Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Najważniejsza książka roku - czwarta odsłona czyli kim jest Bronisław Komorowski
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Komentarz
Ale chyba ty jako pierwszy na to zwróciłeś uwagę? A czy jakieś forumowiczki, to czytały, czy jak na razie sami panowie?
rzeczywista obecność Jezusa w sakramencie eucharystii
taka książkę kupiłem wczoraj w turoniu na 20 urodzinach radia Maryja
została mi tak 1/3 do końca
scenę w kościele już "przerobiłam"
też mam bardzo mieszane uczucia
wybitnie jednostronna
jak to któryś z publicystów powiedział "historia głośnego zatrzymania i bardzo cichego wypuszczenia"
nie śledzę losów bohatera, ale zastanawiam się, co teraz porabia
peesik:nadal nie wiem, jak sprawdzić, czy mój tel jest na podsłuchu , ale pamiętam, jak za rządów PiSu każdą rozmowę kończyliśmy słowami "pozdrowienia dla służb"
Czyli wykrakaliście to, co za rządów PO stało się rzeczywistością - państwo policyjne.
_________
Tak, Maciek, sam o tym mówił na spotkaniu i wspomina o tym w książce. Natomiast nie ma się co oburzać na to:
Przeczytałem i niestety mam bardzo mieszane uczucia na temat autora. Scena, w której w kościele podcina sobie żyły jest dla mnie czymś tak bulwersującym, że wszystkie nadużycia władzy wobec Sumlińskiego bledną. Przykro mi, ale nie jestem w stanie wykrzesać z siebie sympatii dla człowieka, który mają żonę i dwoje dzieci coś takiego robi, a potem jeszcze bezwstydnie to opisuje. Fakt, że książkę wydała Fronda jest dla mnie tym bardziej niesmaczny.
Różne są progi ludzkiej wrażliwości. Nie masz pewności jak byś się zachował w sytuacji krańcowej.
Co do Kociary i Juki:
Dziwiłbym się gdyby osoby o jasno określonych antypatiach politycznych pisały o książce pozytywnie. Kociara przynajmniej ją przeczytała ale Juka - nie, prawda?
Gwiazda... zaszczuty człowiek jako gwiazda... niezła teoria.
W każdym razie sukcesem jest to że o książce jest głośno, że nie jest przemilczana.
Otóż ja wiem, jak bym się zachował w podobnej sytuacji. I wiem, że mając rodzinę nigdy bym nie próbował pozbawić się życia. Jeżeli w to wątpisz, to znaczy, że masz mnie za nieodpowiedzialnego gnoja.
A już wiem - "nie wiesz jakbyś się zachował" to było ogólnie powiedziane - niech będzie "nie wiemy jakbyśmy się zachowali" a sytuacja krańcowa może być dla każdego inne, jeden pęknie jak go z pracy wyrzucą, inny jak przystawią pistolet do głowy żonie i dziecku i każą wybraż kogo rozwalić najpierw.
Dla mnie lektura przeciwnie - była pouczająca i to właśnie w warstwie psychologicznej, okazało się że jego życie stało się porażką na skutek złego wyboru jakiego dokonał porzucając pracę która była jego powołaniem, opisuje to dokładnie w książce i mówi na spotkaniu na którym byłem.
Uważam jednakowoż że paradoksem jest że bulwersuje nas bardziej osoba ofiary niż oprawców bo trudno ich nazwać inaczej.
No ale o Sumlińskim nikt teledysku jak o Blidzie nie nakręcił.
Kociara -
wybitnie jednostronna
żarty
to twierdzenie nie dotyczy osób będących np. w głębokiej depresji
depresja i inne schorzenia znoszą odpowiedzialność za bliskoch, nic nie jest wówczas ważne
i to, jak bardzo kocha się swoja rodzinę nie ma nic do rzeczy
przestał być dziennikarzem śledczym, a przecież o to chodziło.
A czy Sumliński na tym etapie historii cierpiał na chorobę psychiczną? Z tekstu to nie wynika.
Prayboy, a co w ogóle znaczy w tym kontekście "dziennikarz śledczy"? Że wydawało mu się, że wyciąga informacje z oficerów WSI, podczas, gdy to oni go urabiali?
to, czy p.Sumliński w danym momencie cierpiał czy nie na określone zaburzenia czy schorzenie nie ma nic do rzeczy
wiemy o sobie tyle, na ile nas sprawdzono
sądzę, ze ktoś, kto do pewnych spraw odnosi się czysto hipotetycznie nie może swych twierdzeń uogólniać i z silnym przekonaniem twierdzić, ze "ja nigdy", "nie wyobrażam sobie" itp.
Czemu więc piszesz o innych? Skoro sama nie jesteś pewna, jak się zachowasz, to Twoje prawo, ale o innych nie masz nic do powiedzenia.
Inaczej rozkładając akcenty?
ok, powodzenia
zakładam, że to będzie obowiązywać i w innych dyskusjach a nie pojawiło się teraz, na potrzeby tej dyskusji
i że dotyczy nie tylko mnie
Dla mnie ta próba samobójstwa była rzeczywiście wielkim zaskoczeniem, niby facet rozsądny, inteligentny, kochający rodzinę, a tu taki motyw. Nie wiem jaką pokrętną logiką doszedł do tego wniosku że jego samobójstwo będzie dla rodziny najlepszym rozwiązaniem - najmniejszym, bo najkrócej trwającym cierpieniem... no ale... on tam pisze, że przez wiele nocy nie spał, żył pod presją i w ciągłym stresie i poczuciu winy, że rodzina przez niego cierpi.
Po tym całym zdarzeniu był też jakiś czas w szpitalu psychiatrycznym (3 miesiące? nie pamiętam) i pisze, że dochodził tam do siebie w sensie psychicznym właśnie, a nie tylko fizycznym, więc wywnioskowałam, że chory jednak był.
[url=rozmowa z gwiazdą]wywiad z "gwiazdą" w radiu Wnet[/url]
Jeżeli idziesz na żołnierza zawodowego, a potem Cię porwą mudżahedini, to odstawianie histerii i załamań nerwowych jest nie na miejscu. Chciałeś - masz.
Gdyby WS poprzestał na diagnozowaniu przedszkolaków, to ABW by nigdy się o nim nie dowiedziało. Poszedł na wojnę, oberwał odłamkiem. Zdarza się. Popatrz na Jachowicza, którego naprawdę w życiu spotkało dużo nieszczęść. Czy ten facet będzie płakał nad sobą? Wątpię.
w wywiadzie:
"zadałem się z zawodowcami a okazałem się amatorem"
Kociara - WS pracuje w regionalnym tygodniku obecnie.
Dla mnie jednak w tej książce cenne było opisanie mechanizmów i powiązań mafii, władzy (nietuzinkowa rola imć prezydenta!) , służb specjalnych. Normalnie nie mogłem wyjść z szoku. Jeszcze rok temu bym się śmiał z tych spiskowych teorii...