Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Przesada w wychowywaniu religijnym?
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
Już nawet w dniu slubu człowiek raczej zastanawia sie
-podświadomie"czy bedę z nim szczęśliwa, czy to dobry kandydat dla mnie,
czy jestem w nim zakochana, czy dobrze czuje sie w jego towarzystwie,
czy jest odpowiedzialny...) a nie co zrobic żeby go na pierwszym miejscu
uszczęśliwic, czy okaże sie dla niego dobra....
Normalny człowiek takie pytania zadaje sobie na długo przed dniem ślubu.
MSPANC
liberalnym podejściem wasnych rodziców tychże dzieci w szkołach
katolickich"
------------------
To jakby to była prawdziwie katolicka szkoła to starałaby się w jakiś sposób wpływac na rodziców, a już na pewno sprawiać, aby źle wychowane dzieci nie miały nic do powiedzenia w takiej szkole. A jest tak, że wszystko tym dzieciom liberalnych rodziców jest podporządkowane, że to oni rządzą.
No i ten nie-wiadomo-o-czym program nauczania religii, przecież to porażka!
A nawet gdyby robił, to by się w tym wszystkim pogubił, bo szkoły katolickie (generalnie prywatne) są szczególnie brane pod lupę w czasie kontroli.
Nie przymuszano. Chętnie chodziłem do drewnianego baraku na religię.
Szkoła jak szkoła. Polyestrowe mundurki, potem liceum gdzie dziewczyn prawie nie było (mat-fiz) potem polibuda (tam też nie było)
też blokowisko, nie przymuszano, też klasa mat-fiz, a później SGGW, bo na politechnikę nie chciałam iść ze względu na to, że tam takich niekobiecych zawodów uczono.
Czy Was zmuszano do wiary i praktyk religijnych ?
I jacy wyrośli z Was ludzie? <
Z rodziny inteligenckiej.
Babcia bardzo wierząca, mama już agnostyczka.
Mieszkałam w środowisku, gdzie wszyscy do kościoła chodzili.
Do chodzenia do kościoła byłam przymuszana - babcia nie chodziła, bo ona nigdzie nie wychodziła, chyba, że do lekarza, ale i z tym były duże problemy. Mama nie chodziła, bo określała się jako praktykująca.
Przygotowanie do I Komunii św. pamiętam do dzisiaj jako koszmar, samą uroczystość też bardzo źle odebrałam. Na tym moja kościelna edukacja się zakończyła. Wszystkie dzieciaki na podwórku i w szkole mi zazdrościły, bo one do kościoła chodzić musiały.
Przygotowanie do I Komunii odbywało się w kościele, bo salki na tej parafii nie było.
Religii w szkole już nie było.
Do praktyk religijnych jako takich przymuszana nie byłam - do pewnego czasu odmawiałam z babcią "paciorek", ale skończyło się to z chwilą, gdy zameldowałam, że jestem ateistką, miałam wtedy 10 lat.
Co ze mnie wyrosło? Bestia w ludzkiej skórze, poglądy zbliżone do Kingi Dunin i Kazimiery Szczuki.
Zaczęło się to zmieniać dopiero, gdy trafiłam do Carlsbergu, po kilku - bolesnych dla mnie latach - Adonaj zrobił z bestii Człowieka.
Towarzystwo? Teraz stwierdzam beznadziejne - i w szkole i na podworku. Mialam epizod scholi i oazy, ale dlugo miejsca nie zagrzalam. Prawdziwy odpal zyciowy - po maturze. Gdy zerwalam sie z lancucha. Przemilcze jak duzy odpal ;-)
Poznalam przyszlego meza i postanowilam wrocic do zaszczepionych wartosci by zycia sobie nie spieprzyc. No i jestem jaka jestem. Kazdy wie, ze stawiam na jedna karte. Polsrodki mnie nie kreca. ;-)