Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Gdy dziecko rodzi się chore
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
No nic, jeszcze raz przepraszam, że niektórych uraziłam, nie chciałam, po prostu nie jestem w stanie postawić się w Waszej sytuacji.
Dlatego- przepraszam, że to piszę - do chorych dzieci mam stosunek ambiwalentny, bo doświadczenie podpowiada że mogą o mało co rozbić rodzinę, a rodzicielkę tychże wprowadzić w cieżką depresję i nerwicę.
Nie jesteśmy idealni i już.
Aż strach pomysleć, gdyby to było coś cięższego.
Czyli ja to rozumiem tak, że nalezy byc dla drugiej osoby a nie analizowac swoj własny stan w takiej czy innej sytuacji
zalamac sie mozna i przy zdrowych dzieciach
Pamiętam ten gniew na początku, pamiętam ile było we mnie smutku. Potem przyszedł nasz proboszcz i tak porozmawiał, po ludzku, tak mi poukładał wszystko. Syn jest głuchy, upośledzony umysłowo, autystyczny, ma wrodzoną nietolerancję laktozy i wrodzoną obniżoną odporność. Teraz ma 16 lat. Jest najstarszy z rodzeństwa, ale i jednocześnie najmłodszy. Pamiętam jak ksiądz powiedział do mnie, że muszę przeżyć żałobę po utracie zdrowego dziecka, a potem narodzi się dla mnie mój syn i tak się stało. Wypłakałam się, modliłam, a Bóg dał mi siłę i wiarę. No i mam faceta który miał nie chodzić, być bezradny. Biega, skacze i jest super facetem, co z tego, że nie umie czytać i pisać, co z tego, że nie mówi. Ale jest super facetem. Miłość i wiara czyni cuda!!
maliwiju :-*