Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Jaki pies?
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
@OlaOdPawla, czystości nauczy się bez problemu, choć na początek pewnie lepiej dywan zwinąć. Nauczy się też gdzie może wchodzić, gdzie nie. Np. nie ma wstępu do kuchni, choć są dwa niezamykalne wejścia - i nie wejdzie bo wie. Będzie leżał próbując wsunąć kawałeczek łapy na centymetr za próg, bo Ty tam jesteś.
No cudne zwierzę i mądre.
Ale podtrzymuję - nie do rodziny z małymi dziećmi. Nieuciekalność dzieci nie ma żadnego znaczenia. Gończy po najlepszych szkoleniach potrafi pognać za tropem i nie bardzo sobie wyobrażam co wtedy robi matka z małymi dziećmi, jeszcze panikującymi, że piesek zniknął. A nawet jeśli uda się go tak ułożyć, żeby trop nie był ważniejszy od całego świata to wymaga to wielu miesięcy, czasem i lat intensywnego szkolenia. Człowiek musi mieć na to czas , siły i samozaparcie. Dla starszego nastolatka to dobre zadanie. Dla matki dzieciom nie koniecznie. Młody gończak jest po prostu psim dzieckiem, które mimo, że wszystko rozumie i potrafi, to uwielbia się bawić. A bawi go niezmiernie na przykład to, że nie możesz go złapać. I zwinny jest jak żaden człowiek. Przy czym nie ma w tym krzty złośliwości. Na pysku maluje się pełne szczęścia "świetnie się bawimy, co?" Trzeba dużo czasu i cierpliwości, żeby to wyrugować a przy tym, żeby pies nie zesmętniał.
A jak dojdziesz do wniosku, że musi w takim razie na smyczy chodzić to nie ma szansy się zmęczyć i w domu będzie go roznosić. . To naprawdę jest pies na polowania albo inną intensywną aktywność.
Z tym ogonem też nie żartuję. To silny pies, a cieszy się całym sobą. Myślę, że małe dziecko może przewrócić merdając, a i dla dorosłego ten ogon jest po prostu bolesny. Wasz wybór ale ja albo bym poczekała aż dzieci będą starsze albo wybrała jakąś bardziej "stacjonarną", np. owczarkową rasę. Co do niechęci do spacerów to u wielu szczeniaków jest ona normalnym etapem rozwojowym. Zdecydowanej większości szybko przechodzi, szczególnie jeśli to czas zabawy z człowiekiem (a w przypadku myśliwskich - węszenia)
, mam kundla który się rzucił na mojego męża gdy dziecko w zabawie krzyknelo , pies tego nie zrozumial ze to zabawa , ona broni i koniec ,oczywiście nic się nikomu nie stalo , ale od tamtej pory po prostu bardziej mąż uważa, ale żeby było jasne kundlica tym zachowaniem zdobyla moja dozgonna miłość , a aprzy malych dziciach godzac je mogła by dotkliwie poturbowac ze względu na swoja wagę i wielkść nawet w zabawie , chodzi o takie majtniecie ogonem i już sa siniaki
Chociaż z drugiej strony duże psy sa cierpliwsze, budza respekt sama postura , i ze względu na swoja wagę to dzieci nie beda np nosić pieska ,
Tak więc jak ktoś lubi to
A co zrobić z duzym psem gdy
- chcemy wyjechać nie wszędzie mozna wziąć psy
- goście nocujacy u nas ,którzy nie tolerują psów a zależy nam na ich obecności
Do mnie żadna sąsiadka nie przychodzi bo pies w domu ,nawet jeśli nie widziala go ,
ale ja laik w temacie, podczytuję wątek bo moja młodzież o psie marzy ... ale póki nie mamy całego ogrodzenia to nie ma co kupować ;(
dzieciakom najbardziej podoba się rasa shiba inu - cudnej urody i inteligencji i podobno w ogóle nie śmierdzi "mokrym psem" ale to rasa pierwotna i trudna do ułożenia
więc ja mam duże obawy, zwłaszcza że nigdy nie miałam psa
a jeszcze z naszym kocurem się musi dogadać