Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Praca żony w domu jest warta 10.000 zł miesięcznie
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
a nawet najbardziej destrukcyjną
Można ją sprawować osobiście lub opłacić kogoś. Wybór rodziny.
Podejście, że to państwo ma finansować opiekę nad dzieckiem jest wg mnie przeciw rodzinie. Bo jak państwo przejmie obowiazki rodziców, to za tym pójdzie pozbawienie ich praw. Prawa i obowiązki to dwie strony jednej monety.
Jedna do dwulatki, druga odbierała ze szkoły i przedszkola 2 synów i pilnowała do czasu mojego powrotu.
Żadnych babć, cioć, sąsiadek i innych dziewczyn nie było i nie ma w mojej okolicy -to mit lub luksus.
" to zależy jak żyjesz z ludźmi w okolicy i jaką masz rodzinę. " to zbyt duże uproszczenie
Poza tym ja piszę o regularnej opiece bo mama w pracy a nie o opiece z doskoku w razie potrzeby
to jednak dwie różne sytuacje
Żadnego wpisu o tym że dotyczy to kobiet które by chciały, nie kobiety powinny godzić... Sorki @Coralgol może nie konkretnie do Ciebie ale taki mit panuje i ludzie go ciagle powtarzają, a mnie chole.a bierze jak czytam pod róznymi artykułam wynurzenia innych kobiet o tym że matka musi pracowac (nie ważne że mąż spokojnie utrzymuje rodzine) bo ja pracowałam\pracuje i wychowywałam\wychowuje. Bo jak w domu zajmuje sie dziecmi to jest postrzegana jako len, nierób itd... No nie moge przemóc tego
poza tym zgadzam się z:
Podpisuje pod tym obiema rękami i nogami, mam dośc tego że z każdym plusem państwo ale tez społeczeństwo zaczyna się niejako wpierdzielać i w ogóle czuć upoważnione do ingerencji w moją rodzine. i @M_Monia mnogośc plusów które sponsorują wszyscy daje im do tego niejako prawo. Wymóg dodatkowych zajeć huk wie ilu sama wymuszasz (jako jedna z wielu) argumentując że kolejne plusy są potrzebne na dodatkowe lekcje korepetycje itd. A ja wole zostać w domu i sama pomagać dziecku w lekcjach niż wozić non stop to tu to tam i zamęczać je wyścigiem szczurów
"stwarzając możliwości, (...) by godziły pracę z wychowaniem."
Co do pozostania w domu z dziećmi to się zgadzam, że ten wybór jest stygmatyzowany. W drugą stronę bywa podobnie, np. gdy matka wraca do pracy mimo braku przymusu ekonomicznego. Często ludziom brakuje dystansu w spojrzeniu na czyjąś sytuację. I ich wizja jest jedyną słuszna.
Czyli jest artykuł o tym że kobieta ma iles dzieci mąż super zarabia a ona się cieszy że może spokojnie zajmować dziećmi i domem a pod spodem mnóstwo komentarzy ja miałam 2.3.4.6 dzieci , ogarniam dom i pracowałam dodatkowo, rozumiem że jak dzieci są bardzo małe to czasem trzeba zostać w domu ale jak idą do przedszkola to pora do pracy - takich komentarzy jest coraz więcej. Ewentualnie w czasie teraźniejszym mam ileś dzieci ogarniam dom i pracuje, nie wyobrażam sobie jak można siedzieć tak bezproduktywnie w domu jak dzieci idą do przedszkola, albo lepiej nie wyobrażam sobie jak można niedokladac się do budżetu domowego.
Bywają też sytuację gdzie ktoś pisze że dla niektórych praca to jednak nie ozliwosc bo dojazdy, koszt niań i wysokość płacy to się nie kalkuluje to już 30 innych życzliwych wyskakuje że da się można pracować z domu tylko nie każdemu się chce zorganizować itd
I jeszcze jedno, życie jest ryzykiem z pewnym skutki śmiertelnym. Nie przemawia do mnie narracja że pozostanie w domu i zostawienie finansów mężowi to jest ryzyko. Nie wiem jak w ogóle rozumieć słowo ryzyko w tym kontekście
A dzisiaj? Taka scenka z przychodni, sprzed czasów pandemicznych. Pierwsze szczepienie niemowlaka. Idzie mama, tata, i jeszcze babcia do pomocy. Mając tyle udogodnień dzisiejsze mamy narzekają, jak mają ciężko. A przecież to sytuacja nie do porównania do tej sprzed lat. Jeszcze biorąc pod uwagę, ze statystycznie kobiety kiedyś rodziły więcej dzieci. Dla mnie to jest nie do pojęcia.
rozumiem, ze Cię to może wkurzać itp., ale rozwiązania prawne mamy jakie mamy. W tym świecie żyjemy. Kobieta jest odpowiedzialna za siebie, nawet w małżeństwie.
chyba jan_u wspominał, ze te wyliczenia czasem są brane pod uwagę w sądzie itd - uważam, ze właśnie w tym kontekście mogą byc potrzebne w skali mikro. Ze kobieta, która wychowywała, zajmowała sie domem, robiła jednak coś.
1. Dzieci nie pilnowało się 24h/doba. Jak miałam 10 lat (1984) zostawałam nianią 3 dzieci w domu (4, 3, pare miesięcy), ciocia pracowała na polu kilkaset m od domu. W razie draki wołałam, ale tak 2 godz dawałam rade sama. Jak ciocia przychodziła z pola i dzieciaki z nią były, to ja myłam gary (zgłaszałam się na ochotnika, lubiłam pomagać, ciocia i wujek mnie chwalili, doceniali, czekoladą nagrodzili, wolałam to niż być w domu z babcią i rodzeństwem i pracę w polu). Traumy chyba nie mam
2. Rodzice do lekcji nie zaglądali, na zajęcia nie wozili, nikt mnie ani rodzeństwa (było nas troje, 2h pola z warzywami, oboje rodzice pracowali zawodowo) nie budził, nikt nie robił mi kanapek do szkoły (rodzice wychodzili z domu przed nami), itd.
3. Do szkoły chodziliśmy sami, prowadząc od przedszkola młodsze rodzeństwo/sąsiedztwo.
4. W młodszej podstawówce przebierało się jakoś raz na tydzień - pranie też raz na tydzień, parę godzin we frani. Ale do szkoły był fartuszek, po przyjściu do domu natychmiast przebierało się w "domowe". Oba zestawy w sobotę wieczór do prania.
5. Sprzątaliśmy sami -początkowo tylko swój pokój (mieliśmy jeden na troje), potem każdy dostał coś jeszcze w przydział. W sobotę sprzątanie wieczorem, bo od 7,30 w polu ("dzień wolny" rodziców).
Generalnie: samodzielniej, pracowiciej, skromniej, wszyscy podobnie, nikogo nie dziwiło, nikt się nie czepiał. Mniej samochodów (bezpieczniej), więcej rowerów i piechoty (zdrowiej).
Swoje dzieci staram się wychowywać podobnie, ale to już tak nie działa - porównują się (innym to mama robi/daje), inni się czepiają (a dlaczego dzieci samopas? nie pilnujesz, a jak się coś stanie?), nie mam dla nich tyle roboty...
To chyba dobrze, że dzis tak nie jest. Za to mamy inne problemy i inne wyzwania. Sama obserwuje, choć wychowałam się w mieście, jak bardzo zmieniły się zasady. Nawet takie drobiazgi. Mysmy od 1 klasy sami wracali ze szkoły, dzisiaj jest obowiązek odbierania dziecka przez osobę pelnoletnia... jako 7 latka, chodziłam z siostrą w wózku na spacery, dzis pewnie już by się zainteresował mops
U nas jest więc jest to obowiązek,a nie wybór. Odebrać mogą oprócz rodziców, inne osoby pełnoletnie upowazniine przez rodziców.