Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Gimbusy i małolaty do szkoły powszechnej
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
Mnie przeraza obecnie raczej silny trend antyintelektualny. Tak jak było np. z działalnością Państwa Elbanowskich. Nie chodzi mi nawet o to, że ustawa o sześciolatkach była dobrze przygotowana, ale przy okazji Elbanowskim udało się wmówić części rodziców, ze szkoła zabiera dzieciństwo i należy przed tym jak najdłużej bronic swoje pociechy...
Tak. Edukacja jest ważna i rolą rodzica jest zapewnić dziecku edukację a przynajmniej nie przeszkadzać.
Jednak jest spora grupa młodzieży, która w okolicach 15tki, 16tki zaczyna stawać okonie. A ponieważ wie, że "musi" co w praktyce przekłada się na stawanie na głowie nauczycieli (bo przecież muszą udowodnić władzy, że sobie radzą -władza uważa, że nauczyciel musi!musi motywować ucznia a skoro on się nie uczy to jego wina nie ucznia)a młode co najwyżej łaskawie da się przepychac z klasy do klasy.
Gdyby nie było tego przymusu a opcja zdobycia zawodu lub do pracy -edukacja stanowczo by zyskała wyższy poziom
@Kociara, ja się nie wypowiadałam nawet w kontekście przymusu nauki do 18-roku życia, raczej ogólnie odniosłam się do wypowiedzi Moniki73, do tej jej części, gdzie pisała o tym, jaką presję wywierają rodzice i jak wielkie są teraz wymagania od uczniów.
Jeśli chodzi o samą kwestię przymusu, mam bardzo mieszane uczucia. Z jednej strony za ogromną wartość samą w sobie uważam wolność wyboru, z drugiej strony wiem, że gdy ktoś przerwie edukację w wieku 15-lat, to jest wysoce prawdopodobne, że już do końca życia będzie wykonywał jedynie najprostsze, fizyczne prace, bardzo źle płatne. Powrót po latach do edukacji może być bardzo ciężki. Owszem, takie osoby "przymuszane" do nauki mogą przeszkadzać innym.
Dla mnie to jest jednak przyznam szczerze kwestia trzeciorzędna, jeśli chodzi o reformę systemu edukacji, czy ten "przymus" jest, czy go nie ma. Należy dążyć do tego, by każdy człowiek miał możliwość zdobycia wartościowego wykształcenia, umiejętności przydatnych w życiu i na rynku pracy, ale nikogo się do tego nie zmusi.
jaką wartością dla 17 latka w II kl gimnazjum, zagrożonego niedostosowaniem lub o baaaardzo niskich możliwością intelektualnych, do tego ostro skrecajacego ku patologii ma ukończenie tego gimnazjum? W 18 Rz?
Lub dlaśrednio bystrej panny o średniej (zasłużonej lub naciąganej) 3.0 ma wykształcenie wyższe? Lub średnie
ot wchodzi nowa podstawa to robimy dzieciakom siano w głowach.
Teraz znowu nowa zmiana, tak, że jednocześnie u progu szkoły średniej spotkają się trzy roczniki.
Jak dla mnie to za te zmiany póki co płacą dzieci: obniżeniem poziomu nauczania i utrudnionym dostępem do szkoły średniej.
Jednak bardzo dużo zależy od nauczyciela,szczególnie w najmłodszych klasach. Niezależnie od reform jeśli nauczyciel robi swoje jak należy, z pasją daje z siebie dużo plus klasa nie za duża to jest efekt,tam już rodzic niewiele ma do roboty.
U nas na wsi
Panie z dużym doświadczeniem i wykorzystują dużo materiałów więcej niż to co oferują darmowe podręczniki.
Ale też widzę różnice między tymi moimi 4 córkami. Oprócz osobistych predyspozycji,zdolności,nauczyciel tez ma ogromne znaczenie ile z siebie daje.
Toż wiadomo, ze obecne pokolenie to uczy się zdecydowanie poza szkołą, a do szkoły chodzi tylko po to, zeby towarzystwo spędzić w jedno miejsce, coby się po ulicach nie snuło i pod balkonami nie piło i nie paliło
Nie każdy ma możliwość i warunki uczyć swoje dzieci w domu i nie każdy się do tego nadaje z różnych powodów.
Chociaż, żeby nie było,zazdroszczę i podziwiam Was matki,które się tego podjęły
Dopóki tutaj nie trafiłam nawet nie wiedziałam,że w Polsce istnieje ED.
Mimo wszystko mam przekonanie,że to nie dla każdej matki i jej dzieci byłoby dobre,lepsze niż szkoła.
Już za moich czasów szkolnych straciłam złudzenia, że szkoła może człowieka czegoś nauczyć. Szczególnie przy oporze z jego strony. Można delikwenta z klasy do klasy przepychać i udawać, że czegoś się go uczy, ale efekt edukacyjny tego działania będzie mizerny.
A co do żalów nad tym, jaki to beznadziejny ma być po reformie egzamin po ósmej klasie, to tak mi się przypomina, że za moich czasów nie było żadnych egzaminów po ósmej klasie, a nie mam poczucia, żeby młodzież jakaś szczególnie głupsza była.
@Tola - no, mam inne spojrzenie na te kwestie. Nie oczekuję od szkoły, że zagospodaruje moim dzieciom całe ich życie. Jakoś wolę załatwiać to w ramach rodziny. Sama sobie radzę ze znalezieniem dla dzieci zajęć sportowych, zorganizowaniem wyjazdów, czy zaangażowaniem ich w inicjatywy lokalne. Od szkoły, gdybym z jej pomocy korzystała, oczekiwałabym, że nauczy moje dzieci samodzielnie się uczyć i współpracować w grupie. Niestety, na obu frontach szkoła (całkiem niezła) w przypadku moich dwóch najstarszych synów poległa. Mam taką obserwację, że ja mam większą skuteczność w tym zakresie niż szkołą. Może taka specyfika moich dzieci?
Bo Twoim dzieciom jak i mojemu trafiły sie bardzo fajne szkoły, ktore sa zupelnym zaprzeczeniem tego, co mozna tutaj wyczytać o szkołach
U nas też kompletnie nie sprawdziło się przedszkole Montessori. Codziennie był płacz przy wyjsciu z domu i łapanie się za nogi rodzica. Żadnych też spektakularnych rozwojowych skoków. Faktycznie duużo więcej nauczyłam ją w domu.
Teraz chodzi do "zwyklego" przedszkola, lubi chodzić i codziennie przynosi jakąś nową wiedzę, umiejętność. Pani (jak na razie) bardzo się stara.
tak dla porównania
za dużo godzin nowy rząd nie proponuje,
np. nauka programowania miała być, ale jak to wykonać kiedy info będzie 1godzinę tygodniowo
słowa @Katarzyny o tym, że szkoła za wiele nie uczy chyba mnie przekonają
w większości wypadków świetne panie I-III ( wliczając w tym moją , a także moją z zerówki przedszkolnej)
nie miałam rodziców, którzy by mi ten rozwój zapewnili i jestem wdzięczna tym nauczycielom, którzy w moim życiu sporo dobrego zrobili.
Kusiła mnie ED, ale się nie zdecydowałam...
w szkole martwi mnie najbardziej schematyzm, to, że wielu nauczycieli nie uczy myślenia twórczego i krytycznego no i to, że szkoła nie radzi sobie z najsłabszymi i najzdolniejszymi uczniami.
Myślenia uczymy dzieci ( a przynajmniej staramy się to robić) w domu. Chyba z dość dobrym skutkiem.
Ogólnie nie mam takich skrajnie złych doświadczeń ze szkołami.
A z gimnazjum, do którego chodziły ( 2 szt) i chodzą nadal ( kolejne 2 szt) niektóre moje dzieci jestem bardzo zadowolona. Może miałabym inne zdanie na temat gimnazjum rejonowego...
Dużo nam to czasu w sumie zajmowało, na pewno więcej niż pół godziny. To już nie wiem czy ja przesadzalam czy moje dzieci trudniejsze
Teraz lekcje ze szkoły odrabiają same,szybko,ale pod moim okiem.Tak jak piszesz,w tym czasie robię obiad,pranie,sprzątam,czytam orga...
W szkole dla moich na pewno większa mobilizacja,bo autorytet pani,bo koleżanki,jest rywalizacja,bardziej ich to dopinguje. Chociaż są i tego minusy,trzeba się godzić ze się coś zawaliło, ze ktoś jest w jakiejś dziedzinie lepszy,z różnymi zachowaniami,opiniami.
Pewnie każdy ma inne doświadczenia.
W sumie czytając tutaj o ED sporo o tym myslę,bardzo mi się podoba pomysł, ale jeszcze nie na tyle żeby się tego odważyć podjąć
Gdyby jednak moje dzieci miały w szkole jakieś poważniejsze problemy,to bym pewnie taką opcję intensywnie rozważala.
normalnie, bez rewelacji