Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Adopsja
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
-------
A propos piesków... Czytałam gdzieś wywiad z rodzicami Dudy i padło pytanie czy młody Duda chował się wśród zwierząt... Okazało się, że tak! Były rybki, patyczaki... A pies? Pies nie, bo pies "wymusza" (nie umiem znaleźć idealnego słowa) lokowanie uczuć, a oni świadomie chcieli wszelkie uczucia jakie posiadają wkładać w ludzi - w małżeństwo, w dzieci, w przyjaciół... nie w zwierzęta.
Są zwierzaki, np psy, które mimowolnie się uczłowiecza, traktuje jak członka rodziny itp.
Nie podoba mi się, bo ma niewiele wspólnego z prawdą stawianie tezy: pomagasz zwierzakom=masz w doopie ludzi. Co więcej, doświadczenie mnie nauczyło, że ci, którzy pomagają zwierzętom pomagają też ludziom. Natomiast ci, którzy wyliczają, ile pomocy realnej byłoby w zamian za tą oferowaną zwierzętom nie mają na swoim koncie ani jednej złotówki przekazanej na "ludzki cel". Sprawdzone i przetestowane wielokrotnie. Ci krzykacze pt "takie fanaberie dla zwierząt?a biedne dzieci głodują" zapytani, kiedy i jak pomagali ostatni raz tym głodnym dzieciom po prostu się zapowietrzają. Jakoś nie wpadają na to, ze sami mogliby pomóc, ale doskonale potrafią "wydawać" na ten cel nie swoje pieniądze.
Ja w ogóle ignoruję takie uwagi, tym bardziej, że ci co je robią nie mają połowy ilości dzieci ile ja. Nie ryzykowali życia, żeby się urodziły. I bycie dobrym dla zwierząt nie przeszkadza kochać ludzi.
A tak po za tym, choć przeciwna jako hodowca jestem uczłowieczaniu zwierząt ( bo to dla nich krzywda) to wolę jak ktoś samotny, lub bezpłodna para kupi sobie yorka lub kotka i go niańczy niż miałby na siłę robić dziecko IV i tyle w temacie. Możecie mnie z forum wyrzucić.
I mam zupełnie odwrotne doświadczenie od Twojego, tzn znam osoby, które właśnie są bardzo zaangażowane w pomoc innym ludziom i są przeciwne nadmiernemu pomaganiu zwierzakom - bo widzą, że brakuje osób, które by pomagały ludziom. Oczywiście że można robić i to, i to - i nie krytykuję w ogóle osób, które pomagają zwierzętom, dobrze, że są i takie - drażni mnie jedynie to przesuwanie akcentów, które obserwuję.
Dla mnie też. Ale noie porównywałabym zakupu karmy dla schroniska z jakimś obleśnym zboczeniem jakie tu wypisuje TiE. Fuj.
Jest członkiem rodziny, całkowicie zależnym od człowieka. Skoro człowiek postanowił zwierzę wziąć do domu, jest za nie całkowicie odpowiedzialny. Troska o jego dobrostan, pełną miseczkę, ciepły kąt, ręce do czułości i pieszczot, leczenie w chorobie itp. nie jest uczłowieczaniem zwierzęcia. Jest, a raczej-powinno być normą, wyrazem człowieczeństwa właśnie.
Świnka hodowana na kiełbaskę powinna być właściwie traktowana. Co z tego, ze zakończy żywot na talerzu? Czy to znaczy, ze gospodarz może ją obijać pałką codziennie?
------------
zwierzę nie jest członkiem rodziny
no chyba że - zgodnie z teoriami gender - redefiniujesz pojęcie rodziny
Rozweselać wlaściciela. Żyć sobie i dać się pogłaskać. Przynajmniej chomik, a rybki ładnie wyglądać .
Znam takie, które nie mają żadnych, ojciec jest ich bankomatem a matka służacą.
Wedle mojego sumienia pomaganie zwierzętom jest słuszne, choć bolesne są takie zarzuty, o których pisały tu dziewczyny: jak pomagasz zwierzętom to jesteś taki i owaki. Często też spotykam się z opinią, że to środowiska lewackie są bardziej zaangażowane w opiekę na zwierzętami - więc jak pomagam to nie wiadomo jaki ze mnie lewak, bo komuś z innej strony to nie wypada i trzeba troszczyć się tylko o ludzi. Jak ktoś tak uważa i jest katolikiem to polecam przypomnieć sobie np. Orędzie Jana Pawła II na Światowy Dzień Pokoju (chyba z 90 roku).
Wiadomo, że pełną odpowiedzialność ponoszę za zwierzęta, które przygarnęłam do domu, ale jeśli mam możliwość pomóc też tym bezdomnym, chorym, niechcianym, to to robię (nie rezygnując przy tym z pomocy ludziom). A zwierzęta w domu miałam zawsze, teraz też mam i uważam, że jest to tylko z korzyścią i dla rodziny i dla tych zwierząt, które dzięki temu są zaopiekowane. Choć rozumiem, że np. rodzice Dudy mogli uważać inaczej, każdy robi co uważa za słuszne i dobre dla własnej rodziny. Lepiej, żeby ktoś nie brał zwierząt, niż żeby miał je źle traktować lub oddawać, bo okaże się, że nie ma czasu lub coś mu nie pasuje. Najważniejsze by była to odpowiedzialna i świadoma decyzja.
I suka, mimo ze ja bardzo lubie, tak samo kocica, ktora lubie nie mniej, nie sa ze mna spokrewnione i z tego powodu czlonkami mojej rodziny nie sa. Sa towarzyszami rodziny. Teraz siedze nad tlumaczeniem. Kocica mi dlugo mruczala na kolanach, teraz sie zsunela i spi obok. Pies spi kolo moich nog. Jest fajnie!
To dobrze, ze są tacy, co pomagają ludziom i tacy, co pomagają zwierzętom. Oraz i tym i tym.
A że każda grupa uważa, ze pieniędzy nigdy dość? Żadne novum, żadna afera.
A wyszło bardzo niemiło na koniec. I uważam, że to były ciężko zarobione pieniadze mojego taty wyrzucone niepotrzebnie, bo potem miał same przykrości. A ja wyrzuty sumienia. Trzeba było wziąć cichy ślub i tyle.Pieniąπdze wysłać na RM którego tato jest wielbicielem.I powiem tylko że żaden agresywny pies, żaden drapiący kot nie są w stanie tak zaszkodzić i takich intryg naknuć jak niektórzy ludzie. Miła się okazała tylko ciocia mojego męża.
Natomiast coś jest w tym, że rodzicielskie uczucia niektórzy (nie wszyscy!) przelewają na zwierzęta.
Niedawno słuchalam fragmentu "Radia dzieciom" na Jedynce. Zaproszona pani opowiadała o swoich psach. I poprawiała prowadzącą program, źe psy się nie wabią, a nazywają. I że umierają, a nie zdychają itp. Wyłączyłam, bo nie byłam w stanie tego słuchać. A córce wytłumaczyłam dlaczego.
Uczłowieczanie zwierząt nie jest dla mnie normalne.
I tyle w temacie.
Otóż to właśnie. Pies horror. Mnie też wkurzają tacy własciciele, zwłaszcza jak ich pieski latają luzem i mogą gryźć inne psy będące na smyczach i w kagańcach bo takie malutkie i kofane są.I przecież wszystko im wolno.
Znam też przykłady w drugą stronę - szczeniak sie znudził wylądował na krótkim łańcuchu, który wrósł w szyję, brudny niedożywiony, bez wody bity łopatą przez właścicielkę, przyparty do muru, w akcie frustracji pogryzł jej twarz...
No własnie, a psy po nieudanym polowaniu wiesza się na drzewach. Ale że niektórym ludziom w głowach się przewróciło to nie winiłabym za to zwierząt i nie zabraniała kupować im jedzenia.