Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Ks. Krzysztof Charamsa - ksiądz???
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
To jest 6 lat obserwacji gościa na co dzień. Dużo i mało.
Zwłaszcza, że ten ksiądz zmieniał miejsce (miejsca?) formacji.
To i tak dużo więcej niż (z reguły) spędzamy z człowiekiem przed wejściem w małżeństwo. Da się wszystko sprawdzić?
Czasem całkiem zwykłemu człowiekowi zmienione warunki uruchomią jakąś schizę.
Wielu modli się do św. Totolotka (też kilka losów w życiu kupiłem), po czym dla 99% wygrana kończy się poważnymi problemami. Ten jeden procent już wcześniej był na tyle zamożny, że suma nie okazuje się zabójcza ;-)
A myślałam że dzień papieski.
Z lat 60' chyba, o tym jak pedały miały przejąć kontrolę w każdej dziedzinie społaczności.
Ktoś pamięta?
Tekst przypominał ostateczne czassy.
Czyli jednak można
@kociara , tam pisze trochę o tym o co pytasz ( w sumie jeszcze nie wiem jak duźo, bo dopiero kilka stron przeszłam)
Oraz np te, w których o księżowskich dzieciach "władze" wiedzą, tylko tatusia przenoszą na inne parafie (odniesienie do sąsiedniego wątku)
@Savia - to okrutne, co piszesz. Lepiej "załatwić" sprawę alimentami, tatuś ksiądz wraca do pierwotnego powołania, dziecko nie ma ojca, wszyscy zadowoleni
Wizerunek nie ucierpiał
-----------------
Może nie chce się wiązać z ojcem dziecka?
Nieślubne dzieci zdarzają się też kawalerom/pannom i nie oznaczają automatycznie małżeństwa.
A ileż to małżeństw przezywa kryzysy, mężczyźni mają romanse, a pozniej idą po rozum do głowy, nawracają sie i żyją po bożemu, ze tak pojadę.
Ale znam małżeństwa, w których przytafilo sie cudze. Znam tez panny z dziecmi, które fantastycznie ulozyly sobie życie i mąż pokochal przygarniete dziecię, choc pewnie niejedno dźwigają, bo konsekwencje grzechu są zawsze.
----
Są różni ludzie i w różny sposób i w różnym tempie podejmują decyzje. Jak ze ślubem. Jedni uprawiaja 10-latke bo nie mogą sie zdecydować, inni po miesiącu dają na zapowiedzi, a jeszcze innych sytuacja musi przymusić do podjęcia jakis decyzji.
Znam osobiście dwa przypadki odejscia z kapłaństwa. Jeden przed narodzeniem dziecka, drugi kilka lat po. I ten drugi nie trwał tyle ze względu na zlewkę tylko byl brak umiejętności podejmowania decyzji. Osiolkowi w zlobie dano. Nie kazdy umie sobie z tym szybko poradzić.
I absolutnie nie usprawiedliwiam takich kapłanów, ale tez i nie oceniam, bo nie mnie...
I to mnie wkurza. Księża u nas to święte krowy. Powiesz coś o ich grzeszkach-atakujesz Kościół. Wywalasz świństwa, przekręty - lewak jesteś, komuch i pedał
----
Jesli tak jest to ewidentne trwanie w grzechu.
Moze byc jeszcze wariant św.Marii Magdaleny czy św.Augustyna. Rzeczywista skrucha i nawrócenie.
----
Jak mam problem w rodzinie, to wara obcym. Nic im do tego.
Jak mam problem w większej rodzinie jaka jest Kosciol to tez wara obcym.
Niech sie obcy zajmą swoimi sprawami i swoimi problemami, bo na pewno maja ich sporo.
Ciekawe podejście
Choc -jak każde zlo - promieniuje na caly otaczający nas swiat. Ale tak samo na nas zle oddzialywuja cudze konkubinaty, rozwody, powtorne zwiazki itp.
Co więcej - nigdy nie poprę kobiety, która z premedytacją zachodzi w ciążę z dzieciatym mężczyzną licząc, że ten zostawi żonę i dzieci i się z nią zwiąże.
Inna sprawa, że historia zna jednak przypadki, kiedy ta zdradzona, zraniona do szpiku kazała się wynosić do kochanki.
Sama znam bardzo dramatyczną historię - małżeństwo zgrane, kochajace się przechodzi kryzys. Jeszcze próbują, jeszcze walczą, moze dadzą jednak radę ocalić to małżeństwo. Starali się o dziecko, nie udaje się-to pogłebia kryzys. I jak w kiepskim filmidle-trafia się kobieta, która od dawna ma tego pana na oku. Uwodzi, on sie poddaje. Kochanka zachodzi w ciążę, wie o kryzysie w małżeństwie kochanka. Kochanka zachodzi w ciążę, wiarołomny mąż cieszy się i boi się.Żona nie wie nic o romansie, facet się miota. Przeważa argument-dziecko musi mieć ojca. Żona nadal walczy. Okazuje się, ze jest w ciąży, którą "troszkę przeoczyła", skupiając się na problemach małżeńskich. Mówi mężowi, on mówi o ciąży kochanki.
Żona w szoku, mąż też. Ale zdeklarował się, ze od żony odejdzie.
Żona daje mu wolną rękę i warunek:
odchodzisz do tamtej, zapomnij o mnie i o dziecku
zostajesz ze mną-zapomnij o tamtej i o dziecku, alimenty będziesz płacił i nic poza tym
dramat, prawda?
sięgają po pomoc '"specjalisty", spotykają się we trójkę (w trójkącie). Kochanka w rozpaczy, żona zdruzgotana, kocha bardzo męża, mąż chyba też skłania się bardziej ku żonie. Kochanka pyta-dlaczego chcesz pozbawić moje dziecko ojca? Żona-nie pozbawiam. Ma wybór-albo ty i twoje(wasze dziecko), albo ja i nasze. Innej opcji nie widzę
wiecie, jak się zakończyła[jak wygląda] teraz sytuacja?