbawienie) dla ich dzieci. I rodzin.

A to groźne ideolo...

kowalka

Trzeba wiedzieć, żeby się w maliny nie wpuścić, a i innym doradzić.

(na marginesie - jak ktoś nie zorientowany - to szkołach waldorfskich też trzeba co-nieco wiedzieć i ostrzegać)

kowalka

U nas na razie jest że "pakować nie uumiem!"
Za to wyciągają i układają na półkach ekspresowo.
Tylko krzyczą na wyścigi - góra-dół-sztućce! I sami pilnują, żeby komuś nie było lepiej

ramatha

O matko a mi sie wydawalo ze wlozyc latwiej bo oczom przeszkadza i postawic nastepnego brudnego kubka nie ma gdzie, ale wyciagnac juz ciezej bo ladnie schowane pod blatem, nie widac to nie ma
...
No a wracajac to co w takim razie warto poczytac w temacie? Myslalam ze tu sie posypia propozycje a zdaje sie ze to takie proste nie jest.
No dobra a jakies zaprzyjaznione rodziny w ED to skad? Tak po prostu z zycia czy stad? Tutaj z wielodzietnych? Chyba na oknie nikt nie wywiesza szyldu "Moje dziecko nie chodzi do szkoly! "
W duzych miastach jest latwiej wiadmo, a jest tu ktos w ED z malych miejscowosci oddalonych od wielkich miast?

kowalka

Ja tam mam krótkie programy. Dodatkowo szum zmywarki ostatnio uśpił mi noworodka .
Miałam czas na kawę i lekturę.
Czysty zysk!

Katarzyna

@Malgorzata - OT - wiesz, że pół pastylki działa tak samo dobrze, jak cała? A paczka wtedy starca na dwa razy dłużej :-D

Katarzyna

@ramatha - myśmy zarazę o nazwie ED przywieźli do nas na wieś. 4 lata temu byliśmy kuriozum. Teraz mamy w okolicy kilka rodzin ED.

Katarzyna

To u mine skąpstwo silniejsze niż skleroza. ;-)

Kasia_

Może zamiast czytać o ed, warto by było się dowiedzieć o różnych metodach nauczania czytania, pisania, zabawach matematycznych i dobrać co będzie dla Was najbardziej odpowiednie. Często trzeba mieszać sposoby i improwizować.

Na fb są grupy ed, może znajdziesz kogoś z okolicy.

Eleonora

Takie grupy rodziców wspólnie uczących zwą się "kooperatywa", "centrum edukacji" bądź "klub ED". Myśmy dostali trochę książek- opowieści rodziców z Salomona. Dla mnie ciekawe i dające przekrój różnych podejść do edukacji:

1. "Edukacja domowa w Polsce. Teoria i praktyka"
2. Wiesław Stebnicki "Edukacja domowa"
3. R. S. Moore, D. N. Moore "Lepiej później niż wcześniej"
Te dwie ostatnie o doświadczeniach ED w USA.
Teraz Salomon też zbiera opowieści rodziców i chce wydać książkę.

Lubię książki z linii klasycznej, nie o ED, a o wychowaniu:
1. Jacek Woroniecki "Katolicka etyka wychowawcza" 3 tomy (zaczęłam od II i III, I jest filozoficzny i trudniejszy), "Około kultu mowy ojczystej", "U podstaw kultury katolickiej", "Umiejętność rządzenia i rozkazywania" i inne
2. Dariusz Zalewski "Decyduj i walcz!" i inne

Wiedzę, jak działają grupy edukacyjne czerpię głównie z facebook'a (większość ma swój profil) i realu.

ramatha

@Eleonora wielkie "podziekuj":)

malagala

@Eleonora a czy te książki o wychowaniu klasycznym sa tylko o dzieciach czy jest tam cos o samowychowaniu; nie wiem, czy jasno sie wyrazam...