Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
problemy wychowawcze
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
Myślę, że ma znaczenie fakt pojawienia się bliźniaków:
1) mniej czasu dla córek
2) mniej czasu na konsekwentne i szybkie reagowanie z mojej strony
jak radzicie sobie z dziećmi gdy każde was potrzebuje a czasu jest mniej?
U nas dodatkowo tracimy cenne chwile na sprzątanie, długie jedzenie, marudzenie, pyskowanie
U nich nasila się niegrzeczne zachowanie a u mnie zniecierpliwienie i wkurzenie..
Włączam film przyrodniczy lub bajkę i po pięciu minutach odpływam.
toż to wstyd mieć problemy wychowawcze :P
@koctel czuję w Tobie bratnią duszę po tym co napisałaś o bałaganie
nieroztropnie się zdemaskowałam
Nie ma złotej rady - trzeba przyznać - jest ciężko, i będzie pewnie jeszcze przez jakiś czas.
Czy możesz choć trochę odpocząć - np. wyjść nawet na chwilę na tzw. rundkę wokół bloku, celem nie-mania dzieci w zasięgu wzroku.
Pomaga też regularne i dobre odżywianie - musimy być silne od tej fizycznej strony też.
Ze snem już dziewczyny pisały - jak się da - drzemka, albo chociaż położenie się w ciągu dnia na chwilę.
Jeśli można iść do kogoś (całym stadem) "w gości", aby na chwilę wyrwać się z własnych czterech ścian.
Dobra bajka nie jest zła - warto mieć pod ręką kilka odcinków tej ulubionej i puścić, dla chwili wytchnienia rodzicielki.
Nie zadręczać się, ani przesadnie martwić - brać całą sytuację "na przeczekanie".
W kwestii porządków - u nas, jak się samoistnie pojawia bałagan, to znak, że jest za dużo rzeczy.
Z zabawek zostawić dwie kategorie (u nas - klocki i autka) plus materiały do rysowania (na wysokiej półce).
Szuflady z ubraniami z naklejkami, co jest gdzie - dzieci same mogą powkładać.
U nas wiszą kartki "z zasadami", do każdego pomieszczenia - zawsze spokojniej jest pokazać ręką nań, zamiast strzępić twarz za każdą potrzebą.
jest lista zadań domowych - można sobie wybrać, ale wybrane trzeba zrobić.
Nie pamiętam, w jakim wieku masz córki - przypomnisz?
trzymaj się,
k.
wczoraj usunęlismy znów trochę zabawek, ale ciągle tam sporo..
szokują mnie te twoje 2 kategorie @kowalka
dziś pisałam "regulamin" - bardziej dla mnie i mężą by samemu pamiętać czego chcemy wymagaĆ od dzieci
fajny pomysł z tym wyborem zadań domowych
ostatnio w łazience wstawiłam kosz do segregacji na brudy - mają swoj i teraz bardziej pamiętają gdzie się wrzuca brudy
6 i 3 latka i 6 miesięczne bliźniaki
@Hania
też czasem pocieszam się że to okres przejściowy..akurat u nas do 6 miesiąca nie było tragedii, teraz jest gorzej..chłopcy w nocy ciągle się budzą a dziewczyny w dzień szaleją
"Ja trzymałam się zasady, że gdy widziałam wyraźne pogorszenie się zachowania K., to starałam się tak zorganizować, by poświęcić mu więcej wyłącznej uwagi (nawet kosztem porządków, czy obiadu)"
myślę że to może być kluczowe
Celińska mnie przekonała ,że warto !
niech nie szokują te kategorie. Zabawki dziwnym trafem pączkują i robi się ich coraz i coraz więcej.
Wychodziliśmy od powszechnej zasady: "Dzieci mają mieć tyle zabawek, ile są w stanie posprzątać". Po kilku latach jestem skłonna przychylić się do tego, że (przepraszam, że cytat biblijny w tak błahej kwestii, ale jest idealny- czytany "wprost") - "potrzeba mało, albo tylko jednego". Ostatnio super -hitem były zwykłe drewniane klocki.
Dodatkowe pudło wyciągamy (na codzień stoi na szafie), jak więcej dzieci do nas przychodzi. Jakieś tory, układanki, gry itp.
I wystarczy.
6-miesięczne bliźniaki wszystko wyjaśniają. To zupełnie inaczej niż dziecko "pojedyncze", zupełnie inaczej. Trzeba przeczekać i nie ma mowy o jakiejś porażce! Pamiętam taki okres u mnie, że ja zwyczajnie musiałam biegać po domu, aby zdążyć z tym czy z tamtym.
Znajoma, która najpierw urodziła bliźniaki, a później jedno dziecko, stwierdziła, że dopiero przy tym pojedynczym doświadczyła radości wczesnego macierzyństwa
Co do wychowywania to trudna sprawa, ja też mam i trudniejsze i łatwiejsze chwile z moimi dziećmi. Egzemplarze łatwiejsze, trudniejsze do opanowania.
Pewnie już kiedyś pisałam, ale trudniejsze bo bardziej ode mnie wymagające roztropności jest wychowywanie piętnastoletnich już prawie bliźniaków niż tych młodszych.
Pisałyście, że jak dzieci sprawiają kłopoty to więcej uwagi mu poświęcacie, i to pomaga.
No nie zawsze. Taka sytuacja. Dziecko stale rozrabia, np. przygaduje młodszemu. Ja tłumaczę, reaguję, w końcu mówię, aby wyszło to rozrabiające na chwilę. Ono wychodzi, w tym czasie jeszcze się uderzy, zahaczy o coś itp. Ja znów z nim rozmawiam, zwracam na niego uwagę. Doszłam do wniosku, że skupiając uwagę na rozrabiace ograbiam czas spędzony wspólnie z tym, które było grzeczne, pomagało mi, powiedziało miłe słowo. Ale dla niego już mojego czasu nie starczyło. Warto dobrze postępować sobie pomyśli? Chcę napisać, że lepiej czasem zlekceważyć specjalnie to co można zlekceważyć i zająć się innym dzieckiem.
Dużo się też modlę, o mądrość, bo wychowywanie zabiera pewnie mi część zdrowia.
Dzieci mam dobre, wszyscy na zewnątrz och i ach. Ale w domu różki czasem pokazują, a ja jestem po pierwsze wrażliwiec i nie cierpię nawet złych odzywek, po drugie wymagam i łatwo też nie mają.
Powodzenie koctel. Wychowanie to piękna, chociaż trudna przygoda.
Brojącego oddalić, zignorować, oddzielić od grupy, a skupić się na reszcie, na tych dobrze czyniących i miłych.
dzięki za słowa otuchy
ale powiem wam, że dzisiejszy dzień był lepszy, Celińska miała rację, ja się uśmiechnęłam tak jak ona do mnie i dziś było o.k.
Uwielbiam ks Bosco!
a po powrocie przeprosiny i dalej wspolna zabawa
on przeprasza my wybaczamy