Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Przesada w wychowywaniu religijnym?
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
Albo znajdzie inne, lepsze rozwiazanie.
sercem od swego Stworzyciela, albowiem początkiem grzechu jest pycha".
-------------
U mnie jest: "Albowiem początkiem pychy - grzech" (syr 10,13) Ja to rozumiem, że już nawet malutka pycha jest grzechem.
-----------------------
np. Heli, Samuel
--------------------
Na czym miałoby polegać religijne wychowanie dziecka z przegięciami i świętojebliwością? O co w tym chodzi?
(ta świętojebliwość źle mi się kojarzy, bo znajoma z DK, która zastrzegała się, że nigdy w życiu nie będzie świętojebliwa, tak wychowała dzieci, że one teraz nie za bardzo garną się do kościoła)
szalenstwa to niesie to porazke duchowo-wychowawcza. Ojca moze tu
zastapic czy tez uzupelnic braki kaplan, kierownik duchowy.
-------------------
Przeciez kapłan nie przyjdzie do domu, żeby mieszkać z rodziną. Małe dzieci nie mają kierowników duchowych, no ja przynajmniej z takim czymś się nie spotkałam.
O roli ojca w religijnym wychowaniu zawsze mówiła Półtawska. Lata lecą i ja obserwuję to samo.
Kociarę przykład pani, która zaniedbując małżonka i dzieci
przesiadywała w kościele.
-----------------------
Rozumiem.
Dodam tylko, że nie wiadomo kto tu kogo zaniedbywał.
Nie znaczy to jednak, ze sprawa jest przegrana. Gdyby tak bylo powinnismy skreslac na wstepie wszystkich nieidealnych potencjalnych mezow. A tak nie jest.
I o co ma byc zazdrosny? Celem zycia nie jest samorealizacja tylko swietosc, wychowanie dzieci ku swietosci.
To nie byl moj plan, kiedys mi do glowy nie przyszlo... Pan Bog sobie wymyslil i zrealizowal, a ja Go tylko moge za to blogoslawic.
Co dla jednych budujace, innych zatrzyma w miejscu, albo wrecz opozni.
> Ja powyższy problem widywałem dość często w oazie. Jest związany nie tyle z wychowaniem religijnym, co z zaangażowaniem rodziców w działalność Kościoła, która odbywa kosztem kontaktu z dziećmi.
Ludzie mają urlop i zamiast jechać z dziećmi odpocząć, to prowadzą jakieś rekolekcje, a dzieci podrzucają do animatorów. W ciągu roku spotkania wieczorne (dzieci z opiekunką lub w drugim pokoju), dodatkowe "dni wspólnoty", kongregacje; niedzielna Msza Święta z każdym członkiem rodziny w innym miejscu kościoła zaangażowanym przy różnych funkcjach. <
Ten problem jest w moim środowisku nieznany.
U nas rodzice mający dzieci (nie młodzież), co najwyżej są animatorami Oazy Dzieci Bożych, a ich dzieci są wtedy uczestnikami.
Młodzież z takich rodzin staje się animatorami dla młodzieży, wcześniej jedzie na odpowiednie kursy formacyjne.
Podczas spotkań w ramach Domowego Kościoła, do dzieci jest osoba, która w tym czasie organizuje im zabawy.
Spodziewałabym się tego problemu raczej w "neo", bo tam formacja jest bardziej intensywna i czasochłonna. Jednak znane mi rodzinki z Drogi nie mają problemów ze swoim potomstwem, do 12 roku życia dzieci biorą udział w co tygodniowej Liturgii; na Liturgię Pokutną i Konwiwencje jest organizowana opieka. Gdy dziecko staje się młodzieżą, wchodzi we wspólnotę dla początkujących.
Myślę, że problemy są wtedy, gdy rodzice nawrócili się, jak już dzieciaki były podrośnięte, więc siłą rzeczy przez długi okres czasu nie były wychowywane w klimacie żywej wiary.
W formacji oazowej daje się to nadrobić - posyłając pociechy na Oazę Dzieci Bożych, lub Oazę Młodzieży - w "neo" już może być trudniej.
powinnismy skreslac na wstepie wszystkich nieidealnych potencjalnych
mezow. A tak nie jest.
-----------------------------
Nie twierdzę, że sprawa jest przegrana, a na pewno nie twierdzi tak dr. Półtawska i nikogo nie skreślam, ok?