Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Homeschoolersi są the best! (2)
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
Zuchy (ZHP, ZHR)/ Wilczki (Skauci Europy) - są właśnie dla nich.
Ministrantura - początki też na ten czas "łapią się", nie mówiąc już o chłopcach, którzy przystąpili do I Komunii św. wcześniej.
Zajęć dla wczesnoszkolnej dziatwy jest całkiem sporo. Tylko - czy będziemy mieć jakąś gwarancję, kto i w jaki sposób będzie zajęcia prowadził i kto na zajęcia będzie chodził - i nie chodzi mi o "wychowanie pod kloszem", tylko to, że trzeba być roztropnym na tym polu także. Np. wybierając gromadę zuchową po dobrym poznaniu drużynowego i szczepowego (np. rozpytując się u innych mam)
k.
Ludzie!!!
Zaczynamy za tydzień - córka II klasa podstawówki, syn I klasa gimnazjum.
Przez rok przygotowywałam się teoretycznie.
Teraz nie mogę spać z radości i ze strachu...
Pocieszcie mnie jakoś please
X_X
Ja też zaczynam I gimnazjum, a oprócz tego IV podstawowa i 2 razy III podstawowa, będziemy się wspierać
Najbardziej boję się tego gimnazjum, że czasowo nie wyrobimy się. To aż 11 przedmiotów. Jeż. polski, matematyka, języki obce ( u nas ang. i rosyjski) uczymy sie systematycznie przez cały rok, a pozostałe przedmioty planuję zaliczać w pakietach (np. chemia, fizyka i geografia) w odstępach 2-miesięcznych. Już wpadam w panikę!!
Pozdrawiam!
k.
Z tym programem to sama sie zastanwiałam jak dostalismy zgode z naszej miejscowej szkoły i wytyczne odnośnie tego co dziecko ma umiec do pierwszego egzaminu.Bo tu w tej szkole dyrektor kazal podpisac dokument ze bede sie zgłaszac z dzieckiem dwa razy w roku na egzamin sprawdzajacy zakres wiedzy.
Teraz kiedy dostalismy zgode od Sawickich głowe ma troche spokojniejsza.Bedziemy robic wszystko co do tej pory.W biedronce rzucili chyba w maju takie "teczki trzy ,cztero lub pięciolatka"Zakupilismy sie w nie bo mam tez w domu 3 latke .Oprócz tego kupiłam sobie materiały rytmiczne, książke z pomysłami na zabawy z myzyka i płyta z piosenkami tematycznymi.Oprócz tego robie z nim angielski na zasadzie zabawy.Mam troche materiałów od siostry mojego męża która uczyła dzieci w przedszkolu angielskiego metoda helen doron.No a poza tym z racji swojego wykształcenia i posiadanego sprzetu uczymy też sie gry na pianinie.Nasza pieciolatka chce również sama już
czytac książki które wypożyczamy z biblioteki dlatego rzuciła sie na nauke liter :-)Ale ciesze sie ze mam wolna reke i głowe i nie musze działac według jakiegos programu.Przynajmniej na razie :-) W zwiazku z czym poki sie da bedziemy korzystac z pogody i zabawy na dworze.A pózniej juz bliżej terminu porodu jak sie troche rozłoze , bedziemy bawic sie i uczyc w domu.
moje dziecko w zerówce nie nauczyło się niczego, czego by nie umiało z domu
a dla młodzych dzieci - 3 - 4 lata polecam serię "Naucz mnie mamo" widziałam że od września znowu ma być w sprzedaży - to takie gazetki, raz na tydzień (albo na 2 - nie pamiętam) są ŚWIETNE wydawane są od września do czerwca, tak jak trwa tok szkolny, gdzieś w połowie roku zaczynają się litery i cyfry
robiłam to z moim starszakiem jak miał 3 latka i to uwielbiał - moim zdaniem to nawet spokojnie jako program zerówki by wystarczało, teraz będę z młodzym przerabiać
Kinga
Jesli chodzi o angielski to namówiła mnie do tego własnie siostra mojego męza.Dała wiele pomysłów i materiałów wprost na tacy wiec je wykorzystałam i okazało sie że dziewczyny ciągle chciały bawic sie ze mna po angielsku:-)Dopytywały kiedy znowu.Te 40 minut dwa razy w tygodniu kiedy przebierałyśmy sie za cos (np. za jakies zwierzatka )spiewałysmy na poczatku proste piosenki po angielsku, tanczyłyśmy, skakałysmy , wycinalismy , kolorowałysmy, czy robiłysmy jakies proste zadania porozumiewajac sie tylko w jezyku angielskim było dla nich super zabawa.Nie wyobrazałam sobie że tak wiele sa w stanie z tego tez zapamietac.
Poza tym to prawda że dziecko woli sie bawic niz uczyc.Tak samo było z nauka gry na pianinie.Pewnego dnia Tosia przyszła i zapytała czy moge ja nauczyc nut bo ona chce tez tak grac jak ja.Trudno nasza nauke gry na pianiie nazwac lekcja bo ona trwa zazwyczaj tyle ile chce Tosia czasami to jest 5 minut , czasami 15 a pózniej chce robic cos innego.Ale fakt że wraca i sama chce wiecej chocby to było i 10 minut dziennie czegos ja przy okazji uczy.
Nie wiem ...Dlatego nasz program dnia z dziecmi zalezy od tego w co chca dzis bawic sie dzieci.Dlatego sama byłam troche przerażona jak dostałam wytyczne z ramowym programem z pierwszej szkoły.
-----------------------------------------
wręcz przeciwnie - dzieci chcą być traktowane poważnie
chcą naprawdę pomagać rodzicom w pracy
naprawdę się uczyć
jeśli chodzi o uczenie języków obcych dzieci - jestem mocno sceptyczna
Uczyłam głównie dorosłych, ale gdy zaczęły pojawiać się na świecie moje własne dzieci przerobiłam szczegółowo temat dziecięcy od strony praktycznej. Własnych nie uczyłam- obserwowałam inne:)
miałam zajęcia w firmach + dwa razy w tygodniu grupę dzieci
nieskromnie napiszę że uczyłam dobrze - do tego stopnia, że rodzice dzieci, gdy całkowicie zrezygnowałam z pracy, zaczęli mnie szantażować, że muszę dalej itd. Nauczycielem HD też jestem, wiem o czym piszę.
Do rzeczy:)
Uważam, że to nie ma sensu - lepiej poczekać gdzieś do 9, nawet 10 roku życia, ale potem zacząć intensywnie, codziennie i solidnie się uczyć.
Tak postanowiłam zrobić.
Wielkie było moje zdziwienie, gdy dowiedziałam się, że syn zdaje też angielski. Jakoś mi umknęło. Pękłam dwa tygodnie przed egzaminem - synek w tydzień opanował materiał egzaminacyjny. Pani stwierdziła, że za dobrze umie i dawała mu ćwiczenia do klasy czwartej (a był w 2), zachwycała się akcentem, i w ogóle ochom i achom nie było końca. Ale on ma fenomenalną pamięć, której bardzo mu zazdroszczę.
Żeby małe dzieci zapoznały się z melodią języka wystarczy, by słuchały po angielsku piosenek, wierszyków. Nie trzeba uczyć. Nie muszą rozumieć tego, co słyszą.
Jeszcze dodam, że nie wypowiadam się tutaj o rodzinach dwujęzycznych - to inna bajka.
Większość znanych mi lingwistów nie uczy własnych dzieci, jak długo się da.
Dlatego nikogo nie zachęcam. Nie chciałabym też zniechęcać zaangażowanych. Do tej pory nie wypowiadałam się w temacie. Z moich obserwacji wynika, że wczesne uczenie nie jest potrzebne. Często takie bawiące się od małego dzieci są zmęczone wtedy, gdy faktycznie powinny zacząć intensywnie się uczyć. Przyzwyczajone są do tego, że nauka języków to zabawa właśnie. I są bardzo zdziwione, że ktoś czegoś od nich wymaga. Obserwowałam ten proces dość długo i z rosnącym zdumieniem
@-) a podstawówka Montessori w Wieliczce jest cała po angielsku, ot tak.
Więc Twoje, Monira, zdanie mocno mnie tu uspokaja. Dzięki.
Uczymy dzieci najpierw tego, co ważne.
Gdy już będzie miało coś do powiedzenia - wtedy błyskawicznie nauczy się języka.