Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Wesele
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
I nie wiem skąd wzięłaś talerz i dwa ziemniaki, to jakaś ironią? Trójki za tyle nie wyżywisz
Każda rodzina może być piękna i smutna. Banalne, wiecie to lepiej ode mnie, ale tak już jest. Dla mnie moja jest wystarczająca. I rodzice i ciotka czy jej dzieci. Rodzina to rodzina.
Samochod- 2 foteliki i córka, mimo że chudzielec siedzi jak sardynka pomiędzy, nie mówiąc o tym żeby zmieścić 3 fotelik...
Wakacje- szukaliśmy wyjazdu za granicę przez biuro i już z 3 dzieci, ofert było jak na lekarstwo. Musieliśmy kompletnie zmieniać konfigurację, żeby się to jakoś opłacało...
Dwójkę dzieci czasem dziadkowie brali na noc, trójki razem nikt już nie weźmie...
Dla mnie, to pisanie na forum, że czy 2 czy troje to żadna różnica, to nieporozumienie kompletne.
Myślę, że między 3, a 4 dzieci tez będzie spora różnica. Ale nie planuje, tego sprawdzać
U mnie takie momenty uzależnienia bardzo źle wpływały na rzeczywistość. Pomagały, owszem w wielu sprawach, ale kiedy np byłam sama z czwórka malutkich dzieci, byłam za granicą z ograniczoną możliwością kontaktów w realnym świecie. A oprócz tego źle wpływały na organizację czasu, na zawieranie rzeczywistych znajomości, wypełnianie obowiązków domowych.
Dlatego od dłuższego czasu staram się być ostrożna.
Ja mam krotki staż z 4 i nie postrzegam się osobiście jako jakaś wielodzietna, ale np. praktycznie nikt mnie nie może podiwezc z moją ferajną... I to jest wyzwanie logistyczne, w ostatnim czasie bardzo realne. podejrzewam, że z 5 zaczyna być problem, że matka z dziećmi nie wejdzie do standardowego auta. I tak dalej.
Osobiście zaczęłam rozważać kupienie dzieciom takich samych czapek czy jakichś chustek, żeby było wiadomo, że są z TEGO zestawu. Nie mieściło mi się to wcześniej w głowie, "przecież wystarczy pilnowac".
To ja stwierdzam fakt, że 3 to jest już wyzwanie. I nie bez przyczyny, uznawana jest za wielodzietność przez państwo.
I zdecydowanie uważam, że z każdym kolejnym dzieckiem jest więcej wyzwań, pracy, logistycznie jest trudniej. (Zawsze mnie dziwiło umniejszanie tego faktu na forum).
Moze napisałam niejasno, nigdy nie oceniałam, czy ktoś jest lepszy, czy gorszy po ilości dzieci
A serio to mamy kaloszki stuletnie.
Ja napisałam "dla mnie".
Nie uogólniam.
Osobiście wyzwanie logistyczne poczułam przy czwartym dziecku, gdzie już nie wpasowywalismy się w standard. Nie ma co nad tym dyskutować.
O trudnościach w wychowaniu nie rozmawiamy.
Bywa, że jedno dziecko przeczołga bardziej niż siedmioro.
Tu nie ma reguł.
Natomiast wierzę, że na pewno z 4, czy z 5 dzieci, jest znacznie trudniej.
Ja poczułam wyzwanie już przy 3, dlatego jak pisałam wyżej, dalej sprawdzać nie planuję
Jasne z dwójką trudniej niz z jednym. Ale to jedno może być niepełnosprawne albo po prostu bardzo wymagające.
Jak porównać troje rok po roku do trojga co siedem lat.
No niedasie.
U nas do pięciorga był samograj. Mąż dobrze zarabiał. Pobudowalismy dom. Ot tak po prostu kupiliśmy drugie duże auto, nie nowe,nale w sam raz.
Różnie bywa.
Ja do szóstego dziecka nie wiedziałam co to kolki, nieprzespane noce, bolesne ząbkowanie, histeria i wymuszanie w sklepie czy nie możność spokojnej Eucharystii.
Przy mojej najmłodszej dwójce czyli numer 6 i 7 już wiem, że nic nie wiedziałam, uczą mnie pokory jak nic i nikt do tej pory.
Ale możliwe, że to tylko moje wyobrażenie.
Mam dwoje dzieci z dysfunkcjami i nie uważam tego za niepełnosprawność.
Boso. Bo jak chcą się bawić na dworze w deszczu, to i tak będą cali mokrzy. Jakby ich puścić w kaloszach, to i one będą w końcu mokre od środka. Więc jak pójdą boso, odpada dodatkowa robota z suszeniem kaloszy w środku.
Dlatego nie raz piszemy , ze opieranie się tylko na wyobraźni jest słabe.
Dlatego nie raz piszemy , ze opieranie się tylko na wyobraźni jest słabe.
1. ktoś siedzi jak sardynka
2. ktoś NIE MA GDZIE usiąść.
To jest jakby różnica jakościowa. To nie jest kwestia, ze jest troche bardziej cos tam, że 3 kartofle więcej trzeba ugotować. I ja rozumiem to wszystko tak, że te różnice jakościowe wchodzą bardzo mocno w obszarach, co do których się nie spodziewałaś. Pisałaś o wakacjach z biurem - prawie nie ma ofert dla trojga. Dla sześciorga, strzelam, po prostu NIE MA. Nie spędzasz wakacji w takiej rodzinie z biurem, chyba że śpisz na forsie.
U mnie życiowo jest większa różnica między 0 a 1, niż między 1 a 4. Ale doświadczenie 1 jest powszechne, świat jest jakoś dostosowany do takich rodzin i problemy da się rozwiązywać standardowo w miarę. Do rodzin 4+ świat jest b. mało dostosowany, bo mało jest takich rodzin. Do rodzin 7+, to już w ogóle nie wiem, u siebie nie mogłam nawet kupić koleżance biletów na autobus, bo tyłu naraz nie da się zarezerwować. Wiec fajnie, jak jest miejsce, że ktoś rozumie te problemy w lot i nie musi tłumaczyć się z takich samych czapek dla dzieci, bo gdzie indywidualizm. A dyskusja zaczęła się od tego, że Paula pisze o tym, co się jej wydaje o wielodzietnych, bo jej ojciec ma 2 rodzeństwa.
Jeszcze nie byliśmy, jutro jedziemy i Szef owej agroturystyki pyta, czy na pewno chcemy rozbijać namiot, bo ewentualnie mogą nam drugie łóżko piętrowe w pokoju dostawić!
Jeszcze nie byliśmy, jutro jedziemy i Szef owej agroturystyki pyta, czy na pewno chcemy rozbijać namiot, bo ewentualnie mogą nam drugie łóżko piętrowe w pokoju dostawić!
Czuję, się zwyczajną mamą, która ma ciut więcej dzieci.