Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Niebo czy Limbus
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
Podobnie napisy na dziecięcych grobach: "Powiększył grono aniołków". Ano, nie powiększył - jeśli był ochrzczony, powiększył grono Świętych Pańskich.
Ja traktuje moje dzieci jak dzieci, a nie aniołki. Dla mnie są ważne w sercu i to, ze mogłam przez duchowy chrzest - nadac imiona oddac Bogu.
---
A który KKK jest dokumentem dogmatycznym?
I tu jest zasadnicza niekonsekwencja, bo jeżeli dzieci zmarłe bez Chrztu św. mają swoją drogę zbawienia, to nie ma żadnego powodu, aby chrzcić dzieci przed osiągnięciem przez nie wieku używania rozumu. Przyjmując takie założenie, powinniśmy czekać z Chrztem do podobnego wieku, jaki jest przyjęty do I Komunii św. i wtedy dziecko samo by decydowało, czy chce być ochrzczone, czy nie. Słowem - rację mają protestanci, którzy właśnie taki model przyjęli i którzy krytykują katolicką praktykę Chrztu niemowląt.
Nie ma jednak tak łatwo, bo Kościół w Kodeksie Prawa Kanonicznego nakazuje rodzicom ochrzcić dziecko w ciągu pierwszych tygodni życia. Wynika z tego, że polecanie dzieci Miłosierdziu Bożemu to jedno, ale gwarancja zbawienia uzyskana dzięki sakramentowi - to drugie. To poniekąd słuszne, bo lepiej mieć pewność, niż tylko nadzieję.
Wydaje mi się, że podobnie należy podejść do sprawy dzieci zmarłych bez Chrztu św. Możemy mieć nadzieję na wiele rzeczy, ale twarde fakty są takie, że żadna dusza skażona grzechem pierworodnym nie może oglądać Boga. A skoro w Niebie jest to powszechnym przywilejem, stąd wniosek, że dusze nieochrzczonych dzieci są w innym miejscu i takiej możliwości nie mają.
A limbus nie jest ani nagrodą ani karą. Jest raczej aktem Miłosierdzia Bożego ponieważ mimo grzechu pierworodnego ciążącego na duszy i braku zasług dusza nie jest potępiona.
Z drugiej strony intuicja podpowiada mi że nasze ludzkie starania mogą mieć wpływ na te dzieci, mogą pobudzić miłosierdzie Boże, -chrzest pragnienia.
limbus
Wydaje się, że jedyną możliwością jest stanięcie wobec śmierci dziecka przed narodzeniem z wielkim zaufaniem i pokorą. Prawda jest taka, że na los dzieci przed narodzeniem nie mamy najmniejszego wpływu (poza przypadkami szkodzenia i agresji ze strony rodziców, ale to inne zagadnienie). Nie my dajemy życie dziecku, choć może komuś tak się wydaje, dawcą życia jest Bóg i On decyduje o śmierci naszego dzieciątka. Stajemy w obliczu tajemnicy... My jako rodzice jesteśmy tutaj bezradni.
Daleka jestem od relatywizmu moralnego, ale myślę, że w tym przypadku warto przywołać prawdę o nieskończonym Bożym miłosierdziu. Są przykłady, że nawet wielcy grzesznicy mają swoją szansę na nawrócenie przed śmiercią.
Z katechezy w szkole podstawowej zapamiętałam, że są 3 rodzaje chrztu: chrzest z wody, chrzest pragnienia i chrzest krwi. Na pewno dobrze, aby rodzice chcieli ochrzcić dziecko. Nie wiemy jednak nic o życiu duchowym samego dziecka , skoro nie mówi naszym językiem zakładamy, że dziecko nie ma życia duchowego, a może jednak pragnienie chrztu u takiego maleństwa występuje i to bardzo silnie...
Ufność, że Pan Bóg zatroszczy się o Tych, których powołał do życia jest chyba tutaj postawą najwłaściwszą. Nie pojmuję, ale ufam.
"Wielce zwodzi i jest oszukany, kto głosi, iż dzieci nieochrzczone nie będą potępione." (Św. Augustyn (de pecc. Mer. 1. 1. c. 16.))
"Jeżeli pragniesz być katolikiem, nie sądź, ani nie mów, ani nie nauczaj, że niemowlęta, które umierają przed otrzymaniem chrztu mogą zyskać odpuszczenie grzechu pierworodnego." (Św. Augustyn (III de Anima) )
"Kto by twierdził, że nawet niemowlęta doznają odrodzenia w Chrystusie gdy odchodzą z tego świata przed przyjęciem Jego Sakramentu [Chrztu], ten by nie tylko sprzeciwiał się nauce Apostolskiej ale również potępiał cały Kościół, który przynagla do śpiesznego chrzczenia niemowląt, ponieważ bez wahania wierzy, że w przeciwnym wypadku nie mogą dostąpić odrodzenia w Chrystusie." (Św. Augustyn, List do św. Hieronima (nr 27) )