Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
wielodzietni jak dinozaury
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
Teraz to nas nikt już nie zaczepi bo to nastolatki są, a za rączkę z najmłodszą tylko można iść
A z reakcją to jest rożnie. Ale czasem i mi zdarzała sie sytuacja ze juz żadna moja reakcja nie mogła pomoc a wrócić np do domu autobusem musiałam, nie uśmiechało mi sie wysiadać 2 przystanki przed domem i pol godziny iść z buta zeby tylko nie jechać z wyjącym zmęczonym po całym dniu dzieckiem. No wyło i tyle. 3/4 przystanki czasem. Tłum ludzi wiec nie mogłam wyjąc z wózka.
To piszę ja, osoba, której zdarzyło się bywać z niemowlęciem w bardzo różnych, miejscach, często uważanych przez inne osoby za mocno nieodpowiednie dla niemowlaków. Zawsze jednak dokładałam wszelkich starań, by w tych nieodpowiednich dla niemowlaków miejscach obecność moich dzieci (skoro bywa konieczna) była nieodczuwalna dla postronnych osób. Gdyby miało być inaczej, upewniałam się, że wszyscy obecni wyrażają świadomą zgodę na to, że będę z dzieckiem i są skłonni znosić związane z tym niedogodności. Przykład ekstremalny: byłam przyjmować poród domowy z siedmiomiesięcznym synem, bo nie dało się tego inaczej zorganizować; rodzice rodzącego się dziecka mieli świadomość, że to jest niezbędny warunek mojej obecności przy ich porodzie i podjęli się na moją prośbę zorganizować osobę do opieki na miejscu nad moim dzieckiem na czas porodu ich dziecka; wszystko udało się znakomicie. Inny przykład trochę tylko mniej ekstremalny: zdawałam egzamin u pani słynącej z tego, że nie cierpi dzieci, z półroczną córką w chuście - uprzedziłam ją jednak, że z mojej strony zachodzi taka konieczność, zapewniłam, że zrobię wszystko, by w czasie egzaminu moje dziecko spało i nie przeszkadzało w żaden sposób i tak też zrobiłam. Po egzaminie pani przyznała mi, że było OK.
Oczywiście, są ludzie, dla których problemem jest sama obecność dziecka. Nawet, jeśli zachowuje się ono w sposób nienaganny i absolutnie nieuciążliwy (np. śpi w chuście). To już jest w dużej mierze ich problem. Zdarzały mi się sytuacje, gdy będąc gdzieś z dzieckiem śpiącym w chuście byłam brana za ciężarną i wszystko było OK, dopóki nie rozpięłam kurtki i nie okazało się, że to niemowlę, a nie ciąża. Czasem w tym właśnie momencie okazywało się, że moje dziecko zaczyna komuś przeszkadzać. Samą swoją obecnością. Tego nie rozumiem.
Bardzo sympatyczna Pani
policzyła dzieci, skomplementowała ze piekna mama i tacie niczego nie brakuje
i wszyscy tacy czyści i pachnący
/no ja bym poczuła obciach, ze mowie komuś ze jest czysty i pachnący/
ale zaliczam to w poczet szoku ze ktos moze miec szalona liczbe 4 dzieci i byc czysty i pachnący
Do dzis czuje ten niesmak.
Ech
I ja się do tego odniosłam. Nie oczekuję, że w miejscach nieprzeznaczonych dla dzieci obcy ludzie będą brali poprawkę na przeszkadzające im zachowania moich dzieci. Nie muszą. To moja sprawa, żeby moje dzieci nie były uciążliwe, jeśli znajdują się w miejscu dla nich nie przeznaczonym (np. w urzędzie, na uczelni, w restauracji nie przewidującej goszczenia dzieci, w składzie budowlanym itp.). Co innego, w miejscach dla dzieci przeznaczonych lub takich, w których należy zakładać, że dzieci mogą się znaleźć, jak place zabaw, komunikacja publiczna, parki, restauracje z kącikiem dla dzieci, zoo, centrum handlowe itp. - tam oczekiwałabym tolerancji na normalne dziecięce zachowania nawet jeśli są nieco uciążliwe dla otoczenia (płacz, czynienie umiarkowanego hałasu związanego z zabawą, czy nawet robienie bałaganu jedzeniem (oczywiście, uważam, że obowiązkiem rodzica jest sprzątnąć po swoim dziecku) itp.), właśnie z powodu, o którym piszesz - to tylko dzieci i nie zawsze możliwe jest zapanowanie nad ich zachowaniem, by były supergrzeczne i dla nikogo nieuciążliwe. Inna rzecz - nad uciążliwością dzieci dla osób postronnych, nawet w miejscach dla dzieci przeznaczonych, rodzice powinni starać się panować. Np. jeśli w restauracji dziecko dosiada się do obcych osób i grzebie im w talerzach, to uważam, że z jego rodzicami coś nie jest w porządku i oburzenie takich osób jest w pełni uzasadnione.
Inna rzecz w kwestii miejsc takich jak urzędy, uczelnie publiczne itp., do których każdy obywatel powinien mieć dostęp. Także matka, która w danym momencie nie bardzo może udać się tam bez małego dziecka.
Co do dzieci w przestrzeni publicznej, jestem w klopotliwej sytuacji. Uczestnicze w dosc intensywnym kursie, po 9godzin zajec codziennie. 3 uczestnikow ma ze soba dzieci...na sali. Coz, sa malo klopotliwe. Alle malo klopotliwe razy 3sztuki razy 9godzin razy 5dni... wyczerpujace. Zwlaszcza ze kurs byl dosc kosztowny. Nie bardzo wiem co mam zrobic. Temat poki co nieaktualny, kolejna edycja w styczniu, ale wlasnie-co powiiedziec rodzicom, korzy oboje uczestnicza w kursie 9mcznym dzieckiem? Ktore rozkosznie podpelza do prezentowanych pomocy naukowych? Braklo mi jakiegos jasnego stanowiska prowadzacych i samych rodzicow.