Witaj, nieznajomy!
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
O trzymaniu z Kościołem - o. Remi Recław SJ
Aby napisać komentarz, musisz się zalogować lub zarejestrować.
Wygląda na to, że jesteś tutaj nowy. Jeśli chcesz wziąć udział, należy kliknąć jeden z tych przycisków!
Komentarz
Już się odnoszę. Nie połowa załogi się buntuje, tylko cała. I ja też razem z nimi. Dlaczego? Bo tak samo wybieram zło, którego nie chcę, zamiast dobra, które chcę. Ale w nieprawdopodobny sposób, mimo tego całego pieprznika, statek płynie dalej tam, gdzie miał płynąć. Choćby bez śruby, choćby z dziurawym dnem.
To jest rzeczywistość Kościoła, który codziennie się rozpada i codziennie Duch Święty go składa na nowo. Jeżeli ktoś oczekuje świętych obcowania, to sorry, ale nie po tej stronie Nieba. Dlatego właśnie buntowanie się przeciwko hierarchom nie ma sensu. Oni z natury są identyczni jak my - są kłamcami, kierują się niskimi namiętnościami, są pyszni i aroganccy, mają słabości i nałogi. Ale mają też coś ekstra - wsparcie Ducha Świętego, który ze słabych ludzi czyni Następców Apostołów.
I rację ma Pioszo, że to nie jest coś, o czym dawniej też wiedziałem. Przekonałem się, gdy nasz skauting Mamy Róży zaczął wrastać w Kościół, stawać się Jego integralną częścią. Spod pozłotki wypłynęło szambo i wiele razy mnie już zalewało. Gdybym nie kierował się miłosierdziem, to dawno bym uciekł.
Tak, w lustrze. Ktoś tam stchórzył, nie wytrzymał naporu świata. Ale czy ja nie tchórzę w ten sam sposób?
To jest rzeczywistość Kościoła, który codziennie się rozpada i codziennie Duch Święty go składa na nowo. Jeżeli ktoś oczekuje świętych obcowania, to sorry, ale nie po tej stronie Nieba. Dlatego właśnie buntowanie się przeciwko hierarchom nie ma sensu. Oni z natury są identyczni jak my - są kłamcami, kierują się niskimi namiętnościami, są pyszni i aroganccy, mają słabości i nałogi. Ale mają też coś ekstra - wsparcie Ducha Świętego, który ze słabych ludzi czyni Następców Apostołów.
---
Czyli de facto mówimy o tym samym. Na szczęście:)
Cieszę się, że wysłuchać mogłam.
Podziękowania dla @Maciek_bs
Kościół jak rodziną, którą się kocha, nawet gdy jej członkowie przynoszą wstyd, zadają rany, grzeszą.
A jak się kocha, to się nie krytykuje, nie wytyka, nie obśmiewa, lecz broni i szuka lekarstwa.
Nie wiem co na twoje pytanie odpisać bo wiesz o czym pisałam
Oj, Gregu, Gregu.
Oczywiście, każdy ma wybór, czy pozostać w Kościele Chrystusowym, czy z niego odejść, bo mu się nie podoba jakiś biskup, czy Papież. O tym właśnie piszę.
I nie ze krytykuje.
Mnie daleko do krytyki duchownych i papieża. Aczkolwiek łatwo się pogubić w dzisiejszych czasach.
Nie przeciwstawiam modlitwie, tylko modlitwa jest jedyną bronią, jakim dysponuję w odniesieniu do grzechów np. biskupa z miasta X.
Obrona polega na tym, że nie milczę, gdy obok mnie mówi się źle o Kościele - w linkowanej konferencji było piękne porównanie do rodziny. Myślę, że wielu spośród wypowiadających się nie słuchało jej w całości: nie milczymy, gdy ktoś obok nas mówi źle o naszych bliskich, nawet gdy mówi prawdę.
Chować głowę w piasek, a powstrzymać się od sądów, to dwie różne rzeczy.