Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Boks zawodowy w świetle tradycyjnej moralności chrześcijańskiej
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
- żeby pokazać jak walczy mistrz
- dla sukcesu Polski na arenie międzynarodowej
- dobrze nam za to zapłacą
- druga strona wyraża na to zgodę
- publiczność dostaje rozrywkę
- przed mordobiciem odmówimy różaniec
Padłem, zwłaszcza to ostatnie to wyjątkowo celne.
Brawario: pytanie, czy Adamek jest tego świadomy.
O samotnych himalaistach jeszcze nie słyszałam.... zwykle urządza się wyprawę dużą grupą, zostawiając po drodze część osób w obozach na różnych poziomach i dopiero samą końcówkę wykonuje bardzo mała liczba osób (2?).
Poza tym nie sądzę, aby dobrze robił mąż i ojciec wspinając się na K2 gdzie ginie co piąta osoba (samotnych jestem w stanie zrozumieć). Jak ktoś jest uzależniony od adrenaliny nie powinien zakładać rodziny.
"Zaniechać mamy wszystkiego, co szkodzi naszemu życiu i zdrowiu, lub może je zniszczyć. Grzeszy więc, kto naraża lekkomyślnie życie swe na niebezpieczeństwo, kto szkodzi sobie na zdrowiu, albo - co gorzej - sam odbiera sobie życie. (...) Linoskoczki, cyrkowcy, poskromiciele zwierząt itp. żyją ciągle w stanie grzechu ciężkiego, bo ustawicznie narażają lekkomyślnie swe życie (chyba, że stosują wszelkie możliwe środki ostrożności i uchylają zupełnie niebezpieczeństwo). Tego rodzaju rzemiosła są wogóle moralnie naganne i niedozwolone. Iluż to takich śmiałków opłaciło życiem lub kalectwem swe zuchwałe sztuczki; rzadko który z nich umiera śmiercią naturalną. To samo odnosi się do ludzi, którzy zbyt nieostrożnie i zapamiętale oddają się skakaniu, pływaniu, gimnastyce lub wdrapywaniu się na szczyty górskie. Dzienniki donoszą wciąż o nowych nieszczęśliwych wypadkach, jakim ulegają namiętni turyści, lub aeronauci" (tamże, s. 215, Mikołów - Warszawa 1906; Podkreślenia moje - Brawario).
Z powyższego fragmentu wynikałoby więc, iż samotni himalaiści z całą pewnością postępują nagannie. Siłą rzeczy bowiem samotna wędrówka w Himalaje musi być pozbawiona wielu środków ostrożności, jakie są przy tym wymagane, zaś widok majestatycznych gór, poczucie, iż dokonało się czegoś wielkiego, choć jest rzeczą fajną, to nie jest na powodem na tyle istotnym by w imię jego ryzykować swe życie.
Nie widzę jednak zbyt dużej analogii pomiędzy himalaizmem a boksem zawodowym. Mnie osobiście jednak w boksie zawodowym bardziej drażni jego rozrywkowo-komercyjny charakter, aniżeli narażanie swego i czyjegoś zdrowia na szwank. Sądzę, że ten pierwszy aspekt jest o wiele ważniejszym powodem dla potępienia tego sportu, aniżeli to drugie.
Jeśli już to sugerowałem dokładnie coś odwrotnego.
A Adamek pracuje dla bezpieczeństwa narodowego. Niech inne narody widzą, że Polacy bić się umieją, wszak do niektórych przemawia tylko argument siły.
Brawario, zbliża się inscenizacja bitwy pod Grunwaldem. Z tej okazji będą przedstawiane liczne pokazy pojedynków rycerskich. Wg Twoich reguł nie wolno byłoby ich oglądać (ani tym bardziej pokazywać dzieciom), czy dobrze zrozumiałam zasady opisywane przez Ciebie?
A aktorzy filmów porno pracują na rzecz przyrostu demograficznego.
Przecież to będą pokazy pozorowanych, a nie rzeczywistych pojedynków rycerskich. Gdybyśmy mieli do czynienia z rzeczywistymi pojedynkami, to nauczanie Kościoła wyrażane na Soborze Trydenckim jest jasne i zakazuje pod karą ekskomuniki nawet samego tylko patrzenia na coś takiego.
Powołujesz się na zakazane przez papieża walki gladiatorów. Boks zawodowy nie spełnia tych warunków, nie ma przymusu walki i nie walczy się aż do śmierci jednego z zawodników. Jeśli jakiś zawodnik traci kontrolę nad swoim ciałem, sędzia ogłasza nokaut techniczny.
Praca naukowca testującego nowe technologie dla przemysłu też może prowadzić do utraty zdrowia i życia.
Czy jacyś Papieże oficjalnie potępili i zakazali walk gladiatorów tego akurat nie wiem. Analogii pomiędzy walkami gladiatorów a komercyjnym boksem zawodowym nie jest jednak tak tak mało. W obu przypadkach wszak eksploatuje się rozlew krwi i przemoc jako źródło rozrywki i zarabiania pieniędzy. Owszem, komercyjny boks jest zdecydowanie mniej krwawy niż walki gladiatorów i uczestniczy się w nim raczej na zasadach dobrowolności, ale to nie zmienia istoty rzeczy, co najwyżej łagodzi zło komercyjnego boksu. Po prostu, by przelewać krew muszą być naprawdę poważne powody, a takim poważnym powodem nie jest dostarczanie uciechy publiczności.
Magisterium Kościoła (Papieże i Sobory) oficjalnie potępili jednak pojedynki. I tutaj analogie wychodzą nieraz na korzyść pojedynków. Zazwyczaj wszak pojedynki były dokonywane w imię obrony honoru swojego lub kogoś innego, a nie w imię rozrywki i komercji (tak jak to ma miejsce w przypadku boksu zawodowego). Owszem pojedynki znacznie częściej kończyły się śmiercią, ale i to nie było regułą, gdyż część pojedynków była toczona w ten sposób, by żadna ze stron nie została zabita (tzw. pojedynki do pierwszej krwi). I co ważne również taki typ pojedynków potępiło Magisterium Kościoła:
"Pojedynkowanie się jest również zakazane w takim przypadku, gdy nie ma ryzyka utraty życia, ponieważ zakazane jest nie tylko zabijanie, ale również dobrowolne zadawanie ran samemu sobie, albo innym" (Katechizm św. Piusa X, cz. III, V Przykazanie, pyt. 9).
Być może jest to na tyle ważny cel, iż moralnie usprawiedliwia narażanie swego życia i zdrowia na niebezpieczeństwo.
Znam nieco środowisko "rycerzy" u nas i muszę powiedzieć, że w większości jest to banda lubiących się tłuc pijaków. Czasy honorowych rycerzy mamy daleko za sobą. Teraz wojakom na Grunwaldzie bliżej do Behemotha niż Bogurodzicy. I bliżej do zarobku niż obrony honoru.
- większość z nich żyła w czasach, gdy świadomość szkodliwości palenia tytoniu była znikoma lub wręcz żadna: jasne dowody na szkodliwość tego zwyczaju zaczęły być upowszechniane dopiero w połowie XX wieku.
- nie za bardzo wiemy, jak często i w jakich ilościach palili oni tytoń
- bł. Jerzy Popiełuszko umarł jako męczennik, a w takich przypadkach patrzy się trochę przez palce na różne słabości, wady i grzechy danego delikwenta.
- ostatecznie rzecz biorąc, wedle nauczania Soboru Trydenckiego, nawet świętym i sprawiedliwym zdarza się popełniać pewne grzechy powszednie.
Jeśli bokser uważa, że celem jego walki jest pokaz sztuki i robi to dla chwały Ojczyzny, to może czuć się moralnie usprawiedliwionym.
Tyle tylko, że przy moralnym rozeznawaniu i ocenie różnych zachowań nie ma większego sensu szczegółowe rozpatrywanie subiektywnych motywacji poszczególnych osób.
"Być może jest to na tyle ważny cel, iż moralnie usprawiedliwia narażanie swego życia i zdrowia na niebezpieczeństwo. "
Celem boksu zawodowego jest propagowanie uczciwej sztuki walki obronnej.
A świstak siedzi i zawija je w te sreberka
Nie wiem czemu mają służyć wycieczki w stronę innych przykazań niż V. Jak bym chciała zajmować się innymi, to bym poszła do innego wątku, więc czy mogę prosić o trzymanie się tematu.
Paradidel:
W sztuce wojennej jest pojęcie ataku prewencyjnego.
Odnoszę wrażenie, że najbardziej gorszące są zarobki bokserów. W skali wydatków na wojsko to nie jest dużo.
W przeliczeniu na osobę? Hm...
edit- w sensie- pieniądze przypadające na żołnierza
Paradidel: Ok. Pojedynek bokserski nie polega na obronie, zgadzam się.
Z pozostałych pomysłów nie wycofuję się.