Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Od kiedy oddzielne pokoje i czy w ogóle????
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
Dla mnie jest to istotne, lubię mieć przestrzeń tylko małżeńską. Plus wiecznie jakiś niemowlas.
(@Aneczka08- na razie bym ich nie rozdzielała jeszcze przez kilka lat spokojnie)
Teraz (10,12, 13) powoli potrzebują kawałka "swojej podłogi" - pograć w spokoju na instrumencie, poczytac, posłuchać muzyki, albo zaprosić kumpli)
I tak czesto nocuja w trójkę na jednym łóżku (ale jednak rzadziej niż kiedys)...ale chce żeby mieli wybór i jednak jakąś intymnosc.
Moze dlatego,ze ja jestem indywidulistką i lubie sobie dłubać coś tam w nocy, w samotności od zawsze.
Ale byc z ludżmi też lubię
Wiele zalezy od dzieci, ich temperamentów, wieku, zainteresowań.
Nie ma chyba reguły.
Jak wiadomo rózne są teorie.
każdy najlepiej zna potrzeby własnych dzieci.
Jednak MAJĄC wybór (wieksze mieszkanie)-nie dawałabym wszystkich do jednego pokoju.
poza tym widze,ze bycie w samodzielnym pokoju tez zobowiazuje do porzadku np.
jasiek moj wie, ze jak nabałaganił to SAM i musi to posprzątac.
Nie ma z tym problemu. Średnaicy wiecznie na siebie odpowiedzialnosc zrzucają.
No i niewyobrazam sobie kuchni w pokoju goscinnym, czy takim, ktory jeszcze do spania komus sluzy. Moze przy singlach to sie sprawdza
------------------------
1. wyburzyć ścianę między kuchnią a pokojem (jeśli ściana nośna, to dać belkę pod sufitem)
2. zrobić drzwi między pokojami
nasze doświadczenie (tylko z czwórką) jest takie, że pokoje dziecięce były wykorzystywane właściwie tylko do spania, całe życie toczyło się w pokoju z kuchnią, odrabianie lekcji na podłodze, komputer we wspólnym
sypialnia moze mieć i 10 m tam i tak tylko duże łóżko
hough
zgadzam się z Wandą - mieliśmy dużą sypialnię .... i tylko w niej spaliśmy i było w niej jakoś nieprzytulnie i w ogóle nie przepadałam za nią, zamieniliśmy na malutki pokoik starszego syna, w końcu mam milutką sypialnię, którą uwielbiam, ale nadal tylko w niej śpimy
a syn ma duży pokój, gdzie schodzi się dzieciarnia z sąsiedztwa
chłopaki mają osobne pokoje bo po prostu mamy tyle pokoi, że starcza, ale i tak bawią się zawsze w jednym bo przecież się nie rozdwoją
no i mamy jeszcze pokój, który stoi pusty i tak namawiam tego m., że by go zapełnić, bo bezsensu się marnuje
pokoju obok, wyburzac je czy zostawiac w razie np braku prądu, wtedy CO
nie działa
Jeśli nie przeszkadzają w urządzeniu mieszkania (w sensie, że macie dość miejsca), a do tego są sprawne i jeszcze ładne, to ja bym bez wahania zostawiła. My musieliśmy nasze ze względu na ograniczoną przestrzeń rozebrać - ale za ładne nie były, więc bardziej tego praktycznego aspektu szkoda.
-------------------------------
zrobiłem tak u siebie, a że to było jeszcze za komuny, to dałem szynę tramwajową ze złomu, daje radę;
a wspólna przestrzeń kuchenno-pokojowa pozwalała nam być razem...
(teraz można dać jakiś solidny dwuteownik, dobrze podparty na dwóch filarkach,
i będzie ok)
cza zakazać