Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Czego nauczył Was Franciszek?
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
Coś konkretnie możesz napisać, o czym nie pamiętałaś i dopiero Franiciszek Ci to przypomniał?
"Komu się zdaje, że stoi, niech baczy, aby nie upadł" - dla mnie to jest bardziej realne podejście do własnej wiary. Przypominanie źródeł wiary, w obecnym kontekście życia na naszym świecie bardzo pomaga w owym baczeniu
Ja pytam dlaczego dziwi Cię, że ja do tego nie potrzebuje papieża i co konkretnie Tobie papież przypomniał?
Mam też obecnie do czynienia bezpośrednio z Transem. Pisałem wcześniej że wstyd mi za osoby wierzące, które takich ludzi odrzucają. A teraz dodam z dumą, że ta głęboko wierząca dziewczyna, która z taką złością podeszła do tej dziewczyny-transa, pewne rzeczy sobie przemyślała/przegadała. Mimo początkowej nienawiści/strachu teraz zdecydowała się aby pomagać. Zresztą podobnie jak ja. I Papieża Franciszka też podziwiam, że nie odrzuca tego typu ludzi. Prościej by było tak zrobić. Nie zostawia ich na pożarcie zwyrodnialców, którzy tworzyli ten cały ruch lgbt. Na zgubę właśnie tych pogubionych ludzi. Bo to że są oni oszukiwani, mam nadzieję że wyjdzie możliwie szybko.
Życie niezgodne z naturą uważam że jest grzechem. I należy o tym mówić. Nie walczymy z ludźmi. I żaden papież nie jest do tego potrzebny tylko zdrowy rozsądek.
Ostrzegam, jesteś na prostej drodze do schizmy.
Poza tym - megalomania pewnego środowiska "Polska Mesjaszem narodów" jest śmieszna, wręcz żenująca. Jako naród wcale nie jesteśmy lepsi od innych.
Wraz z nadejściem dobrobytu, kończy się polska religijność.
Dopisane.
Po przemyśleniu, zmieniam nieco wpis. Ks. Dominik wzywając do osobistego nawrócenia tkwi w nurcie chrześcijaństwa, ale ogólnie klimat konferencji nie jest pozytywny.
Te różne "nabożeństwa", "poświęcenia", intronizacje Serca Jezusa, to głupotki są.
Bóg nie uzależnia ocalenia świata od nabożeństwa wynagradzającego "za bluźnierstwa Sercu Maryi", nie zniszczy świata dlatego, że ludzie szydzą z Maryi".
"Od tego nabożeństwa Bóg uzależnił uratowanie świata. Jeżeli Bóg mówi, że od tego nabożeństwa zależy przyszłość naszego świata i pokazuje nam, jak niesłychanie wstrząśnięte jest serce Boga, kiedy świat obraża jego matkę."
To jest pogaństwo, bałwochwalstwo.
Bóg nie zniszczy świata, bo On nie niszczy tego co stworzył. Co najwyżej dopuści do zniszczenia świata - to jest jednak różnica. I nie dlatego dopuści zagładę, że ludzkość postponuje osobę Maryi, ale przyczyna będzie zgoła inna, znacznie poważniejsza.
Wiele rzeczy. Że clue wiary nie stanowi prawo ani przepisy liturgiczne, a milosc. Że ma być jeden pasterz i jedna owczarnia. Żeby nie wpadać w pułapkę faryzeizmu. I wiele innych.
Ty jako Beta może nie potrzebujesz osobiscie. Ale Kościół potrzebuje takiego prowadzenia. Potrzebują go Twoi biskupi, księża itd. Więc pośrednio Ty też.
Nie jest prawdą, że mówi to, co wszyscy.
Czytujecie jego rozważania przed modlitwą Anioł Pański lub homilie? Często są odkrywcze, świeże.
I owszem mówi stale, że tylko Chrystus, Chrystus w bliźnim, miłosierdzie Boże dla grzesznika, którzy grzech swój rozpoznaje. A nie wszyscy chcą zobaczyć swój grzech.
Drodzy Bracia i Siostry!
Ewangelia dzisiejszej niedzieli należy do nauczania Jezusa skierowanego do uczniów podczas Jego wejścia do Jerozolimy, gdzie czeka na Niego śmierć krzyżowa. Aby wskazać cel swojej misji, posługuje się On trzema obrazami: ognia, chrztu i rozłamu. Dziś chciałbym mówić o pierwszym obrazie, ogniu.
Jezus wyraża to słowami: „Przyszedłem rzucić ogień na ziemię i jakże bardzo pragnę, żeby on już zapłonął!”. Ogień, o którym mówi Jezus jest ogniem Ducha Świętego, obecności żywej i działającej w nas od dnia naszego chrztu. Jest on, ogień, siłą twórczą, która oczyszcza i odnawia, wypala wszelką ludzką nędzę, wszelki egoizm, wszelki grzech, przemienia nas od wewnątrz, odradza nas i czyni zdolnymi do miłowania. Jezus pragnie, aby Duch Święty zapłonął w naszych sercach jak ogień, bo tylko począwszy od serca - zwróćcie na to uwagę: tylko począwszy od serca - pożar miłości może się rozszerzać i sprawiać rozwój królestwa Bożego. Nie zaczyna się w głowie, ale wychodzi z serca. Dlatego Jezus pragnie, aby ten ogień wszedł do naszego serca.
Jeśli otworzymy się w pełni na działanie Ducha Świętego, to obdarzy nas On śmiałością i zapałem do głoszenia wszystkim Jezusa i Jego pocieszającego orędzia miłosierdzia i zbawienia, wypływając na pełne morze, bez lęku. Ten ogień rozpoczyna się w sercu.
Kościół, czyli my wszyscy, wypełniając swoją misję w świecie potrzebuje pomocy Ducha Świętego, aby nie powstrzymywały go strach i wyrachowanie, aby nie przyzwyczaić się do chodzenia w obrębie bezpiecznych granic. Te dwie postawy prowadzą Kościół do tego, że jest On Kościołem funkcjonalnym, który nigdy nie podejmuje ryzyka. Natomiast odwaga apostolska, jaką Duch Święty rozpala w nas jak ogień, pomaga nam pokonać mury i przeszkody, czyni nas kreatywnymi i pobudza nas do wyruszenia, abyśmy podążali także drogami niezbadanymi lub niewygodnymi, dając nadzieję tym, których spotykamy.
Z tym ogniem Ducha Świętego jesteśmy wezwani, aby stawać się coraz bardziej wspólnotą ludzi prowadzonych i przekształcanych przez Ducha Świętego, pełnych zrozumienia, o sercu poszerzonym i radosnym obliczu. Bardziej niż kiedykolwiek potrzebujemy kapłanów, osób konsekrowanych i wiernych świeckich o uważnym spojrzeniu apostoła, aby wzruszać się i zatrzymywać przy trudnościach oraz nędzy materialnej i duchowej, nadając w ten sposób charakterystyczny rys drodze ewangelizacji i misji uzdrawiającym rytmem bliskości. To właśnie ogień Ducha Świętego prowadzi nas do stawania się bliskimi wobec innych, osób cierpiących, potrzebujących, wielu ludzkich bied, wielu problemów, uchodźców, imigrantów, tych, którzy cierpią. Ten ogień pochodzący z serca. Ogień.
W tej chwili myślę z podziwem przede wszystkim o licznych księżach, zakonnikach i osobach świeckich, którzy na całym świecie poświęcają się głoszeniu Ewangelii z wielką miłością i wiernością, nierzadko także za cenę życia. Ich przykładne świadectwo przypomina nam, że Kościół nie potrzebuje biurokratów i pracowitych funkcjonariuszy, ale misjonarzy pełnych pasji, pochłoniętych żarliwością, by wszystkim zanieść pocieszające słowo Jezusa i Jego łaski. To jest ogień Ducha Świętego. Jeśli Kościół nie otrzymuje tego ognia lub nie pozwala, aby wszedł do jego wnętrza, to staje się Kościołem zimnym lub tylko letnim, niezdolnym do dawania życia, bo budują go chrześcijanie zimni lub letni. Warto, byśmy poświęcili dziś pięć minut i aby każdy z nas zadał sobie pytanie: jak to jest z moim sercem, czy jest ono zimne, czy też letnie, czy też może zdolne, by przyjąć ten ogień? Poświęćmy na to pięć minut. Dobrze to zrobi nam wszystkim.
Prosimy Maryję Pannę, by modliła wraz z nami i za nas do Ojca niebieskiego, aby zesłał na wszystkich wierzących Ducha Świętego, Boski ogień, który rozpala serca i pomaga nam być solidarnymi z radościami i cierpieniami naszych braci. Niech podtrzymuje nas na naszej drodze przykład św. Maksymiliana Kolbe, męczennika miłości, którego dziś przypada święto: niech on nas nauczy żyć ogniem miłości dla Boga i bliźniego”.
Podobnie jest z papieżem Franciszkiem. Dobrze jest czytać jego całe wypowiedzi, szukać przyczyn dlaczego robi tak a nie inaczej. Ale to wymaga większego wysiłku, aby uniknąć nieporozumień, które narzucają siły wrogie Kościołowi.
Obecnie staram się unikać tego zgiełku wokół współczesnego Kościoła. Bo można łatwo się zapętlić. Zaciemniony umysł nie dostrzega pychy, która odgradza człowieka od Kochającego i Wszechmocnego Boga. A przecież Bóg widzi cierpienie współczesnego człowieka i tylko czeka na ludzkie "tak" by pośpieszyć mu na ratunek z całą swoją Wszechmocą. Dlatego pycha jest takim złem, bo niweczy Wolę Bożą i stawia nas ludzi w takim tragicznym położeniu.
Dlatego warto upokorzyć ten swój zaciemniony umysł. Warto oddać się Duchowi Świętemu w opiekę. Warto korzystać z pomocy ludzi, którzy cali są Mu oddani. Myślę o Maryi, ale także papieżu Franciszku i innych pokornych ludziach.
np porównanie czasów PRL-u i obecnych,
czy upadek chrześcijaństwa we Francji czy, po wojnie, w Niemczech
można to powiązać ze wzrostem dobrobytu i bezpieczeństwa, co by się zgadzało z zanikiem wierzeń w Chinach
W tej perspektywie bardzo potrzebny jest Papież żyjący współcześnie, który również oczyszcza, przypomina, wraca do źródła, a nie do tego, co lokalnie i chwilowo naroslo wokół nauczania Jezusa (nie mam na myśli Tradycji Kościoła)
czy papież ma coś do powiedzenia w kwestii mianowania biskupów?
Teoretycznie tak, praktycznie - niewiele. Nie zna przecież osobiście każdego kandydata, a choćby nawet, to szuje potrafią się doskonale maskować. Klasycznym tego przykładem jest o. Marcial Maciel.
Nota bene - Legiony Chrystusa są jednak dziełem Bożym. Bóg pisze prosto na krzywych liniach. Zgromadzenie oczyściło się i jest tam już wszystko po Bożemu. Poszedł tam syn moich przyjaciół, uformowany w Ruchu Światło-Życie.
Papież ma wpływ na wybór osoby do posługi biskupa. Ale aby pełnić należycie swoją funkcję, należy się nieustannie nawracać. A na to wpływ na glownie sam zainteresowany.
Nie da się zautomatyzować wiary. Chcielibyśmy otrzymać jakies proste rozwiązanie, porozmawiać o czymś i zrobić tak, żeby ludzie się nawrócili. W praktyce można jedynie podjąć zobowiązania swojego własnego powołania. Papież moim zdaniem próbuje to robić. Nie rozumiem, dlaczego nie bierzemy z niego przykładu, ale dyskutujemy z jego decyzjami. Bycie częścią opini publicznej to zwykle działanie pożytecznego idioty.
że wiara nie jest zapisana w księgach, tzn. nie da się uwierzyć, czy nauczyć wiary z ksiąg,
stąd można wysnuć wartość wiary ludowej, wartość misterium w Kościele
Że wiara to doświadczenie osobiste, dziejące się we wnętrzu człowieka